ನಿಷ್ಠೆಯುಳ್ಳ ಭಕ್ತ ನಟ್ಟಡವಿಯಲ್ಲಿರ್ದಡೇನು?
ಅದು ಪಟ್ಟಣವೆಂದೆನಿಸುವುದು
ನಿಷ್ಠೆಯಿಲ್ಲದ ಭಕ್ತ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿದ್ದರೂ
ಅದು ನಟ್ಟಡವಿ ಕಾಣಾ ರಾಮನಾಥ
TRANSLITERATION
niShTheyuLLa bhakta naTTaDaviyallirdaDEnu
Adu paTTaNaveMd enisuvudu
niShTheyillada bhakta paTTaNadalliddarU
adu naTTaDavi kaaNaa raamanaathaa
CLICK HERE TO READ ALONG:
TRANSLATION (WORDS)
niShTheyuLLa ( with devotion, commitment) bhakta (devotee) naTTaDaviyallirdaDEnu
(even if he lives in the forest, wilderness)
Adu (that) paTTaNaveMdu (like a town) enisuvudu (appears)
niShTheyillada (without devotion, without commitment) bhakta (devotee) paTTaNadalliddarU (even if he lives in the town) adu (that will be) naTTaDavi ( a forest) kaaNaa raamanaathaa (you see Ramanatha)
TRANSLATION
A committed devotee, even when he is in the midst of wilderness, feels he is in a town!
An uncommitted devotee, even when he is in the midst of town, feels he is in a forest!
you see, Lord Ramanatha!
COMMENTARY
In previous Vachana Sharana Devara Dasimayya stressed the importance of keeping the ultimate goal of self-realization in mind and not swayed by trivial pursuits. In this Vachana he stresses the commitment needed to become a true devotee. He uses the forest to represent fear and the town to represent security. A forest is the home of wild animals looking for food. It does not provide shelter from rain and Sun. It makes one always be on the lookout for some undesirable threat. The town on the other hand provides the shelter and safety of being around civilized fellow beings. It provides a more conducive environment to concentrate on one’s goals. Dasimayya says that a committed devotee overcomes the fear of forest and feels at ease and as though he is in the security of being in a town. An uncommitted devotee on the other hand is always afraid of something even when he is in the midst of a town. He is implying that the fear and the secure feeling originate from within the individual. They are not the effects of the surroundings and the environment one is in. When we look into ourselves with complete truthfulness, honesty and sincerity a number of subtle issues open up. When we commit ourselves with the complete knowledge to handle these issues in a positive manner the fear vanishes. Dasimayya is not saying that we should ignore the wild animals trying to attack us – we certainly have to take action to protect ourselves. But, when the goal is clear and we are committed to the goal, the obstacles go away.
The Vachana is addressing the devotional aspects of the individuals. Devotion is usually interpreted narrowly as ‘bhakti’ or devotion to God. The real interpretation should be devotion to any aspect of our lives. The Vachana is calling for giving our one hundred percent to each endeavor we take on.
Let us be 100% committed in what all we do!
ಹಿಂದಿನ ವಚನದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸುಂಕಕ್ಕೆ ಅಂಜುವುದನ್ನು ಹೇಳಿದರು ದಾಸಿಮಯ್ಯನವರು. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ಭಾವವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂಜಿಕೆಯು ಮನಷ್ಯನನ್ನು ನುಜ್ಜುಗುಜ್ಜಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಅವನನ್ನು ದಿಕ್ಕುಗೆಡಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ ನಿಷ್ಠೆಯುಳ್ಳವನಿಗೆ ಅದು ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಅಡವಿಯು ಭಯವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಪಟ್ಟಣವು ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಅಡವಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೂರ ಮೃಗಗಳು ಇರುತ್ತವೆ, ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಹೊಂಚುಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತವೆ, ನೆಲೆಸಲು ಮನೆಯಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಗಾಳಿ ಮಳೆ ಮತ್ತು ಬಿಸಿಲುಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಣೆಯಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವನು ಸದಾ ಭಯಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾಗುತ್ತಾನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವನಿಗೆ ಮನೆಯ ಆಶ್ರಯವಿರುತ್ತದೆ, ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಕಾಟವಿರುವುದಿಲ್ಲ, ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರ, ಬಂಧು ಬಾಂಧವರ ಬೆಂಬಲವಿರುತ್ತದೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಅದು ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭದ್ರತೆಯಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಭಯವಾಗಲಿ ಬಾಹ್ಯ ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಅವು ಮಾನವನ ಆಂತರಂಗದಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ. ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ದೃಢತೆಯಿದ್ದಾಗ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಾವುದೇ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿರಲಿ ಆತನ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ನಟ್ಟಡವಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಆತ ಭಯಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ಆತನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿರುವಂತೆಯೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ನಿಷ್ಠೆ ಇಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ನಟ್ಟಡವಿಯಲ್ಲಿರುವವನಂತೆ ಭಯದಲ್ಲಿಮುಳುಗಿರು ತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ದೇವರ ದಾಸಿಮಯ್ಯರು.
ಇಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠೆ ಎಂದರೇನು ಮತ್ತು ಯಾವುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಿಷ್ಠೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ನಿಷ್ಠೆ ಎಂದರೆ ದೃಢತೆ, ಸ್ಥಿರತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಭಕ್ತಿ ಎಂಬ ಅರ್ಥವೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ನಾವು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಭಕ್ತಿ ಎಂದರೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅದು ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲ. ಭಕ್ತಿ ಎಂದರೆ ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮನ್ನೇ ನಾವು ದೃಢವಾಗಿ ಮುಡಿಪಾಗಿಡುವುದು. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ವರ್ತಿಸುವ ಬಗೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಠೆ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಭಯ ಆತಂಕಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು, ವಿಚಾರಗಳೇ ಕಾರಣ. ಅದು ಯೋಚಿಸುವ, ವರ್ತಿಸುವ, ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ರೀತಿಯೇ ಕಾರಣ. ನನಗೆ ಯಾವ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲ ಎಂದು, ನಾವು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸುಳ್ಳು. ನನ್ನ ಪದವಿಗೆ ಧಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದೋ, ನನ್ನ ಸುಖ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂತಲೋ, ನನ್ನ ಪ್ರಿಯರಾದವರಿಗೆ ಕಷ್ಟ ಬರುತ್ತದೆಂತಲೋ ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಭಯಗಳು ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ನಿಷ್ಠೆ ಯಿಂದ ಇವುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ, ನಾವು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡಾಗ, ನಾವು ಆಳವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಾಗ ಅನೇಕ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಷಯಗಳು ನಮ್ಮೆದುರಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಇರವನ್ನು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮುಡಿಪಾಗಿ ಇರಿಸಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಭಯಗಳು ಇಲ್ಲವಾಗುವ ಸಂಭವ ಉಂಟು. ಆಗ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಪರಿಸರದ ಪರಿಣಾಮ ವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿಯ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಮತ್ತು ನಿರಾತಂಕತೆಯು, ಬಾಹ್ಯ ಪರಿಸರವನ್ನು ಹೊಸ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
No comments:
Post a Comment