Vachana 170: Chilumeya AggavaNiya Kudidareno? – What if one drinks the spring water?

VACHANA IN KANNADA

ಚಿಲುಮೆಯ ಅಗ್ಘವಣಿಯ ಕುಡಿದರೇನೋ, ಜನ್ಮದ ಮೈಲಿಗೆಯ ತೊಳೆಯದನ್ನಕ್ಕರ?
ಕಾಡುಗಟ್ಟಿಯ ನೀರು ಕುಡಿದರೇನೋ, ತನ್ನ ಕಾಡುವ ಕರಣಾದಿ ಗುಣಗಂಗಳ ಕಳೆದುಳಿಯದನ್ನಕ್ಕರ?
ಉಳ್ಳಿ ನುಗ್ಗೆಯ ಬಿಟ್ಟರೇನೋ, ಸಂಸಾರದ ಸೊಕ್ಕಿನುಕ್ಕಮುರಿದು, ಮಾಯಾದುರ್ವಾಸನೆಯ ವಿಸರ್ಜಿಸದನ್ನಕ್ಕರ?

ಸಪ್ಪೆಯನುಂಡರೇನೋ, ಸ್ತ್ರೀಯರಪ್ಪುಗೆ ಬಿಡದನ್ನಕ್ಕರ?
ಅದೇತರ ಶೀಲ, ಅದೇತರ ವ್ರತ ಮರುಳೇ?
ಅಂಗವಾಚಾರಲಿಂಗವಾಗಿ, ಮನವು ಅರಿವು ಸಂಬಂಧವಾಗಿ
ಸರ್ವ ದುರ್ಭಾವ ಚರಿತ್ರವೆಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟು, ಸತ್ಯ ಸದ್ಭಾವ  ನೆಲೆಗೊಂಡ ಸದ್ಭಕ್ತನ ಸುಶೀಲಕ್ಕೆ
ನಮೋ ನಮೋಯೆಂಬೆನು ಕಾಣಾ, ಮಹಾಲಿಂಗಗುರು ಶಿವಸಿದ್ಧೇಶ್ವರ ಪ್ರಭುವೆ.

TRANSLITERATION

cilumeya agghavaniya kuDidarEnO, janmada mailigeya toLeyadannakkara?

kaaDugaTTiya nIru kuDidarEnO, tanna kaaDuva karaNaadiguNagaMgaLa kaLeduLiyadannakkara?
uLLi nuggeya biTTarEnO, saMsaarada sokinukkamuridu  maayaadurvaasaneya visarjisadannakkara?
sappeyanuMDarEnO, streeyarappuge bidadannakkara?
adEtara sheela< adEtara vRUta maruLE?
aMgavaacaaraliMgavaagi, manavu arivu saMbaMdhavaagi
sarva durbhaava caritravellaa keTTu, satya sadbhaava nelegoMDa sadbhaktana suSheelakke
namO namOyeMbenu kaaNaa, mahaguru shivasiddhEshvara prabhuve.

CLICK HERE FOR A RECITATION

http://youtu.be/6TdnDxlQOl8

 TRANSLATION (WORDS)

cilumeya (spring)  agghavaniya (water)  kuDidarEnO ( what  if drunk) ,

janmada (of births)  mailigeya (dirt, contamination), toLeyadannakkara (if not washed)?
kaaDugaTTiya (from a forest stream)  nIru (water) kuDidarEnO (what if drunk),
tanna kaaDuva (troubling the self)  karaNaadiguNagaMgaLa (the senses) kaLeduLiyadannakkara (if not got rid of )?
uLLi (onion)  nuggeya (drumstick) biTTarEnO  (what if forsaken)
saMsaarada  (of the world) sokinukkamuridu (if the ego which is as strong as the steel is not broken)
maayaadurvaasaneya (the bad odor of illusion)  visarjisadannakkara (if not abandoned)?
sappeyanuMDarEnO (if insipid  food/ food without salt and spices, is consumed),
streeyarappuge (attachment to woman/man)  bidadannakkara (if not abandoned)?
adEtara sheela (what kind of virtue is that)   adEtara vRUta maruLE (what kind of religious vow is that)  ?
aMgavaacaaraliMgavaagi (the whole body should become Linga)
manavu (mind) arivu (awareness)  saMbaMdhavaagi (with union of)
sarva (all)  durbhaava (bad will)  caritravellaa (character)  keTTu (destroyed)
satya (truth) sadbhaava (good will) nelegoMDa (established) sadbhaktana (the  devotee)  suSheelakke (the  virtue of)
namO namOyeMbenu kaaNaa (I bow to),
mahaguru shivasiddhEshvara prabhuve (Mahalingaguru Shivasiddheshvara Prabhu).

