Vachana 194: Kanna Mucchi Kannadiya Thoruvante – Showing the Mirror to the one with closed eyes.

VACHANA IN KANNADA

ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಿ ಕನ್ನಡಿಯ ತೋರುವಂತೆ

ಇರುಳು ಹಗಲಿನ ನಿದ್ರೆ ಸಾಲದೆ?

ಬೆರಳನೆಣಿಸಿ ಪರಮಾರ್ಥವ ಹಡೆವೆಡೆ

ಚೋದ್ಯವಲ್ಲವೆ ? ಹೇಳಾ.

ಮೂಗ ಮುಚ್ಚಿ ಮುಕ್ತಿಯ ಬಯಸುವ

ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರ ನಾನೇನೆಂಬೆ,

ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ?

TRANSLITERATION

kaNNa mucci kannaDiya tOruvaMte

iruLu hagalina nidre saalade?

beraLaneNisi paramaarthava haDeveDe

cOdyavallave hELaa.

mUga mucci muktiya bayasuva

naacikeyilladavara  naaanEneMbe,

kUDalasaMgamadEvaa

CLICK HERE FOR A RECITATION

http://youtu.be/vj3l1flOlZ4

TRANSLATION (WORDS)

kaNNa (eyes)  mucci (closing)  kannaDiya (the mirror)  tOruvaMte (like showing)

iruLu  (of night) hagalina (of day) nidre(sleep)  saalade (is it not enough)?

beraLaneNisi (counting the fingers)  paramaarthava (theology, the other) haDeveDe (to know)

cOdyavallave hELaa (is it not astonishing) .

mUga (nostril)  mucci (by closing)  muktiya (salvation) bayasuva (wanting)

naacikeyilladavara(shameless people)  naaanEneMbe (what can I say),

kUDalasaMgamadEvaa (kUdalasangamadeva)

VACHANA IN ENGLISH

Like showing the mirror after closing eyes,
is it not enough to sleep through night and day?
Is it not astonishing if they could gain the highest good
by counting fingers; pray tell?
O Lord Kíðala Saþgama,
What can I say of those shameless people
who hanker for salvation by closing their nose?

COMMENTARY

Basavanna wonders about the techniques people adopt to invite the Divine into their lives, in this Vachana. There are those who close their eyes, chant His name (or a mantra) counting on their fingers. There are those who close and open their nostrils to regulate their breath in the everlasting pursuit of the Divine. Basavanna calls them shameless people and says that mere closing eyes, chanting, counting on fingers, and controlling the breath are not enough to gain the higher good. All these ways are just like sleeping night and day and letting the world go by. It is like showing the mirror to the one with closed eyes. It does not matter to him whether it is day or night. All he perceives is the darkness. What is needed to gain the highest good is to be part of this world created by Him, paying attention to His creations, developing an appreciation for the power behind all creation, and acknowledging His presence everywhere and in everything.  Escaping from here by closing the eyes, counting fingers and controlling breath are not the ways. Mechanically performing these acts is like sleeping through the night and day. We must be in this world, yet become aware of the extreme influences of the material world and how to escape from these influences. These infuences are the ones we need to give up, not just closing the eyes, meditating and endless chanting.

We are composed of the body, mind and intellect. Body is His abode. As such, it is a must to keep the body fit through appropriate exercising and activity. There is no need to punish the body with extremes. Breath controls the body. Concentrating on the breath is considered a way of controlling the mind or at least not getting influenced by the wavering mind. The intellect must kindle the awareness of what is that we need to give up. The awareness in  turn should shed the light on what is an appropriate way to gain the highest good (Mukti, Salvation)!      

Let us Awake and become Aware! 

KANNADA COMMENTARY

ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಿ ಕನ್ನಡಿಯ ತೋರುವಂತೆ (ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದಂತೆ)

ಇರುಳು ಹಗಲಿನ ನಿದ್ರೆ ಸಾಲದೆ? (ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ನಿದ್ರೆ ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲವೆ?)

ಬೆರಳನೆಣಿಸಿ ಪರಮಾರ್ಥವ ಹಡೆವೆಡೆ (ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಿ ಪರಮಾರ್ಥವನ್ನು ಪಡೆಯುವೆ ಎನ್ನುವುದು)

ಚೋದ್ಯವಲ್ಲವೆ (ಸೋಜಿಗ ಅಲ್ಲವೆ)? ಹೇಳಾ .

ಮೂಗ ಮುಚ್ಚಿ ಮುಕ್ತಿಯ ಬಯಸುವ  (ಮೂಗನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಉಸಿರನ್ನು ಬಿಗಿಹಿಡಿದು ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಆಶಿಸುವ)

ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರ ನಾನೇನೆಂಬೆ, (ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರನ್ನು ನಾನೇನೆಂದು ಕರೆಯಲಿ)

ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ?

