Vachana 214: Tanu Battaliddadeno - What if the body is naked?

PLEASE NOTE:  THIS POST HAS 7 SECTIONS. IF YOU ARE NOT FAMILIAR WITH KANNADA (THE LANGUAGE IN WHICH VACHANAS WERE COMPOSED ORIGINALLY), SCROLL DOWN TO SECTIONS 5 AND 6.

1.       VACHANA IN KANNADA

ತನು ಬತ್ತಲಿದ್ದಡೇನೋ ಮನ ಶುಚಿಯಾಗದನ್ನಕ್ಕರ?

ಮಂಡೆ ಬೋಳಾದಡೇನೋ ಭಾವ ಬಯಲಾಗದನ್ನಕ್ಕರ?

ಭಸ್ಮವ ಹೂಸಿದಡೇನೋ ಕರಣಾದಿ ಗುಣಂಗಳನೊತ್ತಿ ಮೆಟ್ಟಿ ಸುಡದನ್ನಕ್ಕರ?

ಇಂತೀ ಆಶೆಯ ವೇಶದ ಭಾಷೆಗೆ , ಗುಹೇಶ್ವರ ನೀ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಛೀ ಎಂಬೆನು

2.       TRANSLITERATION

tanu battaliddaDEnO mana shuciyaagadannakkara

maMDe bOLaadaDEnO bhaava bayalaagadannakkara

bhasmava hUsidaDEnO

karaNaadi guNaMgaLanotti meTTi suDadannakkara

iMtI aaSeya vEshada bhaaSege

guhEshvara nI saakShiyaagi CI eMbenu

3.       RECITATION

http://youtu.be/5YEPj5WS4m0

4.       TRANSLATION (WORDS)

tanu (the body) battaliddaDEnO (what if, becomes naked)  mana (mind) shuciyaagadannakkara (without mind being  pure)

maMDe (head) bOLaadaDEnO (what if, becomes bald)  bhaava (the feelings) bayalaagadannakkara (do not disappear)

bhasmava (with the ash) hUsidaDEnO (what if smeared on the body)

karaNaadi (the senses) guNaMgaLanotti meTTi suDadannakkara (what if, the sense attributes  are not pushed and burnt)

iMtI aaSeya vEshada bhaaSege (this way for the language of desire)

guhEshvara nI saakShiyaagi CI eMbenu ( keeping Guheshvara as the witness I dislike it)

5.       VACHANA IN ENGLISH

What good is the body becoming naked, without the mind becoming pure?

What good is the head becoming bald, without the feelings not disappearing?

What good is smearing the body with ash, without the sense attributes pushed out and burnt?

Thus, with Guhesvara as the witness, I dislike this pretension of desire containment!

6.       COMMENTARY

Allama Prabhu is advocating the importance of internal and external purity vehemently remarking that he dislikes the exhibition of purity by subjecting the body to various contortions. People wear saffron or white or no clothes to show that they have conquered the desire to decorate their bodies as an indication of achieving the purity of mind. But, if the desires continue to sway them, they have not accomplished anything. Both body and mind must become pure. As the hair grows on the head, the ignorance and ego grow within. Just shaving the head off is not enough, the growth of ignorance and ego need to be cut off making the feelings pure. It is not enough to smear the body with the ash implying that the physical body has lost its importance; the sense attributes must be pushed out and burnt. The natural tendency of sense organs is to push one towards the material world and its ups and downs. The sense s must be turned inside to purify within. External purity is a must, but the internal purity must go with it to succeed in the spiritual path.

Let us turn our senses inward!

  

7.       KANNADA COMMENTARY

ತನು ಬತ್ತಲಿದ್ದಡೇನೋ (ದೇಹ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿದ್ದರೇನು)  ಮನ ಶುಚಿಯಾಗದನ್ನಕ್ಕರ (ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗದಿದ್ದರೆ)?

ಮಂಡೆ ಬೋಳಾದಡೇನೋ(ತಲೆಯನ್ನು ಬೋಳಿಸಿದರೇನು) ಭಾವ ಬಯಲಾಗದನ್ನಕ್ಕರ (ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವಗಳು ಬಯಲಾಗದಿದ್ದರೆ)?

