Vachana 74: Vedangala Hinde Hariyadiru – Intense Need to Know!

ವೇದಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಹರಿಯದಿರು ಹರಿಯದಿರು!
ಶಾಸ್ತ್ರಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಸುಳಿಯದಿರು ಸುಳಿಯದಿರು!
ಪುರಾಣಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಳಸದಿರು ಬಳಸದಿರು!
ಆಗಮಂಗಳ ಹಿಂದೆ ತೊಳಲದಿರು ತೊಳಲದಿರು!
ಸೌರಾಷ್ಟ್ರ ಸೋಮೇಶ್ವರನ ಕೈ ಹಿಡಿದು,
ಶಬ್ದ ಜಾಲಂಗಳಿಗೆ ಬಳಲದಿರು ಬಳಲದಿರು!

 TRANSLITERATION

vEdaMgaLa hiMde hariyadiru hariyadiru!
shaastraMgaLa hiMde suLiyadiru suLiyadiru!
puraaNagaLa hiMde baLasadiru baLasadiru!
aagamaMgaLa hiMde toLaladiru toLaladiru!
souraaShtra sOmEswhvarana kai hiDidu,
shabda jaalaMgaLige baLaladiru baLaladiru!


CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://www.youtube.com/watch?v=j7yykY5tO0g&feature=youtu.be


TRANSLATION (WORDS)
vEdaMgaLa (the vEdaas) hiMde (behind) hariyadiru (don’t drift) hariyadiru(don’t drift)
shaastraMgaLa (the rituals) hiMde (behind) suLiyadiru (don’t swirl)suLiyadiru(don’t swirl)
puraaNagaLa(mythology) hiMde(behind) baLasadiru(don’t go around) baLasadiru(don’t go around)
aagamaMgaLa( sacraments)hiMde(behind) toLaladiru(don’t suffer) toLaladiru(don’t suffer)
souraaShtra sOmEswhvarana (Sourashtra someshvara’s) kai (hand) hiDidu (holding)
shabda (words)jaalaMgaLige(in the net of) baLaladiru(don’t tire out, don’t be exhausted) baLaladiru (don’t tire out, don’t be exhausted)

 TRANSLATION

Don’t drift behind Vedas (Sacred texts), Don’t drift!
Don’t swirl behind the rituals, Don’t swirl!
Don’t run around Mythology, Don’t run around!
Don’t suffer behind Sacraments, Don’t suffer!
Holding the hand of Lord Sourashtra someshvara,
Don’t tire out in the net of words, Don’t tire out!

COMMENTARY
In previous posting Basavanna compared the human mind to a monkey jumping from branch to branch on a tree. Once we realize that controlling the mind is a tough task, we resort to finding ways to assist us in this task. We start exploring wise sayings of our sages, prescriptions in our sacred texts, examples from Mythology, and rituals and methods of worship described in our Sacraments to find ways for mind control and self-realization. In this Vachana Sharana Aadayya says that such efforts are not really fruitful. He advocates escaping from these nets of words holding the hand (with the help) of the Lord. Aadayya is not saying that we should stop perusing the above venues in our efforts to develop the mind control. He is implying that a quick reading of the texts, a routine practice of rituals, etc. would not help.  The only way to gain clear understanding of the truth is to have an intense desire for self enquiry.

As an example, Kenopanishat (a part of Veda) says "Yacchkshusha na pashyati ena chakshomshi pashyati, tadeva Brahma tvam viddhi nedam yadidamupasate" meaning  “Brahma is not what everyone worships as Brahma, it is not what the eyes see, but it is that which sees those eyes!” What is addressed here is the concept of enabling the eyes to see Brahma. This can be understood only when there is honest questioning and intense desire crops up within us to understand the truth. There are several verses of this type in Vedas describing the Brahma. These verses are gifts of our sages to us.  They are important and valid contributions. A mere memorizing of these verses  and chanting them just make us stuck in the net of words. What is needed is an intense desire and corresponding effort to understand the truth.
We memorize 1001 names of the Lord and chant them repeatedly, most of the time not even knowing the meaning or reason for these names, hoping that that would bring our mind under control. We routinely pour 100 gallons of milk and honey on Lord Ganesha’s head without even thinking twice about the significance of this act, because it is a prescribed way of worship from our books and customs. Such routine activity does not take us to Him. According to Aadayya, an intense, burning desire to know, and understand the self is needed to reach the Lord.


Let us not run behind the scriptures blindley!


KANNADA COMMENTARY


ಮನಸ್ಸು ಮಂಗನಂತೆ ಕೊಂಬೆಯಿಂದ ಕೊಂಬೆಗೆ ಹಾರುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ನಾನಾ ಉಪಾಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮಾನವ. ಋಷಿ ಮುನಿಗಳು ಏನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, ನಮ್ಮ ವೇದ, ಶಾಸ್ತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳು ಏನು ಹೇಳಿವೆ ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ವೇದ ಆಗಮಗಳನ್ನು ಓದಿದರೆ ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ, ಪುರಾಣಗಳ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೆ ಸುಲಭವಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ಆಸೆಯಿಂದ, ಆಗಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಪೂಜಾ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಮನಸ್ಸು ಒಂದೆಡೆ ನಿಲ್ಲುವುದೆಂಬ ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ ಭರವಸೆಯಿಂದ ಬಹು ಬೇಗ ಅಂತಹ ವಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಹವರನ್ನು ಕಂಡು ಆದಯ್ಯನವರು ಅವೆಲ್ಲ ಕೇವಲ ಶಬ್ದ ಜಾಲಂಗಳು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಸತ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ಬಲು ದಿಟ್ಟವಾದ ಮಾತು? ಅದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ನೋಡೋಣ.

“ಯಚ್ಚಕ್ಷುಷಾ ನ ಪಶ್ಯತಿ ಎನ ಚಕ್ಷೂಂಷಿ ಪಶ್ಯತಿ, ತದೇವ ಬ್ರಹ್ಮ ತ್ವಂ ವಿದ್ಧಿ ನೇದಂ ಯದಿದಮುಪಾಸತೆ”
ಎಂದು ವೇದದ ಭಾಗವಾದ ಕೇನೋಪನಿಷತ್ತು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಎಂದರೆ “ಎಲ್ಲರೂ ಯಾವುದನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮವೆಂದು ಉಪಾಸಿಸುತ್ತಾರೋ ಅದು ಬ್ರಹ್ಮವಲ್ಲ, ಯಾವುದನ್ನು ಈ ಕಣ್ಣು ಗಳು ನೋಡುತ್ತವೆಯೋ ಅದು ಬ್ರಹ್ಮವಲ್ಲ, ಯಾವುದರಿಂದ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನೋಡಲ್ಪಡುತ್ತದೆಯೋ ಅದು ಬ್ರಹ್ಮ” ಎಂದರ್ಥ. ಆದರೆ ಇದು ಅರ್ಥವಾಗುವುದು, “ಬ್ರಹ್ಮ” ಎಂದರೆ ಏನು ಎಂಬ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾದ ಪ್ರಶ್ನೆ, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಅರಿಯಬೇಕೆಂಬ ಆಳವಾದ ಹಂಬಲ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ. ಆ ಬ್ರಹ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಮಂತ್ರಗಳು ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಆ ಮಂತ್ರಗಳು ಋಷಿಗಳ ಕಾಣ್ಕೆಯ ಫಲ. ಆ ಕಾಣ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ. ಆ ಕಾಣ್ಕೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವು ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ವೇದ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಬಾಯಿಪಾಠಮಾಡಿ ಪುನರುಚ್ಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಯಾವ ಲಾಭವೂ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವುಗಳ ಹಿಂದೆ ಹರಿಯದಿರು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಆದಯ್ಯ ಶರಣರು.
ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಪೂಜಾವಿಧಿಗಳನ್ನು, ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದೆ. ಅವುಗಳು ಪ್ರತೀಕತ್ಮಾಕ (symbolic) ವಾದವುಗಳು. ಅವುಗಳ ಹಿಂದಿರುವ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮನನ ಮಾಡಿ ಪ್ರತಿಸಲವೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವಾಗ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಸದಾ ಅವುಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತ ಅವುಗಳ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವ ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದರಿಂದ ಲಾಭವಾಗ ಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರಾಗಮಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಯಾವ ಉಪಯೋಗವೂ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವುಗಳ ಹಿಂದೆ ಸುಳಿಯಬೇಡ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಪುರಾಣಗಳ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಪಾತ್ರಗಳ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಬಹಳ ಮನೋಹರವಾಗಿವೆ. ಯಾವ ಯಾವ ರಾಜನು ಎಂತೆಂತಹ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ಗತಿ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಯಿತು, ಅಥವಾ ಯಾರು ಯೋಗ್ಯರಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಂಡರು ಅವರು ಹೇಗೆ ಸತ್ಫಲವನ್ನು ಪಡೆದರು ಎಂಬಂತಹ ಅನೇಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಅಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಅನುಸರಿಸುವುದು ಸುತ್ತು ಬಳಸಿನ ಮತ್ತು ಫಲವಿಲ್ಲದ ದಾರಿ. ಏಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸನ್ನಿವೇಶಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತಹ ಉದಾಹರಣೆ ಸಿಗದಿರಬಹುದು, ಅಂತಹವುಗಳು ಇದ್ದರೂ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನೆನಪಿಗೆ ಬರದಿರಬಹುದು, ಬಂದರೂ ಮನಸ್ಸು ಆ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಆ ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಆಗಮ ಪುರಾಣಗಳೆಲ್ಲವೂ ಯಾವ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಬಾರದವಾಗುತ್ತವೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಇದೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೂಲವಾದದ್ದು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು. ಆ ಮನಸ್ಸಿನ ಗತಿಯನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಈ ಎಲ್ಲ ಗ್ರಂಥಗಳು ಕೇವಲ ಶಬ್ದಜಾಲಗಳಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಬಳಲಬೇಡ ಎಂದು ಶರಣ ಆದಯ್ಯನವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಸ್ವಂತ ಕಾಣ್ಕೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇ ವೇದಾಗಮಗಳೂ ಕೇವಲ ಶಬ್ದ ಜಾಲಗಳು ಎಂದು ಹೇಳುವ ಅವರ ದಿಟ್ಟತನ.