ಕಣ್ಣನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತು, ಬೆರಳನ್ನೆಣಿಸಿ ಜಪ ಮಾಡುತ್ತ ಇಲ್ಲವೆ ಮೂಗನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಉಸಿರಾಟವನ್ನು ವಶಮಾಡುತ್ತ,  ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದು  ಎಂತಹ ಮೂರ್ಖತನವೆಂದೆನಿಸಿ ಅಂತಹವರನ್ನು ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರು ಎಂದು  ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು.

ಕಣ್ಣನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ತೋರಿದರೆ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲದೆ ಏನೂ ಕಾಣದು. ಅದು ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿದಂತೆ. ಹಗಲು ಇರುಳೂ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನ, ಎಂದರೆ ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿಯೇ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಬೆರಳನ್ನೆಣಿಸಿ ಜಪ ಮಾಡುವುದು, ಉಸಿರಾಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಕೂಡ  ಅಜ್ಞಾನವೇ ಎಂಬುದು ತಾತ್ಪರ್ಯ.  ಬೆರಳನೆಣಿಸು ಮತ್ತು ಉಸಿರಾಟ ನಿಯಂತ್ರಿಸು ನಿನಗೆ ಪರಮಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತಿ  ಸಿಗುವುದು ಎಂಬುದು ಕಣ್ಣು ಕಟ್ಟಿ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದಂತೆ.

ಅದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ನೋಡೋಣ.

ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಈ ಜಗತ್ತು, ಈ ಜೀವ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಈ ಎಲ್ಲದರ ಹಿಂದೆ ಅಡಗಿರುವ ಸತ್ಯವೇನೆಂದು ತಿಳಿಯುವುದು,  ಈ ಎಲ್ಲದರ ಪರಮ ಅರ್ಥ ತಿಳಿಯುವುದು ಪರಮಾರ್ಥ. ಬೆರಳನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತ ಒಂದೆಡೆ ಕುಳಿತು ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದು  ಆಶ್ಚರ್ಯ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಪರಮಾರ್ಥವು ಚಿಂತನ, ಮಂಥನ, ಗಮನಿಸುವಿಕೆಯಿಂದಲ್ಲದೆ ದೊರೆಯುವ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಈ ಎಲ್ಲವೂ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ನಡೆಯಬೇಕಾದವುಗಳು. ಅವುಗಳಿಂದ ದೂರವಾಗಿ  ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಬೆರಳನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತ ಕುಳಿತರೆ ಅದು ಕಣ್ಣು ಕಟ್ಟಿ ಕನ್ನಡಿ ನೋಡಿದಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ. 

ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸದಿಂದ ಉಸಿರಾಟವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿ  ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ ಎಂಬುದು ಸಹ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ. ಏಕೆಂದರೆ  ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬುದು ತಿಳಿದಿದೆಯೇ ಹೊರತು ಯಾವುದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ? ಎಂಬುದೇ ತಿಳಿಯದು.

ಮುಕ್ತಿ ಬೇಕಾದದ್ದು ಈ ಜಗತ್ತಿನ ದುಃಖದಿಂದ, ಕಷ್ಟ ಕೋಟಲೆಗಳಿಂದ, ನಾವು ಜೋತುಬಿದ್ದ ನಂಬಿಕೆಗಳಿಂದ, ನಮ್ಮ ಆಸೆ ಆಮಿಷಗಳಿಂದ,  ನಮಗೇ ತಿಳಿಯದೆ ನಾವುಗಳು ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿರುವ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಜಂಜಾಟಗಳಿಂದ. ಈ ಒದ್ದಾಟ  ನಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಆಗ ಅದರ ಕಾರಣವೇನು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಬಹುದು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಯೋಚನೆ, ಚಿಂತನೆ, ನಿಷ್ಪಕ್ಷಪಾತ ದೃಷ್ಟಯಿಂದ ಗಮನಿಸುವಿಕೆ  ಇಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವವುಳ್ಳವುಗಳು. ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೆರಳು ಎಣಿಸುವುದು, ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಯಾವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ?  ಅವುಗಳಿಂದ  ನಮ್ಮ ದುಃಖಗಳು ದೂರವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೆ?  ಮುಕ್ತಿ ಯಾವುದರಿಂದ ಮತ್ತು  ಹೇಗೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ  ಯಾಂತ್ರಿಕವಾದ ಅಭ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಎಂತಹ ಮೂರ್ಖತನ? ಅಂತಹವರನ್ನು ಬಸವಣ್ಣನವರು ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದವರು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.