ಭಸ್ಮವ ಹೂಸಿದಡೇನೋ(ಭಸ್ಮವನ್ನು ಧರಿಸಿದರೇನು)

ಕರಣಾದಿ ಗುಣಂಗಳನೊತ್ತಿ ಮೆಟ್ಟಿ ಸುಡದನ್ನಕ್ಕರ (ಇಂದ್ರಿಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಭಸ್ಮ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ)?

ಇಂತೀ ಆಶೆಯ ವೇಶದ ಭಾಷೆಗೆ (ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಸೆಗೆ)

ಗುಹೇಶ್ವರ ನೀ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಛೀ ಎಂಬೆನು (ನಿನ್ನ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಧಿಕ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ)

ಹೊರಗಣ ವೇಶಕ್ಕಿಂತ ಒಳಗಣ ಶುಚಿ ಮುಖ್ಯವೆಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು.

ಕೆಲವರು  ಹೊರಗಡೆ ಅನೇಕ ವೇಶಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ತಾವು ಭಕ್ತರೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ದಿಗಂಬರರಾಗುತ್ತಾರೆ. ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಆಸೆ, ಕೋಪ, ಅಸೂಯೆ, ಅಹಂಕಾರ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಬಿಡದಿದ್ದರೆ ವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?

ಕೇವಲ ತಲೆಯನ್ನು ಬೋಳಿಸಿದರೆ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?  ಮನದಲ್ಲಿಯ ಇತರ ಭಾವಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಡದಿದ್ದರೆ? ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಮನಸ್ಸು ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಓಲಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ  ತಲೆಯನ್ನು ಬೋಳಿಸಿದರೆಷ್ಟು ಬಿಟ್ಟರೆಷ್ಟು? ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಅರಿತು ಅವುಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಇಲ್ಲವೆನ್ನಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಮನುಷ್ಯನು ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ವಶನಾಗಿರುವುದರಿಂದಲೇ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ದುಃಖ ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಕಾಡುಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತಿವೆ, ಜನರು ವಿಜ್ಞಾನಪನೆಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿ ಹಣ, ಆರೋಗ್ಯ, ಮನಸ್ಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,

ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕಾದುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೇವಲ ಹೊರಗೆ ಮಾತ್ರ ಭಕ್ತನ ವೇಶ ತೊಟ್ಟರೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಅಂತಹವರನ್ನು ನಾನು ಧಿಕ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು.

ನಮ್ಮ ಸಭ್ಯವೆಂದು ತೋರುವ ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಇಂತಹವರು ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಈ ವಚನ  ಅಪ್ರಸ್ತುತವೆನಿಸಬಹುದು. ಅದರೆ ನಿಜವಾಗಿ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ಇದು ಹಾಗೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನೇ  ನೋಡಿಕೊಂಡಾಗ ಇದು ನಮಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತವೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಹೌದು ನಾವೇನೂ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳಂತೆ ವೇಶ ಧರಿಸಿ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಬಹಳ ಸುಸಂಸ್ಕೃತರು. ಸಭ್ಯರು ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಸುಸಂಸ್ಕೃತರಾದವರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ದುಃಖಕ್ಕೆ, ಯಾವುದೆ ರೀತಿಯ ಹಿಂಸೆಗೆ, ಪರಿಸರದ ನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣರಾಗಬಾರದು ಅಲ್ಲವೆ?  ಸದಾ ತಮ್ಮ ನಡತೆಯನ್ನು ವಿಮರ್ಶಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಲ್ಲವೆ?

ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಾಗ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯ ಈ ಹಿಂಸೆಯ ಗುಣಗಳು ಕಾಣುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಎಂದಾದರೂ ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತವಾಗಿ ವಿಮರ್ಶಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆಯೆ?

ಬಹಳ ಸುಸಂಸ್ಕೃತರೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನಾವು ನಮ್ಮ  ಸುಖಮಯ ಸಂಸಾರದ ನೆಪದಿಂದ ಏನೇನು ನಾಶ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಚ್ಚುತ್ತ ನಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ ಈ ವಚನ.