Friday, May 31, 2013

Vachana 144: Surataruva Bittu – Leaving aside the tree of Heaven


VACHANA IN KANNADA
 
ಸುರತರುವ ಬಿಟ್ಟು ಎಲವದ ಮರಕ್ಕೆ ನೀರೆರೆವಂತೆ                    
ನೊರೆವಾಲ ಚೆಲ್ಲಿ ಕಾಟೆಯ ಬಯಸಿ ಬಾಯಾರುವಂತೆ
ತಾಯ ಮಾರಿ ತೊತ್ತ ಕೊಂಬವರಂತೆ
ರಂಭೆಯ ಬಿಟ್ಟು ಸಿಂಬೆಯ ಬಯಸುವ ಶಿಖಂಡಿಗಳಂತೆ
ನಿತ್ಯವಲ್ಲದ ನಿರುತವಲ್ಲದ ಸತ್ತು ಹೋಹ
ಮಾಯಾಪ್ರಪಂಚವ ಮೆಚ್ಚಿದ ಮನುಜರು
ಮುಕ್ತ್ಯಂಗನೆಯನಪ್ಪಿ ಭಕ್ತ್ಯಮೃತವ ಸೇವಿಸಿ(ಸುವ)
ನಿತ್ಯಪದದ ಸುಖವ ವ್ಯರ್ಥಕಾಯರಿವರೆತ್ತಬಲ್ಲರು ಹೇಳ,
ಮಹಾಲಿಂಗಗುರು ಶಿವಸಿದ್ಧೇಶ್ವರ ಪ್ರಭುವೇ.
TRANSLITERATION
surataruva biTTu elavada  marakke nIrerevaMte
norevaala celli kaaTeya bayasi baayaaruvaMte
taaya maari totta koMbavaraMte
raMbheya biTTu siMbeya bayasuva shikhaMDigaLaMte
nityvallada nirutvallada sattuhOha
maayaa prapaMcava meccida manujaru
muktyaMganeyanappi bhaktymRutava sEvisi
nityapadada sukhava vyarthakaayarivaretta ballaru hELa,
mahaaliMgaguru shivasiddhEshvara prabhuve.
CLICK THE LINK FOR A RECITATION:
TRANSLATION (WORDS)
surataruva (tree of heaven which grants all wishes) biTTu  (leaving a side) elavada (white silk cotton tree)  marakkenIrerevaMte  (watering the tree)
norevaala (creamy/ frothy milk) celli (throwing, spilling)  kaaTeya ( for watery white sauce, ganji) bayasi (longing) baayaaruvaMte (as being thirsty)
taaya (the mother) maari  (selling) totta (a servant)  koMbavaraMte (like buying)
raMbheya (celestial nymph) biTTu (leaving)  siMbeya  (a head gear) bayasuva (liking, longing) shikhaMDigaLaMte (like the eunuch)
nityvallada  (not eternal)  nirutvallada (not true)  sattuhOha (which dies)
maayaa prapaMcava (illusory world) meccida ( who like, adore) manujaru (the people)muktyaMganeyanappi (embracing the damsel called the freedom, mukti) bhaktymRutava sEvisi  (drinking the nectar of bhakti)
nityapadada (eternal state)  sukhava (joy, bliss) vyarthakaayarivaretta (how do these  unworthy bodied people) ballaru (know)  hELa,(tell me)
mahaaliMgaguru shivasiddhEshvara prabhuve. (Mahalingaguru Shiva Siddheshvara Prabhuve)
VACHANA IN ENGLISH
Like leaving aside the tree of Heaven and watering the cotton tree!
Like throwing out the frothy milk and being thirsty longing for the watery sauce, ganji!
Like selling the mother and buying a servant!
Like the eunuch casting aside the celestial nymph longing for a head gear!
People adore this not eternal, not true, illusory world which dies!
How do these unworthy bodied people know the eternal state of bliss,
Embracing the damsel of liberation and drinking the nectar of devotion, pray tell?
Mahalingaguru Shiva Siddheshvara Prabhuve.
COMMENTARY
In this Vachana Tontada Siddalinga yathigalu continues to stress on how important it is to develop the awareness of the profound and cultivate a devotional life style. He uses some strong but real-life similes to drive his point home.
The mythical tree of heaven (Kalpa vruksha) is said to offer whatever the devotee seeks. Instead of cultivating it, the human is busy watering the cotton silk (doodi)tree. This tree does not even provide any fruits fit for consumption. Yet, we are busy running around this tree while ignoring the divine. We certainly have to cultivate the cotton silk tree of mundane life, since we do not have the option of discarding it. But, we must keep our eyes on the tree of heaven, the devotional attitude and the awareness of the profound. Only then, we will not be disappointed by what the cotton silk tree has to offer us!
The frothy, creamy milk is always good for our health. Instead, we are longing for the watery sauce made with flour (ganji), when we are completely muddled in the mundane. We have strong bodies and powerful minds to enable us to see the divine if we care to. It is up to us to make the right choice of the milk or the sauce!
We are all bestowed with the unconditional love of the mother. We discard the soothing love of the mother and embrace the servant for all her help in getting across the mundane ocean. The servant is needed, but why sacrifice the mother? Let us offer the appropriate status for each in our lives!
A celestial nymph has no use for a eunuch, who is more interested in what he wears. He is fond of the colorful turban over the celestial company of the nymph. What a choice? How easily we forget what leads us to the liberation and ultimate bliss?
The Vachana questions as to how the unworthy bodies people who adore this non eternal, temporary, illusory world realize the embrace of the damsel of liberation and the taste of the nectar of devotion?
Indeed, we all have the capability to seek the divine. We are equipped to gain the awareness of the profound. But, we go after the low hanging fruit of the mundane world and forget the ultimate aim of life, which is to be one with Him!
Let us embrace the damsel of liberation with the cup of nectar of devotion in hand!
KANNADA COMMENTARY  

