Vachana 126: Naanellinda Bande? Where did I come from?

ನಾನೆಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ?

ಎನಗೆ ಈ ದೇಹ ಬಂದ ಪರಿಯಾವುದು?

ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಎಯ್ದುವ ಗತಿಯಾವುದು?

ಎಂಬ ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯ ವಿಚಾರ ಹುಟ್ಟದವರಿಗೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಬಳಲಿಕೆ ಬಿಡದು,

ನಿಜಗುರು ಸ್ವತಂತ್ರಸಿದ್ಧಲಿಂಗೇಶ್ವರ,

ನೀವು ಬರಿಸಿದ ಭವಾಂತರದಲ್ಲಿ ಬರುತಿಹರಾಗಿ,

ನಾನು ಕಂಡು ಮರುಗುತ್ತಿದ್ದೆನು.

TRANSLITERATION

naanelliMda baMde?

enage I dEha baMda pari yaavudu?

innu maMde eyduva gatiyaavudu?

eMba nityaanitya vicaara huTTdavarige eMdeMdigU balalike biDadu.

nijaguru svataMtara siddhaliMgEshvara,

nIvu barisida bhavaaMtaradalli barutiharaagi,

naanu kaMDu maruguttiddenu.                           

CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://youtu.be/fkxCN4M28Cw

TRANSLATION (WORDS)

naanelliMda (from where did) baMde? (I come?)

enage  (to me) I  (this) dEha (body) baMda (come)  pari (means, way) yaavudu ( by what, which)?

innu maMde (here after) eyduva ( will be obtained, attained) gatiyaavudu (which condition)?

eMba (such) nityaanitya (permanent and impermanent, mortal and immortal) vicaara (thought) huTTdavarige(who do not get the) eMdeMdigU (forever) baLalike (tiredness) biDadu (will not leave).

nijaguru svataMtara siddhaliMgEshvara, (Nijaguru Svatantra Siddhalingeshvara)

nIvu (you) barisida (put in to) bhavaaMtaradalli (the cycle of birth and death) barutiharaagi,(because have been coming)

naanu(I) kaMDu (seeing) maruguttiddenu (I am regretting).

TRANSLATION

From where did I come?

By what means did this body come to me?

Which condition will be attained here after?

Those who do not get such mortal and immortal (permanent and impermanent) thoughts, are forever tired!

Oh! Lord Nijaguru SvataMtara SiddhaliMgEshvara!

Being in the cycle of life and death you created,

I am saddened witnessing this!

 

COMMENTARY

Sharana Svatantra Siddalingeswara comments on the state of individuals in whose mind questions such as ‘where did I come from? How did I get this body?’ do not arise, saying that such individuals suffer through the cycle of life and death (happiness and sadness) forever and never come out of it. 

A child with all his innocence and peaceful mind asks innumerable questions of his parents. Where did the tree come from? Where was the seed? Who planted it? Why does it need water? on and on and on. Parents and others answer some of these questions and eventually run out of either their patience or the answers to questions. They tend to discourage the child from asking or divert him to other activities to escape from questions. The child gets conditioned as he grows up and stops asking questions beyond what he can immediately understand. All the other distractions like education, finding the job, earning a living, acquiring wealth, friends, etc. become his prime concern. He is now a full-fledged participant of the mundane cycle of happiness and sadness. He seldom has any time or inclination to question where he came from, where is he going, what will happen, etc.  

The key to keep the questioning alive is to retain the innocence and peace of mind and develop the subtle curiosity and desire to probe beyond what can be just seen or heard. One has to do this on his own. Only peaceful and innocent nature will be able to perceive the divine principle behind each and every aspect and object. Siddalingesvara is sad to see that the humans are so entangled in this mundane cycle of happiness and sorrow, albeit created by the Lord and urges us to get out of it and go back to our innate innocent, peaceful and probing nature that we have lost. Only when such innocence and peace sets in, that we will be able to develop the subtle sight to see the divine in and behind all we have. Only then, we can achieve the equanimity needed to take both happiness and sadness in their stride; neither of them will tip us out of our balance; only then we can be independent of the cycle of life and death. 

Let us regain the peace and innocence we were born with! 

KANNADA COMMENTARY 

ಅರ್ಥ:

ನಾನೆಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ? (ನಾನು  ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ?)

ಎನಗೆ ಈ ದೇಹ ಬಂದ ಪರಿಯಾವುದು? (ನನಗೆ ಈ ಶರೀರ ದೊರಕಿದ ಬಗೆಯಾವುದು?)

ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಎಯ್ದುವ ಗತಿಯಾವುದು? (ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನನಗೆ ಯಾವ ಗತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ?)

ಎಂಬ ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯ ವಿಚಾರ ಹುಟ್ಟದವರಿಗೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಬಳಲಿಕೆ ಬಿಡದು,(ಎಂಬಂತಹ ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಅಶಾಶ್ವತ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ಇರದವರಿಗೆ ಆಯಾಸ ತಪ್ಪದು)

ನಿಜಗುರು ಸ್ವತಂತ್ರಸಿದ್ಧಲಿಂಗೇಶ್ವರ,

ನೀವು ಬರಿಸಿದ ಭವಾಂತರದಲ್ಲಿ ಬರುತಿಹರಾಗಿ, (ನೀವು ಎಂದರೆ  ದೇವರು ಹುಟ್ಟಿಸಿದಂತೆ  ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ)

ನಾನು ಕಂಡು ಮರುಗುತ್ತಿದ್ದೆನು. (ನಾನು ಅದನ್ನು ಕಂಡು ಮರುಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ) 

ತಾತ್ಪರ್ಯ: 

ಯಾರು ಈ ಭವದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಿದ್ಧಲಿಂಗರು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಯಾರ ಮನದಲ್ಲಿ “ನಾನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ? ನನಗೆ ಈ ದೇಹ ಹೇಗೆ ದೊರಕಿತು?” ಎಂಬಂತಹ ವಿಚಾರಗಳು ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅವನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತ ಸಾಯುತ್ತ ಬಳಲುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅವರು. 

ತನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರವನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಶಾಂತವಾದ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಿಚಾರಗಳು ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ; ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಗು ತಾಯಿಯನ್ನು ಸಾವಿರಾರು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾದ,  ಗಹನವಾದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತದೆ- ಮರ ಹೇಗುಂಟಾಯಿತು? ಬೀಜ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿತು? ಮೊದಲ ಬೀಜ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿತು? ಮುಂತಾಗಿ. ಉತ್ತರ ತಿಳಿಯದ ಹಿರಿಯರು ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ತೇಲಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಮಗು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುವುದನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ದೊಡ್ಡವರಿಗೂ ಒದಗುತ್ತದೆ. 

ಇಂತಹ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಮುಗ್ಧ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾದ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲುದು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ  ಇಂತಹ ಮನಸ್ಸು ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದಂತಹ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗೆ  ತೊಡಗುತ್ತದೆ.  ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಯಾವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ. ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಇವುಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕೊಡಲಾರ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇತರರಿಂದ ಇವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗದು. ಇಂತಹ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಾನೇ ಸ್ವತಃ ವಿಚಾರಿಸಿ ಅರಿಯಬೇಕು.  ಈ  ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡ ಮನಸ್ಸು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೊರಗಣ್ಣಿಗೆ ತೋರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದರ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ಆ ಪರವಸ್ತುವಿನ ರೂಪ ಅದಕ್ಕೆ ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅಂತಹ ಮನಸ್ಸಿಗೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿಯ ಆಗು ಹೋಗುಗಳು ಬಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾಂಸಾರಿಕ ಆಗು ಹೋಗುಗಳಿಂದ ಆತನು ಸ್ವತಂತ್ರನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. 

ಆದರೆ,  ನಾನು ಯಾರು? ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ? ನನಗೆ ಮುಂದೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ? ಎಂದೆಲ್ಲ ವಿಚಾರಿಸದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ. ಅದನ್ನುಳಿದು ಬೇರೆ ಇನ್ನೇನಿಲ್ಲ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಸಂಸಾರದ ಆಗು ಹೋಗುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಸಾವು ನೋವುಗಳಿಗೆ ಈಡಾಗುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.  

ನಾನು ಈಗ ಇರುವ ಸ್ಥಿತಿ ಯಾವುದು? ಸುಖಪೂರ್ಣವೋ ದುಃಖಪೂರ್ಣವೋ?  ಮುಂದೆ ನನ್ನ ಗತಿ ಏನಾಗುತ್ತದೆ? ಎಂದೆಲ್ಲ ಯೋಚಿಸದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾವಾಗಲು ಬಳಲುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗರು. ಏಕೆಂದರೆ, ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹುಸಿಯಿಲ್ಲದೆ,ವಿಚಾರಿಸ ಹೋದಾಗ ತನ್ನ ಸುಖ ಸಂತೋಷಗಳು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿಯೇ ಇವೆ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.  

ಯಾವುದು ನಿತ್ಯವಾದದ್ದು ಯಾವುದು ಅನಿತ್ಯವಾದದ್ದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸದ ವ್ಯಕ್ತಿ  ದುಃಖಕ್ಕೀಡಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅನಿತ್ಯವಾದದ್ದನ್ನು, ಅಶಾಶ್ವತವಾದದ್ದನ್ನು  ಶಾಶ್ವತವಾಗಿರಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸಿ, ಅದು ಹಾಗಾಗದೆ ಇದ್ದಾಗ ಹತಾಶೆ ಅನುಭವಿಸಿ ಪಡಬಾರದ ಪಾಡು ಪಡುತ್ತಾನೆ. ಇದೇ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗರು ಹೇಳುವ ಬಳಲಿಕೆ.  

“ನೀವು ಬರಿಸಿದ ಭವಾಂತರದಲ್ಲಿ ಬರುತಿಹರಾಗಿ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮಾತನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯ. “ದೇವರು ಇಟ್ಟಂತೆ ಇರುವುದು ತಪ್ಪೆ?” ಎನ್ನಬಹುದು. “ದೇವರೆ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಇದ್ದೇವೆ. ಆತನೇ ಇದನ್ನು ಮಾಡಿರುವುದು.ಇಲ್ಲಿ ಇರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಅನುಭವಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ” ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಸಾಮಾನ್ಯರು.  ನಿತ್ಯಾನಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ  ವಿಚಾರ ಹುಟ್ಟದವರಿಗೆ ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯ.  ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಜನರು ಇಂತಹ ಬಳಲಿಕೆಯೊಳಗಾಗಿ ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹವರನ್ನು ನೋಡೀ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗರು ಮರುಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಇದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

 

.