Vachana 212: Ghanathara Chitrada Roopa - True Devotion

PLEASE NOTE:  THIS POST HAS 7 SECTIONS. IF YOU ARE NOT FAMILIAR WITH KANNADA (THE LANGUAGE IN WHICH VACHANAS WERE COMPOSED ORIGINALLY), SCROLL DOWN TO SECTIONS 5 AND 6.

1.       VACHANA IN KANNADA

ಘನತರ ಚಿತ್ರದ ರೂಪ ಬರೆಯಬಹುದಲ್ಲದೆ

ಪ್ರಾಣವ ಬರೆಯಬಹುದೆ ಅಯ್ಯಾ?

ದಿವ್ಯಾಗಮಂಗಳು ಹೇಳಿದ ಕ್ರೀಯಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷೆಯ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲದೆ

ಭಕ್ತಿಯ ಮಾಡಬಹುದೆ ಅಯ್ಯಾ?

ಪ್ರಾಣವಹ  ಭಕ್ತಿಯ ತನ್ಮಯ ನೀನು!.

ಈ ಗುಣವುಳ್ಳಲ್ಲಿ ನೀನಿಹೆ, ಇಲ್ಲದಲ್ಲಿ ನೀನಿಲ್ಲ ಗುಹೇಶ್ವರಾ.

2.       TRANSLITERATION

ghanatara citrada roopa bareyabahudallade

praaNava bareyabahude ayyaa?

divyaagamaMgaLu hELida kreeyalli dIkSheya maaDabahudallade

bhaktiya maaDabahude ayyaa?

praaNavaha bhaktiya tanmaya nInu!

I guNavuLLalli nInihe illadalli ninilla guhEshvaraa.

3.       RECITATION

http://youtu.be/YCf0QNBpJ0g

4.       TRANSLATION (WORDS)

ghanatara (of solid, great)  citrada (picture of) roopa (form)  bareyabahudallade (can be drawn)

praaNava (life, spirit,breath) bareyabahude ayyaa (can one draw sir)?

divyaagamaMgaLu (scriptures) hELida kreeyalli (as described in) dIkSheya (Initiate)  maaDabahudallade(can be performed)

bhaktiya (devotion) maaDabahude ayyaa (can  be initiated, Sir)?

praaNavaha bhaktiya(bhakti that has praaNa,breath) tanmaya nInu (you are within that).

I guNavuLLalli (in this attribute) nInihe(you are) illadalli(if not)  ninilla (you are not) guhEshvaraa(Guheshvara).

5.       VACHANA IN ENGLISH

One can draw the picture of a great (beautiful) body,

But can one draw life (breath) into it, Sir?

The devotee can be initiated through the prescriptions of great scriptures,

But, can one initiate devotion, Sir?

You are (within) immersed in the devotion that is full with life!

You are where that attribute is; if not, you are not there, Guhesvara.

6.       COMMENTARY

Allama Prabhu describes the characteristics of true devotion (Bhakti) in this Vachana.

One can draw the picture of a beautiful body or object, but can never insert breath or bring it to life. The body is material (physical) and the breath is immaterial (mental).  The teacher can utilize all the processes and procedures described in our scriptures to initiate the student into a devotee. But, can the teacher bring about the true devotion in him? Devotion is mental; it has to come from within the individual through his own feeling of it; no one can insert it into him. Allama Prabhu says that the Divine Guhesvara is immensely immersed in the devotion that is full of life; He is only there where such devotion exists!  

The teacher (Guru) can teach and initiate the student into devotional and spiritual path. He can provide the necessary knowledge as gateway to eventual realization of the Divine. But, the initiative to not stay contented with the external rituals of worship but to see beyond it must come from the devotee himself. Anything short of that where the devotion is not the way of life is not true devotion. The Divine will not be anywhere close to a devotee who has not made his life and devotion one and the same!

Let us internalize devotion!

7.       KANNADA COMMENTARY

ಘನತರ (ಗಟ್ಟಿಯಾದ, ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ)  ಚಿತ್ರದ ರೂಪ ಬರೆಯಬಹುದಲ್ಲದೆ

ಪ್ರಾಣವ ಬರೆಯಬಹುದೆ ಅಯ್ಯಾ?

ದಿವ್ಯಾಗಮಂಗಳು (ಶಾಸ್ತ್ರಗ್ರಂಥಗಳು) ಹೇಳಿದ ಕ್ರೀಯಲ್ಲಿ (ಹೇಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ) ದೀಕ್ಷೆಯ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲದೆ

ಭಕ್ತಿಯ ಮಾಡಬಹುದೆ ಅಯ್ಯಾ?

