Vachana 38: Martya Lokavembudu - Creator’s Workshop

ಮರ್ತ್ಯ ಲೋಕವೆಂಬುದು ಕರ್ತಾರನ ಕಮ್ಮಟವಯ್ಯ
ಇಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲುವರು ಅಲ್ಲಿಯೂ ಸಲ್ಲುವರಯ್ಯ
ಇಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲದವರು ಅಲ್ಲಿಯೂ ಸಲ್ಲರಯ್ಯ
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ

TRANSLITERATION

martya lOkaveMbudu kartArana kammaTavayya
illi salluvaru alliyU salluvarayya
illi salladavaru alliyU sallarayya
kUDalasaMgamadEva


CLICK HERE TO HEAR IT:

http://www.youtube.com/watch?v=zWn9qceDKm0

TRANSLATION

martya lOkaveMbudu(mortal world is) kartArana(creator’s) kammaTavayya(workshop)
illi salluvaru(people fitting here) alliyU(there too) salluvarayya(will fit)
illi salladavaru(people not fitting here) alliyU sallarayya(will not fit there too)
kUDalasaMgamadEva(Lord of Meeting Rivers)


Mortal world is creator’s workshop
People fitting here, will fit there too
People who do not fit here will not fit there too
Lord kUDalasaMgamadEva.


COMMENTARY


In this simple Vachana, Basavanna emphasizes the importance of being the fittest citizen of this mortal world, which he names as the workshop of the Creator. We are all part of this workshop. It has been provided to us so we can create the Heaven on Earth. Basavanna uses two significant words here: here (meaning the mortal world) and there (meaning the world beyond). Recall that in Vachana 36 Basavanna emphasized that there are no separate worlds out there and we should create heaven on Earth through honesty and good conduct. Is he departing from this one world concept by mentioning ‘here’ and ‘there’ in this Vachana? Certainly not. It is often said that this mortal world is illusory, not real and a manifestation of ‘maya’ and hence one should concentrate on achieving the other world and not be too concerned with what happens ‘here’. This vachana addresses such artificial separation of the two worlds. Basavanna says that the best way to achieve the other world (there) is to be the fittest citizen of this world. Those who fit here will also fit there. The other world is subtle, cannot be described in words and distant from the human imagination. Once reached, that world destroys the lust, anger, greed and other negative traits from us. In fact, destruction of these negative traits is the path to the other world. In that sense, that world is really an extension of this world. It is up to us to reach that world, by being the fittest citizens of this world. There are no two separate worlds.  

Vachana 37 stressed the importance of enjoying and making the best out of what we have. That is, making lemonade when one is handed a lemon, rather than searching for the nectarine that one prefers or visualizes. In this Vachana, Basavanna merges the concepts from Vachanas 36 and 37 to stress that the Creator has provided us this world. We must conduct ourselves to be the fittest citizens of this world, since those who fit ‘here’ will also fit ‘there’. Fitting in this world corresponds to treating work (duty) as heaven (Kaayakave Kailasa), sharing with fellow beings (Dasoha), and striving towards Godliness (knowing the Lord within). In summary, this world provided to us by the Creator should not be ignored as illusory; we should strive to make it the best we can and that is the only path to the so called ‘other’ world.



Let us be the Fittest Citizens of this Creator’s Workshop!


