VACHANA IN
KANNADA
ಹಸಿವೆಂಬ
ಹೆಬ್ಬಾವು ಬಸಿರ ಬಂದು ಹಿಡಿವಡೆ
ವಿಷವೇರಿತ್ತಯ್ಯ
ಅಪಾದಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ
ಹಸಿವಿಗನ್ನವನಿಕ್ಕಿ
ವಿಷವನಿಳುಹಬಲ್ಲಡೆ
ವಸುಧೆಯೊಳಗೆ
ಆತನೆ ಗಾರುಡಿಗ ಕಾಣಾ ರಾಮನಾಥಾ.
TRANSLITERATION
hasiveMba
hebbaavu basira baMdu hiDivaDe
viShavErittayya
apaadamastakakke
hasivigannavanikki
viShavaniLuhaballaDe
vasudheyoLage
aatane gaaruDiga kaaNaa raamanaathaa
CLICK HERE
FOR A RECITATION
TRANSLATION
(WORDS)
hasiveMba
(called hunger) hebbaavu (a python)
basira ( the stomach, belly) baMdu
hiDivaDe (when comes and catches)
viShavErittayya
(the poison was spread) apaadamastakakke
(from toe to the head)
hasivigannavanikki
(by feeding the hunger)
viShavaniLuhaballaDe (if one knows to remove the poison)
vasudheyoLage
(on the earth) aatane (he alone is) gaaruDiga
(the one who knows to takes complete control of the snake) kaaNaa (you see) raamanaathaa (Ramanatha).
VACHANA IN
ENGLISH
When the
python called hunger comes and squeezes the stomach,
The poison
spreads from toe to head!
If one knows
to remove the poison by feeding the hunger,
He alone is
the controller of the python on this earth, you see, Raamanatha!
COMMENTARY
This is an
interesting but cryptic Vachana by Devara Dasimayya.
The hunger
is compared to a python. The nature of the python is to squeeze its prey before
consuming it. The python is not poisonous. Yet, Dasimayya says that the poison
spreads from toe to head when python squeezes. The squeezing converts the
hunger into poison. One way to escape from this poison is to make the python
stop squeezing the stomach by feeding it. Dasimayya says that he alone who
knows how to feed the hunger to remove the poison is the real controller of the
python!
The hunger
referred to here is the ‘desire’. When the desire is activated (squeezed) it
becomes the poison that takes over the whole body, spreading from toe to head.
Feeding the hunger corresponds to sublimating the desires. When this is done,
the poison vanishes and the python of desires come under control. Note that the
hunger is a natural aspect of the individual. Feeding the hunger excessively
results in stomach ache and other ailments. Not feeding the hunger results in
weakness, anger and other emotions. But when the stomach is fed just right, the
body functions normally and efficiently. The lesson then is not to ignore the
sense organs, not to involve them in excessive desires, but to use them
appropriately for the function they are for. Only that individual who does not
curb his desires, not excessively immersed in his desires, but sublimate them
just enough, is the truly realized!
Let us not be
taken by our desires!
KANNADA
COMMENTARY
ಅರ್ಥ:
ಹಸಿವೆಂಬ
ಹೆಬ್ಬಾವು ಬಸಿರ (ಹೊಟ್ಟೆ) ಬಂದು ಹಿಡಿವಡೆ (ಹಿಡಿದಾಗ)
ವಿಷವೇರಿತ್ತಯ್ಯ
(ವಿಷವು ಏರಿತ್ತು) ಅಪಾದಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ (ಪಾದದಿಂದ
ತಲೆಯವರೆಗೆ)
ಹಸಿವಿಗನ್ನವನಿಕ್ಕಿ
(ಅದರ ಹಸಿವಿಗೆ ಅನ್ನವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು) ವಿಷವನಿಳುಹಬಲ್ಲಡೆ (ವಿಷವನ್ನು ಕಳೆದರೆ)
ವಸುಧೆಯೊಳಗೆ
( ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ) ಆತನೆ ಗಾರುಡಿಗ (ಹಾವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವ) ಕಾಣಾ ರಾಮನಾಥಾ.