ಪ್ರಾಣವಹ  ಭಕ್ತಿಯ ತನ್ಮಯ ನೀನು!

ಈ ಗುಣವುಳ್ಳಲ್ಲಿ ನೀನಿಹೆ, ಇಲ್ಲದಲ್ಲಿ ನೀನಿಲ್ಲ ಗುಹೇಶ್ವರಾ.

ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಮ ಪ್ರಭುಗಳು ಭಕ್ತಿ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಗಟ್ಟಿಯಾದ  ಅಥವಾ ಮೂರ್ತವಾದದ್ದೇನಾದರು ಇದ್ದರೆ ಅದರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯಬಹುದು. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಆಕಾರವಿರುತ್ತದೆ. ಆ ಆಕಾರದ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಪ್ರಾಣದ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಪ್ರಾಣವು ಅಮೂರ್ತವಾದದ್ದು. ಅಮೂರ್ತದ ಚಿತ್ರ ಬರೆಯುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ.

ಆಗಮಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷೆಯ ವಿವರಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದೆ. ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ದೇಕ್ಷೆಯ ಕ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಪೂರ್ತಿಗೊಳಿಸಬಹುದು. ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು  ಕೇಳಿ ಸಾಂಗವಾಗಿ ನೆರೆವೇರಿಸಬಹುದು. ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಯಾರೂ ಹೇಳದೆ ಇರುವಂತಹ  ವಿಷಯದಬಗ್ಗೆ ಯಾರೂ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಹಾಗಾದರೆ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಮಾಡಬಹುದೆ? ಅಂದರೆ ಅಲ್ಲಮರ ಪ್ರಕಾರ ಭಕ್ತಿ “ಮಾಡಲು” ಬರುವಂತಹುದಲ್ಲ.  ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಯಾರೂ ಹೇಳಲಾರರು. ಅದರ ಘನತರವಾದ ಚಿತ್ರವಿಲ್ಲ. ಆಗಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿಯೂ ಅದನ್ನು ಹೇಳಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಅಮೂರ್ತವಾದದ್ದು. ಹೇಳಲು ಕೇಳಲು ಬರದಂತಹದ್ದು.  ಅವರ ಈ ಮಾತು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರಗೊಳಿಸಿ “ಹಾಗಾದರೆ, ಜಪ ಮಾಡುವುದು, ಸದಾಚಾರ ಸನ್ನಡತೆಯಿಂದ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವುದು ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲವೆ” ಎಂಬಂತಹ ನಾನಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ “ಇಲ್ಲ” ವೆಂದೇ ಆಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ದೃಷ್ಟಾಂತಸಹಿತವಾಗಿ ಅದು ಅಮೂರ್ತವಾದದ್ದು ಮತ್ತು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಮಾಡುವಂತಹದ್ದಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.    

ಇನ್ನೂ ಮುಂದೆ, “ಪ್ರಾಣವಹ ಭಕ್ತಿ ತನ್ಮಯ ನೀನು” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ಯಾವ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣವಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಸದಾ ಹೊಸತನದಿಂದ  ಕೂಡಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಅಂದರೆ ಜೀವಂತವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ ಅದರಲ್ಲಿ ಗುಹೇಶ್ವರನು ತನ್ಮಯನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅಂದರೆ  ಭಕ್ತಿ ಹಳೆಯದಾಗಿರಬಾರದು. ಹಳೆಯದಾಗಬಾರದು ಎಂದರೆ ಏನರ್ಥ? ಹಿಂದೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ಮಾಡುವುದು, ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಏನನ್ನೋ ಮಾಡುವುದು ಎಂದರ್ಥ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿ ಯಾಂತ್ರಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲ, ಏನನ್ನೋ ನೋಡಿ ಮಾಡುವಂತಹದ್ದಲ್ಲ, ಯಾರೋ ಹೇಳಿದುದುನ್ನು ಕೇಳಿ ಮಾಡುವಂತಹದಲ್ಲ. ಅದು ಈ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿರುವಂತಹದು. ಇಂತಹ ಭಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಿರುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಗುಹೇಶ್ವರನಿರುತ್ತಾನೆ, ಇಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.