ಅರ್ಥ:
ಸುರತರುವ ( ದೇವಲೋಕದ ಮರ, ಕಲ್ಪವೃಕ್ಷ)  ಬಿಟ್ಟು ಎಲವದ ಮರಕ್ಕೆ (ಬೂರುಗದ ಮರಕ್ಕೆ )  ನೀರೆರೆವಂತೆ                      ಎಲವ ನಾಮಪದ
(ದೇ) ಬೂರುಗದ ಮರ, ದೂದಿಮರ
ನೊರೆವಾಲ ಚೆಲ್ಲಿ ಕಾಟೆಯ (ಗಂಜಿ)  ಬಯಸಿ ಬಾಯಾರುವಂತೆ (ಬಾಯಾರಿ ಆಸೆ ಪಡುವಂತೆ) ಕಾಟಿ ನಾಮಪದ
(ದೇ) ೧ ಕಾಡೆಮ್ಮೆ ಅಥವಾ ಕಾಡುಕೋಣ ೨ ರಾಗಿ ಯಾ ಜೋಳದ ಗಂಜಿ, ಸಂಗಟಿ ೨ ಒಂದು ನಾಣ್ಯ
ತಾಯ ಮಾರಿ ತೊತ್ತ (ದಾಸಿ) ಕೊಂಬವರಂತ
ರಂಭೆಯ ಬಿಟ್ಟು ಸಿಂಬೆಯ (ರುಮಾಲು) ಬಯಸುವ ಶಿಖಂಡಿಗಳಂತೆ (ನಪುಂಸಕರಂತೆ)
ನಿತ್ಯವಲ್ಲದ (ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲದ)  ನಿರುತವಲ್ಲದ (ಸತ್ಯವಲ್ಲದ) ಸತ್ತು ಹೋಹ (ನಾಶವಾಗುವ)
ಮಾಯಾಪ್ರಪಂಚವ (ಭ್ರಮೆಯ ಜಗತ್ತು) ಮೆಚ್ಚಿದ ಮನುಜರು
ಮುಕ್ತ್ಯಂಗನೆಯನಪ್ಪಿ (ಮುಕ್ತಿ ಎಂಬ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿ, ಪಡೆದು) ಭಕ್ತ್ಯಮೃತವ ಸೇವಿಸಿ(ಸುವ) (ಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ಅಮೃತವನ್ನು ಸೇವಿಸುವ )
ನಿತ್ಯಪದದ (ಸತ್ಯವಾದ) ಸುಖವ (ಸುಖವನ್ನು) ವ್ಯರ್ಥಕಾಯರಿವರೆತ್ತಬಲ್ಲರು ಹೇಳ, (ದೇಹವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥಗೊಳಿಸಿತ್ತಿರುವ ಇವರು ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯ ಬಲ್ಲರು?)
ಮಹಾಲಿಂಗಗುರು ಶಿವಸಿದ್ಧೇಶ್ವರ ಪ್ರಭುವೇ. 
ತಾತ್ಪರ್ಯ:
ಯಾವುದು ಸುಲಭ, ಸುಖದಾಯಕ, ಲಾಭದಾಯಕ, ಶ್ರೇಯಸ್ಕರ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ , ಅಂತಹವುಗಳು ತನ್ನ ಎಟುಕಿನಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದರೂ ಗುರುತಿಸದೆ ವ್ಯರ್ಥವಾದವುಗಳನ್ನು ಬಯಸಿ ಕಷ್ಟಪಡುವವರು ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೇ ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ತೋಂಟದ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗ ಯತಿಗಳು.
ಸುರತರು ದೇವಲೋಕದ ವೃಕ್ಷ. ಅದು ಕೇಳಿದುದನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಪೋಷಿಸಿದರೆ ಸಾಕು ತನ್ನ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳು ನೆರವೇರುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ವೃಕ್ಷಕೆ ನೀರೆರೆಯುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಎಲವದ ಮರಕ್ಕೆ ನೀರೆರೆಯುತ್ತಾರೆ ಜನರು. ಈ ಲೋಕದ ಜನರು ಬಹಳ ದಡ್ಡರು. ಬೇಡಿದ್ದನೆಲ್ಲ ಕೊಡುವ ಮರ ತಮ್ಮ ಬಳಿಯಿರುವಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೂರುಗದ ಮರಕ್ಕೆ ನೀರೆರೆಯುತ್ತಾರೆ.  ಬೂರುಗದ ಮರ ತಿನ್ನುವಂತಹ ಹಣ್ಣನ್ನೂ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ  ಶಿವನ ಭಕ್ತಿ ಮಾಡಿದರೆ ಎಲ್ಲ ಇಚ್ಛೆಗಳು ಪೂರ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಪೋಷಿಸ ಬೇಕು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಬೇರೇನೇನೋ ಬಯಸುತ್ತ ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ನೂರಾರು ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಸಾಮಾನ್ಯರು.