ತಾತ್ಪರ್ಯ:
ನಾಲಕ್ಕೇ
ಸಾಲಿನ ದೇವರ ದಾಸಿಮಯ್ಯರ ಈ ವಚನ ಅಪಾರ ಅರ್ಥವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ
ಹಸಿವಿನ ಪರಿಣಾಮದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
“ಹಸಿವೆಂಬ
ಹೆಬ್ಬಾವು ಬಸಿರ ಬಂದು ಹಿಡಿವಡೆ ವಿಷವೇರಿತ್ತಯ್ಯ ಅಪಾದಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಹಸಿವು ಎಂಬ
ಹೆಬ್ಬಾವು ಎಂದರೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಹಸಿವು ಎಂಬ ಹೆಬ್ಬಾವು. ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ’ಅದು ಬೇಕು, ಇದು ಬೇಕ’
ಎಂದು ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಆಸೆ ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಹಸಿವೆಂಬ ಹೆಬ್ಬಾವು ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು
ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಾಗ ಇಡೀ ಶರೀರದಲೆಲ್ಲ ವಿಷ ಪರಸರಿಸುವಂತೆ ಆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಹಸಿವು ಇಡಿ
ಶರೀರವೆನ್ನೆಲ್ಲ ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲಿ
ಒಂದು ವಿಷಯವನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಹೆಬ್ಬಾವು ವಿಷಕಾರಿ ಹಾವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡದು. ಆದರೂ ಇಲ್ಲಿ
ದಾಸಿಮಯ್ಯರು ಅದರ ವಿಷ ದೇಹವೆಲ್ಲ ಪಸರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರ ಉದ್ದೇಶ
ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಸ್ವಭಾವತಃ ಕೆಟ್ಟವಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಪಕ್ಕಾದಾಗ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ವಿಷದಂತೆ
ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವುದು. ಈ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಹೆಬ್ಬಾವಿನಂತೆ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡವು ಮತ್ತು ಬಲಶಾಲಿ.
ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಹಸಿವು ಸಹ ಅಪಾರ, ಅನಂತ ಮತ್ತು ಬಲಶಾಲಿ. ಅದನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಅವರು ಹೆಬ್ಬಾವಿನ
ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
“ಹಸಿವಿಗನ್ನವನಿಕ್ಕಿ
ವಿಷವನಿಳುಹಬಲ್ಲಡೆ ವಸುಧೆಯೊಳಗೆ ಆತನೆ
ಗಾರುಡಿಗ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ದೇವರ ದಾಸಿಮಯ್ಯನವರು.ಹೆಬ್ಬಾವು
ಬಂದು ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಾಗ ಏನು ಮಾಡುವುದು. ಉಪಾಯವಾಗಿ ದೇಹದ ವಿಷವನ್ನು ತೆಗೆದು
ಹಾವನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು? “ಹಸಿವಿಗನ್ನವನಿಕ್ಕಿ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಹಾವನ್ನು ಎಳೆದು ಕೊಲ್ಲುವುದಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಅಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸುವುದಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವುಗಳ ಹಸಿವಿಗೆ
ಅನ್ನವನ್ನಿಕ್ಕಿ ತಣಿಸುವುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಆ ಹೆಬ್ಬಾವು
ವಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು. ಹಸಿವು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾದದ್ದು. ಅದರ ಹಸಿವನ್ನು
ತಣಿಸಬೇಕು. ಅದರ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಮಿತಿಮೀರಿ ತುಂಬುವುದಲ್ಲ. ಅಥವಾ ತಿನಿಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸೆ
ಹುಟ್ಟಿಸುವುದಲ್ಲ. ಅವುಗಳ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾದ ಹಸಿವನ್ನು ಇತಿಮಿತಿಯಿಂದ ತೀರಿಸುವುದು. ಆಗ ಆ ಹೆಬ್ಬಾವು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತದೆ. ಆ
ಹೆಬ್ಬಾವು ನಾವು ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ನಮ್ಮ ವಶವಾಗುತ್ತವೆ. ನಮಗೆ ಆ
ಗಾರುಡಿ ವಿದ್ಯೆಯ ತಿಳಿವು ಇರಬೇಕು.
ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು
ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಗೊಳಿಸದೆ ಅವುಗಳ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಅರಿತು ಅವುಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಮಿತಿಯಲ್ಲಿಡುವುದು
ಗಾರುಡಿಗತನ. ಅಂತಹವನೇ ನಿಜವಾದ ಗಾರುಡಿಗ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ದೇವರ ದಾಸಿಮಯ್ಯನವರು.
This is vachana is giving us a tool for managing and controlling our desires. Don't deprive and completely deny yourself, but recognize the nature of your desires, give a little and keep your desires under control. Thanks for selecting these vachanas, and your (Dr. Sajjan Shiva and Leela Garady) dedication.
ReplyDelete