VACHANA IN ENGLISH

What good is drinking spring water, if the contamination of the birth is not washed?

What good is drinking water from a forest stream, if the senses troubling the self, are not rid off?
What good is forsaking onion and drumsticks, if the ego of the world as strong as steel is not broken and the bad odor of illusion are not abandoned?
What good is consuming insipid food (without salt and spices), if the attachment to woman (man) is not abandoned?
What kind of virtue is that? What kind of religious vow is that?
When the whole body becomes Linga (Divine), the mind forms a bond with the awareness,
With all the ill will and characters destroyed,
And the truth and good will established,
I bow to the virtue of such a true devotee,
Mahalingaguru Shivasiddheshvara Prabhu!

COMMENTARY

In this Vachana, Thontada Siddalinga Swamigalu comments on rituals and practices the individuals go through hoping to realize the Self and reach the Divine. People shave their head off, wear saffron robes, visit all holy places, and stay silent for long intervals, and so on. The Vachana says that such outward practices are not of any use in achieving the Self. What is needed is reaching one’s own interior. Looking inward and cultivating the awareness of the nature of the Divine is the only way to reach Him.

The practice of drinking only the pure water from the spring and believing that its purity and sacredness will take one to the Divine is of no value. What adds value to one’s life is getting rid of the contamination of the multiple births and all the activities (karma) leading to it.
Drinking water from the stream in the forest believing that the uncontaminated water makes one pure is of no use. What is of use is getting rid of the influence of the senses. The senses need not be curbed, neither they should be over indulged; they should be utilized just right!
What good is giving up onions (pungent) and drumsticks (considered low value vegetable) and such and consuming the so called saathvik (mild) food believing that this practice will take us to the Divine? What is needed is getting rid of ego of this mundane world, becoming free from the influences of illusion (Maaya) and not longing for the embrace of the woman (or man).
The Vachana questions as to what kind of rituals and practices are these and what religious rights are these, essentially saying that they are of no value.
The true devotee is the one who has understood and internalized the concept of the Divine and realized the awareness of the Self, who has given up all the ill will and characters and has centered himself in the true good will towards all. The author says that he bows to such true devotee.

Let us not be immersed in rituals and showy practices and achieve the union of the mind and awareness of the Divine!

KANNADA COMMENTARY

ಅರ್ಥ:

ಚಿಲುಮೆಯ (ಒರತೆಯ)  ಅಗ್ಘವಣಿಯ (ನೀರನ್ನು) ಕುಡಿದರೇನೋ,

ಜನ್ಮದ ಮೈಲಿಗೆಯ  (ಜನ್ಮಜನ್ಮಾಂತರದಿಂದ  ಕೂಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬಂದ ಕರ್ಮ)ತೊಳೆಯದನ್ನಕ್ಕರ (ತೊಳೆಯದೆ ಹೋದಲ್ಲಿ)?
ಕಾಡುಗಟ್ಟಿಯ  (ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೆ ಹರಿಯುವ ನೀರು) ನೀರು ಕುಡಿದರೇನೋ,
ತನ್ನ ಕಾಡುವ ಕರಣಾದಿಗುಣಗಂಗಳ (ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಗುಣಗಳನ್ನು)  ಕಳೆದುಳಿಯದನ್ನಕ್ಕರ (ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದಮೇಲೆ)?
ಉಳ್ಳಿ (ಈರುಳ್ಳಿ) ನುಗ್ಗೆಯ (ನುಗ್ಗೇಕಾಯಿ) ಬಿಟ್ಟರೇನೋ,
ಸಂಸಾರದ ಸೊಕ್ಕಿನುಕ್ಕಮುರಿದು (ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿರುವ ಸೊಕ್ಕು ಎಂಬ ಗಟ್ಟಿಯಾದ  ಉಕ್ಕನ್ನು ಮರಿದು)
ಮಾಯಾದುರ್ವಾಸನೆಯ  (ಮಾಯೆ ಎಂಬ ದುರ್ಗಂಧವನ್ನು) ವಿಸರ್ಜಿಸದನ್ನಕ್ಕರ (ಬಿಡ್ಡದಿದ್ದ ಮೇಲೆ)?
ಸಪ್ಪೆಯನುಂಡರೇನೋ( ಸಪ್ಪೆಯಡುಗೆಯನ್ನು ಉಂಡರೇನು),
ಸ್ತ್ರೀಯರಪ್ಪುಗೆ ಬಿಡದನ್ನಕ್ಕರ (ಸ್ತ್ರೀಮೋಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸದಿದ್ದ ಮೇಲೆ)?
ಅದೇತರ ಶೀಲ, ಅದೇತರ ವ್ರತ ಮರುಳೇ?
ಅಂಗವಾಚಾರಲಿಂಗವಾಗಿ (ಅಂಗವು ಲೀಮಯವಾಗಿ ಸದಾಚಾರವೇ ತಾನಾಗಿ)
ಮನವು ಅರಿವು ಸಂಬಂಧವಾಗಿ (ಮನಕ್ಕೆ ಅರಿವಿನ ಸಂಬಂಧವುಂಟಾಗಿ)
ಸರ್ವ ದುರ್ಭಾವ ಚರಿತ್ರವೆಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟು (ಮನದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲ ದುರ್ಭಾವ ಕೆಟ್ಟ ಚರಿತ್ರವೆಲ್ಲ ಅಳಿದು)
ಸತ್ಯ ಸದ್ಭಾವ  ನೆಲೆಗೊಂಡ ಸದ್ಭಕ್ತನ ಸುಶೀಲಕ್ಕೆ
ನಮೋ ನಮೋಯೆಂಬೆನು ಕಾಣಾ,
ಮಹಾಲಿಂಗಗುರು ಶಿವಸಿದ್ಧೇಶ್ವರ ಪ್ರಭುವೆ.

ತಾತ್ಪರ್ಯ:

ಆ ಪರವಸ್ತುವನ್ನು ಕಾಣಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಆಸೆ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು  ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕೆಲವರು ತಲೆ ಬೋಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಕಾಷಾಯವಸ್ತ್ರಧಾರಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ, ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಗುಹೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮೌನವನ್ನು ಪಾಲಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ನಾನಾ ತರದ ವ್ರತನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವ ಅನೇಕರನ್ನು ಸಿದ್ಧಲಿಂಗ ಯತಿಗಳು ಕಂಡಿದ್ದರೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಯಾವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಮಾಡುತ್ತಾರೆಯೋ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲು ಬೇರೆಯದೇ ಏನೋ ಬಯಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಬಾಹ್ಯ ಆಚರಣೆಗಳಿಂದ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ತನ್ನ ಒಳಗನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು.  ತನ್ನ ಒಳಗನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡಾಗ ಸೃಷ್ಟಿಯ ರಹಸ್ಯ ತಿಳಿಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಲಿಂಗಭಾವ ಅಳವಡದಿದ್ದಾಗ ಅಂತಹ ವ್ರತ ನಿಯಮಗಳು ಅರ್ಥಹೀನವೆಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಚಿಲುಮೆಯ ನೀರು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ ಕೆಲವರು. ಚಿಲುಮೆಯ ನೀರು ಎಷ್ಟು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೊ ತಾನೂ ಹಾಗೇ ಆಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಾರೆ ಅವರು. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಎನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ  ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಏನೆಂದರೆ ಆ ಪರವಸ್ತುವಿನ ಅರಿವಿನಿಂದ ಜನ್ಮ ಜನ್ಮಾಂತರದಿಂದ ಕೂಡಿ ಬಂದ ಕರ್ಮದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದುವುದು. ಅನೇಕ ಜನ್ಮಗಳ ಮೂಲಕ ಈ ಜನ್ಮವನ್ನು ಪಡೆದ ಈ ಜೀವಕ್ಕೆ ಆಯಾ ಜನ್ಮದ ಕರ್ಮಗಳು  ಅಂಟಿಕೊಂಡು  ಬಂದಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗುವುದು ಬಲು ಮುಖ್ಯ.ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಚಿಲುಮೆಯ ನೀರು ಕುಡಿಯುವ ವ್ರತ ಕೈಗೊಂಡರೇನು ಲಾಭವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗ ಸ್ವಾಮಿಗಳು.
ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣಗೆ ಹರಿಯುವ ಹಳ್ಳದ ನೀರು ಮಾತ್ರ ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ. ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಸದಾ ಹೊರಗೆ ಇರುವ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಸುಖವನ್ನರಸುತ್ತವೆ. ಅದು ಅವುಗಳ ಗುಣ. ಅವುಗಳ ಗುಣಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ, ಅವುಗಳ ಕೈವಶವಾಗಿ  ಜೀವ ನಾನಾ ಕೋಟಲೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತದೆ. ಅನೇಕಸಲ ನಿರಾಶೆಗೊಂಡು ಘಾಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಅವುಗಳ ಗುಣಗಳಿಗೆ ವಶನಾಗುವುದನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಜೀವ. ವಿಷಯೇಂದ್ರಿಯಗಳು ಆಸೆಪಡುವ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಹರಿಯುತ್ತ ಇರುವಾಗ ಕಾಡುಗಟ್ಟಿಯ ನೀರು ಕುಡಿದರೇನು? ಅದರಿಂದ ಯಾವ ಪ್ರಯೋಜನ?
ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಈರುಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನುಗ್ಗೇಕಾಯಿಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ತಾನು ಅವನ್ನು ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಮೆರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ . ಏಕೆಂದರೆ  ಜೀವದ ಮೂಲಗುಣವಾದ, ಉಕ್ಕಿನಂತೆ ಬಲವಾದ  ಅಹಂಕಾರವನ್ನು, ಮುರಿದು,  ಮಾಯೆ ಎಂಬ ದುರ್ಗಂಧವನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸದೆ ಇದ್ದಾಗ ಯಕಃಶ್ಚಿತ ಈರುಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನುಗ್ಗೇಕಾಯಿ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಯಾವ ಲಾಭವೂ  ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಖಾರ ಹುಳಿ ಉಪ್ಪು ಮುಂತಾದ ರುಚಿಯಾದ ಆಹಾರ ಸೇವನೆಯಿಂದ  ಮನಸ್ಸು ಮೋಹಬಂಧನಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಕೆಲವರು ಕೇವಲ ಸಪ್ಪೆಯಡುಗೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಊಟಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ರುಚಿಕರವಾದ ಊಟ ತಾಮಸಗುಣಕ್ಕೆಡೆಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಅವರ ಭಾವನೆ. ಆದರೆ ಅವರ ಮನದಿಂದ ಸ್ತ್ರೀ ಪುರುಷರ ಮೋಹಮಾತ್ರ ಮಾಯವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?
ಈ ರೀತಿಯ ಬಾಹ್ಯ ಶೀಲಾಚರಣೆ, ನಿರರ್ಥಕ ವ್ರತಗಳು ಏಕೆ ಬೇಕು?
ಮನಕ್ಕೆ ಅರಿವಿನ ಸಂಬಂಧವಾದಾಗ  ಅಂಗವು ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಲಿಂಗವಾಗುತ್ತದೆ. ಮನದಲ್ಲಿಯ ಎಲ್ಲ ದುರ್ಭಾವ ದುಶ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.  ಮನದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಸದ್ಭಾವ ನೆಲೆಗೊಂಡು ಸುಶೀಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ನಮೋ ನಮೋವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮನಕ್ಕೆ ಅರಿವಿನ ಸಂಬಂಧವಾಗುವುದು ಬಲು ಮುಖ್ಯ. ಆ ಅರಿವು ಮೂಡಿದಾಗ ಯಾವ ವ್ರತ ನಿಯಮಗಳ ಅಗತ್ಯವೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧಲಿಂಗ ಸ್ವಾಮಿಗಳು.