ನೊರೆನೊರೆಯಾದ ಒಳ್ಳೆಯ ಹಾಲನ್ನು ಚೆಲ್ಲಿ  ಗಂಜಿಯನ್ನು ಬಯಸುವಂತೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗರು. ನೊರೆಹಾಲು ಬಳಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ, ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಅದನ್ನು ಚೆಲ್ಲಿ ಗಂಜಿಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ಜನರು. ಹಾಲಿನ ಗುಣ ಗಂಜಿಗೆಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಲು ಪೌಷ್ಟಿಕವಾದ ಪೂರ್ಣ ಆಹಾರ. ಅದು ಸುಲಭಾವಾಗಿಯೂ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ಗುಣ ಗಂಜಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ಹಾಲಿನ ಗುಣವನ್ನರಿಯದೆ ಗಂಜಿಗಾಗಿ ಹಪಹಪಿಸುವುದು ಬಹು ದೊಡ್ಡ ಮೂರ್ಖತನ. ಆದರೆ ಬಹುಪಾಲು ಜನರು ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ತನ್ನ ಸಾಕಿ ಸಲಹಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತೋರುವ ತಾಯಿಯನ್ನು ಮಾರಿಕೊಂಡು ಒಬ್ಬ ದಾಸಿಯನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವಂತಾಗುತ್ತದೆ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವುದು.  ತಾಯಿಯ ಮಮತೆ ತೊತ್ತಿನ ಕೆಲಸದ ರೀತಿಗೆ ಸರಿಸಮಾನವೆ? ತಾಯಿಯ ಗುಣ ತೊತ್ತಿಗೆ ಬರಲು ಸಾದ್ಯವೆ? ತಾಯಿಯದು ನಿರ್ವ್ಯಾಜ್ಯ ಪ್ರೇಮ. ತೊತ್ತು ದುಡ್ಡಿಗಾಗಿ ದುಡಿಯುವವಳು.
ದೇವಲೋಕದ ಚೆಲುವೆಯಾದ ರಂಭೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಿರ್ಜೀವವಾದ ಸಿಂಬೆ ಅಥವಾ ರುಮಾಲಿಗೆ ಆಸೆ ಪಡುವ ಶಿಖಂಡಿಯಂತೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಶಿಖಂಡಿಯಲ್ಲಿ, ರಂಭೆಯನ್ನು ಪಡೆದು ಆಕೆಯ ಚೆಲುವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವ ಚೈತನ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಹೇಡಿಯಾದ ಆತನು ರುಮಾಲಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಆಸೆಪಡುತ್ತಾನೆ.
ಶಾಶ್ವತ ವಲ್ಲದ, ಸತ್ಯವಲ್ಲದ, ನಾಶವಾಗಿ ಹೋಗುವಂತಹ ಭ್ರಮೆಯ ಈ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವ ಜನರು ಮುಕ್ತಿಯೆಂಬ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ಅಮೃತವನ್ನು ಸೇವಿಸುವ ಸುಖವನ್ನು ಹೇಗೆ ಅನುಭವಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ? ಇಂತಹ ಜನರು ವ್ಯರ್ಥಕಾಯರು. ತಮಗೆ ಸಿಕ್ಕ ದೇಹವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ದೇಹ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಾಧನ. ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ವ್ಯರ್ಥಗೊಳಿಸಿವುದು ಸಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಪಂಚದ ಜನರು ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.  ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಮಾಯಾಪ್ರಪಂಚವನ್ನೇ ನಿಜವೆಂದು ನಂಬಿ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೇ ಹಾಳು ಮಾಡಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಒಟ್ಟನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಈ ಮಾಯಾ ಪ್ರಪಂಚದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ವಿಶದಗೊಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಭಕ್ತಿಯೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಸುಖ ಪಡೆಯಲು, ಈ ಮಾಯಾಪ್ರಪಂಚದ ಕೋಟಲೆಗಳಿಂದ ದೂರವಿರಲು. ಆದರೆ ಅದರ ಕಡೆಗೆ ಜನರಿಗೆ ಗಮನವೇ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಜಗತ್ತು ಮಿಥ್ಯೆಯಾದುದೆ? ಅಲ್ಲ. ಹಾಗಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರಾಪಂಚದಲ್ಲಿಯ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳದೆ ಆ ಪರದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸ್ಥೆ ಇರಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಸುರತರು ಇದ್ದಹಾಗೆ. ಅದು ಶಾಶ್ವತ ಸುಖ ಕೊಡವ ವಿಷಯ. ಶಾಶ್ವತವಾದ ಸುಖಕ್ಕೆ ಮನ ಕೊಡಬೇಕೆ ಹೊರತು ನಶ್ವರವಾದ ಸುಖಕ್ಕೆ  ಅಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ನಶ್ವರವಾದ ಸುಖ ಹೆಚ್ಚು ದಿನ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಇನ್ನೂ ಸುಖ ಪಡೆಯುವ ಆಸೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಕೋಟಲೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲ.
ಇಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಕೊಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆಯೆ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹುಟ್ಟಬಹುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೌದು ಎಂಬುದೇ ಉತ್ತರ. ಏಕೆಂದರೆ  ಭಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಆ ಅರಿವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಹಂಬಲ   ಉಂಟಾಗಬೇಕಾದರೆ ಈ ಪ್ರಪಂಚದ ನಶ್ವರತೆ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕು. ಆ ಅರಿವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರೀತಿಯುಂಟಾಗುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಅಮೂರ್ತವಾದದ್ದು. ಅದು ಮನಸ್ಸು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದಾಗ ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಸುಲಭ ಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅರಿವಿನ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಈ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಪುನರಾವರ್ತನೆಗಳಂತೆ ತೋರುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನೂ ಆಳವಾಗಿ ವಿಶ್ಲೇಸಿ ನೋಡಿದಾಗ ಇದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.

 

 

 

No comments:

Post a Comment