KANNADA COMMENTARY


ಅನೇಕರು ಮರ್ತ್ಯ ಲೋಕವು ಅಸತ್ಯವಾದದ್ದು, ಭ್ರಮಾತ್ಮಕವಾದದ್ದು, ಅದೊಂದು ಮಾಯೆ. ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದವರಿಗೆ ಅದು ನಿಜವೆನಿಸುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ವಾಸ್ತವವಾದದ್ದಲ್ಲ, ಅದು ನಶ್ವರವಾದದ್ದು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಮಹತ್ವ ಕೊಡಬೇಕಾದದ್ದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ಪರಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಗಳಿಸುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಈ ದಿನನಿತ್ಯದ ಬದುಕನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಂತಹವರನ್ನು ಕುರಿತು ಬಸವಣ್ಣನವರು ಈ ವಚನವನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.
“ಮರ್ತ್ಯ ಲೋಕವೆಂಬುದು ಕರ್ತಾರನ ಕಮ್ಮಟವಯ್ಯ” ಎನ್ನುವ ಮೊದಲ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿಯೇ, ಈ ಜಗತ್ತು ಕರ್ತಾರನ ಕಮ್ಮಟ, ಎಂದರೆ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಇದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿರುವುದು ಎಂದು ಹೇಳುವಲ್ಲಿ, ಅದು ಹೇಗೆ ಅಸತ್ಯವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೆನ್ನುವ ಧ್ವನಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಜಗತ್ತು ಆತನ ಕಮ್ಮಟ. ಕಮ್ಮಟ ಅಂದರೆ ಟಂಕಸಾಲೆ ಅಥವಾ ಕಾರ್ಯಾಗಾರ. ಇಲ್ಲಿ ಆತನೇ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು ಟಂಕಿಸುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ಬೇಕಾದದ್ದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ. ಸ್ವತಃ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿರುವುದು ಅಸತ್ಯವಾಗಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ. ಆತನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಯೇ ಇಲ್ಲವೇ? ಅದು ತಪ್ಪು. ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಆ ಬ್ರಹ್ಮ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದುದನ್ನು ಗೌರವಿಸಲೇ ಬೇಕು. ಆತನ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಲ್ಲುವಂತಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಿಯು ಸಲ್ಲುತ್ತೇವೆ. “ಇಲ್ಲಿ” ಅಂದರೆ ಈ ಜಗತ್ತು. “ಅಲ್ಲಿ” ಎಂದರೆ ಪರಲೋಕ ಅಥವಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಲೋಕ. ಅಂದರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು ಈ ಎರಡೂ ಲೋಕಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿರುವರೆ? ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ಎರಡೂ ಒಂದೇ. “ದೇವಲೋಕ ಮರ್ತ್ಯಲೋಕ ಬೇರಿಲ್ಲ ಕಾಣಿರಣ್ಣ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. “ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿರುವುದು ಅದನ್ನು ಇನ್ನೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುವಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗಾಗಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಸಾಮಾನ್ಯರು ಅವುಗಳನ್ನು ಬೇರೆಬೇರೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಾರೆ. “ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ” ಎಂಬುದದಕ್ಕೆ “ಇಹ ಪರ” ಎಂಬ ಪದಗಳನ್ನೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿವೆ. “ಇಹ” ಅಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಇರುವುದು. “ಪರ” ಎಂದರೆ ದೂರವಾದದ್ದು, ಅನ್ಯ, ಉತ್ತಮವಾದದ್ದು, ಎಂಬ ಅರ್ಥಗಳು ಇವೆ. ಎರಡೂ ಒಂದೇ ಎನ್ನುವಾಗ ದೂರವಾದದ್ದು ಅನ್ಯ ಅಥವಾ ಉತ್ತಮವಾದದ್ದು ಎಂದೇಕೆ ಎನ್ನುವರು? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಕೂಡಲೆ ಕಂಡುಬರುವಂತಹದಲ್ಲ, ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ನಿಶ್ಚಿತವಾದ ಒಂದು ದಾರಿಯಿಲ್ಲ, ಅದು ಇಲ್ಲಿ ಇರುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಭಿನ್ನವೆನಿಸುವಂತಹದ್ದು, ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದದ್ದು. ಅದನ್ನು ಅಕ್ಷರಶಃ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ್ದು. ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ನಿಲುಕದ್ದು, ಅದನ್ನು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ್ದು, ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ದುಃಖ ದುಮ್ಮಾನಗಳು, ಭೇದ ಭಾವಗಳು, ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳು, ಮೇಲು ಕೀಳುಗಳು ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ “ಪರಲೋಕ” ಅಥವಾ “ದೇವಲೋಕ”ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ “ಇಹ” ವಿಲ್ಲದೆ ಆ ಪರವನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಮಾನವ ಜನ್ಮ ದೊಡ್ಡದು ಎನ್ನುವರು. ಆ “ಪರ”ವು ಇಹದ ಭಾಗವೇ ಆಗಿದೆ. ಆ ಕಾರಣ ಎರಡೂ ಒಂದೇ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೆ ಅವು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಎಂದು ಎನಿಸುತ್ತವೆ. ಆ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವವರಿಗೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು “ಇಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲುವವರು ಅಲ್ಲಿಯೂ ಸಲ್ಲುತ್ತಾರೆ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.


ಕರ್ತಾರನ ಈ ಕಾರ್ಯಾಗಾರದಲ್ಲಿ ಚಲಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ನಾಣ್ಯ ಬೇರೆ ಕಡೆಯೂ ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಲೋಕದವರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗುವಂತೆ ಬಾಳದವನಿಗೆ ಆ ಲೋಕದಲ್ಲಿಯೂ ಸ್ಥಾನವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ, “ಪರ”ದಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದರೆ “ಇಹ”ದಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲುವಂತೆ ಬಾಳಬೇಕು. “ಇಹ”ದಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲದಂತೆ ಬಾಳುವೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿ “ಪರ”ದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ, ಇಲ್ಲಿಯದೆಲ್ಲವನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ ಕೇವಲ “ಪರ”ವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವವರಿಗೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಹವೂ ಪರವೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ, ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು. ಶರಣರು ಇದನ್ನು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದರು: ಅವರು ಸತ್ಯ ಶುದ್ಧ ಕಾಯಕದಿಂದ ಬಾಳುತ್ತ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹೊರೆಯಾಗದಂತೆ ಬಾಳಿದರು. ದಾಸೋಹದಿಂದ ಸಮಾಜೋಪಯೋಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಅನುಭಾವ ಗೋಷ್ಠಿ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆಯ ಮೂಲಕ ಆಧ್ಯಾತ್ಮವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದರು. ಹೀಗೆ ಅವರು ಇಹ ಪರವನ್ನು ಸಮನ್ವಯಗೊಳಿಸಿ ಇಡೀ ಮಾನವ ಕುಲಕ್ಕೆ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬಾಳಿದರು. ಈ ಎಲ್ಲ ಭಾವವು ಈ ಸಣ್ಣ ವಚನದಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿದೆ.