Vachana 24 Jnanada Baladinda - Company of Devotees

ಜ್ಞಾನದ ಬಲದಿಂದ ಅಜ್ಞಾನದ ಕೇಡು ನೋಡಯ್ಯ.
ಜ್ಯೋತಿಯ ಬಲದಿಂದ ತಮಂಧದ ಕೇಡು ನೋಡಯ್ಯ.
ಸತ್ಯದ ಬಲದಿಂದ ಅಸತ್ಯದ ಕೇಡು ನೋಡಯ್ಯ.
ಪರುಷದ ಬಲದಿಂದ ಅವಲೋಹದ ಕೇಡು ನೋಡಯ್ಯ.
ಕೂಡಲಸಂಗನ ಶರಣರನುಭಾವದಿಂದ
ಎನ್ನ ಭವದ ಕೇಡು ನೋಡಯ್ಯ.

TRANSLITERATION

j~jaanada baladiMda aj~jaanada kEDu nOdayya
jyOtiya baladiMda tamaMdhada kEDu nODayya
satyada baladiMda asatyada kEDu nODayya
paruShada baladiMda avalOhada kEDu nODayya
koodaLa saMgana sharaNaranubhaavadiMda
enna bhavada kEDu nODayya

CLICK TO HEAR IT

http://www.youtube.com/watch?v=x3P2ValHDEg

A MUSICAL RENDERING

http://www.youtube.com/watch?v=R1JLfABtsmQ&playnext=1&list=PL6BE04706D5B94103

TRANSLATION

j~jaanada(knowledge) baladiMda(with the power of, influence of) aj~jaanada(ignorance) kEDu(vanishes) nOdayya(Look, Sir!)
jyOtiya(light) baladiMda tamaMdhada(darkness) kEDu nODayya
satyada(truth) baladiMda asatyada (falseness, untruth?) kEDu nODayya
paruShada(an imaginary gem) baladiMda(the touch of which) avalOhada(inferior metal) kEDu(turns in to gold) nODayya
koodaLa saMgana sharaNara(devotees’) anubhaavadiMda( mystism, experience)
enna (my) bhavada(worldliness, materialism) kEDu nODayya



Look, Sir,
The power of knowledge drives the ignorance away!
Appearance of light drives the darkness away!
Truth drives the untruth away!
The touch of the alchemic gem turns any metal into gold!
With exposure to devotees’ experience and mysticism, my materialism goes away!

COMMENTARY

In previous posting we mentioned that the only way to realize God is to have an open mind and invite Him to enter our hearts. In order to bring the openness to our mind, we should first realize as to what is it filled with. Obviously, as individuals surrounded by the world we live our minds are full of materialistic thoughts and patterns. In this vachana, Basavanna emphasizes that the companionship and exposure to devotees of the Lord is the best way to empty our mind from the worldliness! He compares the exposure to devotees’ experience to the power of knowledge that removes ignorance, light driving the darkness away, truth erasing the untruth, and the imaginary alchemic gem that turns anything it touches into precious gold!

In our daily pursuits we tend acquire the knowledge necessary to complete any task through reading about it, thinking about it, or from the experience of others in similar tasks. While these help us to perform the task eventually, direct observation and exposure to one who has performed that task earlier would be the best way to go. Removing materialism from our minds is a task beyond the capabilities of our sense organs. As such, influence of those who have achieved it is the best way.

I wonder if group bhajans, group meditations and satsang were advocated as stepping stones towards achieving the exposure to devotees and their mysticism!
It is well known by the research on society and behaviour of individuals that an individual’s behaviour cannot be altered by concentrating on the individual. We can influence his behaviour only by changing the environment around him. Remember, ‘to soar like an eagle, we should be in the company of eagles!’


Let us strive to keep the company of those who have opened up their minds to the Lord!

KANNADA COMMENTARY

ಹಿಂದಿನ ವಚನದಲ್ಲಿ ದೇವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿದವನು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಅಂಥವನನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು? ಮನಸ್ಸು ತೆರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಲು ಮುಖ್ಯವೆಂದರಿದೆವು. ಮನಸ್ಸು ತೆರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ? ಮೊದಲು ಅದು ಯಾವುದರಿಂದ ತುಂಬಿದೆ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡರೆ ಆ ಕೆಲಸ ಸುಲಭವಾಗುವುದು. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಭವದಿಂದ ಅಂದರೆ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸುಲಭದ ಉಪಾಯ ಹೇಳಿರುವರು.

ಜ್ಞಾನದ ಬಲದಿಂದ ಅಜ್ಞಾನ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಜ್ಯೊತಿಯ ಬಲದಿಂದ ಕತ್ತಲೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತದೆ.ಸತ್ಯವು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಅಸತ್ಯವು ಅಳಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಪರುಷ ಮಣಿಯ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಅವಲೋಹವು ಕೂಡ ತನ್ನ ಅವಲೋಹತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಸುವರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಶರಣರ ಅನುಭಾವದಿಂದ ತನ್ನ ಭವವು ನಾಶಹೊಂದುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು.
ಜ್ಞಾನ, ಜ್ಯೋತಿ, ಸತ್ಯ, ಮತ್ತು ಪರುಷಕ್ಕೆ ಎಂತಹ ಶಕ್ತಿ ಇದೆಯೆಂದರೆ ಅವುಗಳ ಬಲದಿಂದ ಅವುಗಳ ವಿರುದ್ಧಗುಣಗಳಾದ ಅಜ್ಞಾನ,ಕತ್ತಲೆ, ಅಸತ್ಯ ಮತ್ತ್ತು ಅವಲೋಹಗಳು ಹೇಳಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂತಹುದೇ ಬಲವು ಅನುಭಾವಕ್ಕಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅನುಭಾವಿ ಶರಣರ ಸಂಗದಿಂದ ಭವವು ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಸದಾ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡು ಆತನು ಅದನ್ನುಳಿದು ಬೇರೆಕಡೆಗೆ ನೋಡದಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆತನು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ತೊಳಲುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಆತನ ನೆಮ್ಮದಿ ಹಾಳಾಗಿಹೋಗುತ್ತದೆ. ಸದಾ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವೆ ಜಂಜಾಟದಲ್ಲಿರುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಅನುಭಾವಿಗಳಾದ ಶರಣರ ಸಂಗವು ಆತನಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರಮಾದದ ಅರಿವುಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಅವರ ಅನುಭಾವದ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಆತ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿ ಆತನ ಭವದ ಅಳಿವಾಗುತ್ತದೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಪರುಷಮಣಿಯೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಜ್ಞಾನ, ಜ್ಯೋತಿ,ಅಸತ್ಯಗಳೆಲ್ಲವು ಅಮೂರ್ತವಾದ ವಿಷಯಗಳೆ. ಪರುಷಮಣಿಯೂ ಸಹ ಕಾಲ್ಪನಿಕವಾದದ್ದರಿಂದ ಅಮೂರ್ತವೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅನುಭಾವವೂ ಅಮೂರ್ತವಾದದ್ದು, ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕದಂತಹದು. ಅದರ ಗುಣ ಅಪೂರ್ವವಾದದ್ದು. ಅದನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದರ ಸಂಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಬಂದವರು ಅದರ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದರ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಪಾರವಾದ ಮನಃಶಾಂತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಯಾವ ಭಯವೂ ಆತನನ್ನು ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಯಾವ ಚಿಂತೆಯೂ ಆತನನ್ನು ತಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ, ಯಾವ ಗೊಂದಲವೂ ಆತನನ್ನು ತೊಡರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದೇ ಮನಸ್ಸಿನ ತೆರವಾದ ಸ್ಥಿತಿ. ಸದಾ ಅವರ ಸಂಗದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ಭವದ ನಾಶವೇ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು.

ಯಾವುದೇ ಕೌಶಲವನ್ನು ಕಲಿಯಬೇಕಾದರೆ ಆ ಕೌಶಲ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇವಲ ಓದಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಲದು. ಎಷ್ಟೇ ವಿಶದವಾಗಿ ಓದಿಕೊಂಡರೂ ಆ ರೀತಿಯಾಗಿ ಕಲಿತುಕೊಂಡ ಕೌಶಲದಲ್ಲಿ ಕುಂದುಗಳು, ಅರೆಕೊರೆಗಳು ಇದ್ದೇ ಇರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅದೇ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದವನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ನೋಡಿ ಕಲಿತುಕೊಂಡರೆ ಅದರ ಪರಿಯೇ ಬೇರೆ. ಇದು ಮೂರ್ತವಿಷಯವಾಯಿತು. ಅಮೂರ್ತ ವಿಷಯಕ್ಕಂತೂ ಇದು ವಿಷೇಶವಾಗಿ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಅನುಭಾವದ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಎಷ್ಟೇ ಓದಿದರೂ ಅದು ನಮ್ಮ ಕೈಗೂಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲೇ ವಿಹರಿಸುವಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅನುಭಾವಿ ಶರಣರ ಒಡನಾಟದಿಂದ ಅದರ ಕಂಪು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ, ಭವದ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದನ್ನು ಕೈಗೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಲೆ ಕರಗತವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೇ ಶರಣರ ಅನುಭಾವದ ಮಹತ್ವ ಅಪಾರವಾದದ್ದು.

Vachana 23: Ashtavidharchaneya maadi - Gratify me, Oh! Lord

ಅಷ್ಟವಿಧಾರ್ಚನೆಯ ಮಾಡಿ ಒಲಿಸುವೆನೆ ಅಯ್ಯ? ನೀನು ಬಹಿರಂಗವ್ಯವಹಾರದೂರಸ್ಥನು!
ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನವ ಮಾಡಿ ಒಲಿಸುವೆನೆ ಅಯ್ಯ? ನೀನು ವಾಙ್ಮನಕ್ಕತೀತನು!
ಜಪಸ್ತೋತ್ರದಿಂದ ಒಲಿಸುವೆನೆ ಅಯ್ಯ? ನೀನು ನಾದಾತೀತನು!
ಭಾವಜ್ಞಾನದಿಂದೊಲಿಸುವೆನೆ ಅಯ್ಯ? ನೀನು ಮತಿಗತೀತನು!
ಹೃದಯಕಮಲಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಇಂಬಿಟ್ಟುಕೊಂಬೆನೇ ಅಯ್ಯ?
ನೀನು ಸರ್ವಾಂಗಪರಿಪೂರ್ಣನು!
ಅಯ್ಯ ನಿನ್ನ ಒಲಿಸಲೆನ್ನಳವಲ್ಲ!
ನೀ ಒಲಿವುದೆ ಸುಖವಯ್ಯ ಚೆನ್ನಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಯ್ಯ!

TRANSLITERATION

aShTavidhArcaneya mADi olisuvene ayya?
nInu bahiraMgavyavahAradUrasthanu!
aMtaraMgadalli dhyAnava mADi olisuvene ayya?
nInu vA~gmanakkatItanu
japastOtradiMda olisuvene ayya?
nInu nAdAtItanu
BAvaj~jAnadiMdolisuvene ayya?
nInu matigatItanu
hRudayakamalamadhyadalli iMbiTTukoMbenE ayya?
nInu sarvAMgaparipUrNanu
ayya ninna olisalennaLavalla
nI olivude suKavayya cennamallikArjunayya!


CLICK TO HEAR IT:

http://www.youtube.com/watch?v=HQUBVgGBaV8


TRANSLATION


aShTavidha (Eight kinds) Arcaneya (worship) mADi (perform) olisuvene (to gratify) ayya (Sir)?
nInu (you) bahiraMga (outwardly) vyavahAra (activities) dUrasthanu (away)!
aMtaraMgadalli (inwardly?) dhyAnava (meditate) mADi(perform) olisuvene ayya?
nInu vA~g (speech) manakke (mind) atItanu(beyond)
japa (chanting) stOtradiMda(songs of praise) olisuvene ayya?
nInu nAdA (melody) atItanu (beyond)
BAva(perception) j~jAnadiMda (from knowledge) olisuvene ayya?
nInu matige (intellect) atItanu
hRudaya(heart) kamala(lotus)madhyadalli( with in) iMbiTTukoMbenE ( make place) ayya?
nInu (you) sarva ( all) Amga ( organs) paripUrNanu (whole)
ayya ninna (you) olisalu ( to gratify ) enna (my) aLavalla(beyond my capacity)
nI(yourself) olivude(if you gratify) suKavu ( delight) ayya (sir) cennamallikArjunayya!


Shall I gratify you with eight kinds of worship, Oh Lord?
No, I cannot; you are far away from such outwardly activities!
Shall I gratify you with deep and inwardly meditation, Oh Lord?
No, I cannot; you are far beyond the stretches of speech and mind !
Shall I gratify you with chanting your names and praising you, Oh Lord?
No, I cannot; you are way beyond the reaches of melody!
Shall I gratify you with my innermost perception and knowledge of you, Oh Lord?
No, I cannot; you are beyond the limits of intellect!
Shall I make place for you in the lotus of my heart, Oh Lord?
No, I cannot; you are omnipresent and whole on your own!
Oh Lord! It is beyond my capability to gratify you!
I shall be delighted if YOU gratify me, Lord Cennamallikarjunayya!

COMMENTARY

In previous postings we addressed what Istalinga stood for and how it was transformed into the God to be worshipped rather than staying as an icon representing the Pranalinga, the Lord within us. As part of the worship we created idols in our own image, invented a multitude of rituals and began to offer flowers, fruits, water, milk, food (prasada), etc. to God. While these rituals and offerings might be needed initially to create the awareness of God, it is important to realize that the idol is not God; it is only a form designed to be perceived by our sense organs. We need to go beyond to realize the Lord within us. Akka Mahaadevi addresses this aspect in this beautiful vachana.

Akka addresses the rituals of offering water, flowers, music, food, etc. to God, and says that she cannot gratify the God (who is beyond all such materialistic involvement) with these rituals. He cannot be gratified by deep and inwardly meditation, since He is not perceivable by speech and mind. Our offering of Bhajans and singing His praise is not of much use since He is beyond the reaches of melody. He is beyond our intellect and as such cannot be reached through the innermost perception and knowledge of Him. Being omnipresent and whole, He cannot be made to reside in our heart. Finally, Akka begs the Lord to gratify her, since she does not have the capability to gratify Him.

If all our efforts to gratify Him fail, how can we realize Him? In all our efforts outlined above, we have created a mental image of God, we have visualized a form, a movement, a capability, strength, etc. which are attributes of our own to satisfy the limited range of our sense organs. We stay with the illusion that we have realized God. We need to stay clear of such illusions and keep an open mind and invite Him to gratify us. Once we develop such an open mind and attitude, the God will arrive to fill it!

Let us grow to be open minded and receive the Lord within!

KANNADA COMMENTARY

ಪೂಜೆಯಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲರೂ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮೊದಮೊದಲು ಅದೇ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ್ದು ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ದಿನಗಳೆದಂತೆ ಅದರ ಫಲ ಅತ್ಯಂತ ಸೀಮಿತವಾದದ್ದು ಎಂದು ತಿಳಿದು ಬರುತ್ತದೆ. ಜಲ, ವಿಭೂತಿ, ಗಂಧ, ಅಕ್ಷತೆ, ಪುಷ್ಪ, ಪತ್ರೆ, ನಾದ ಮತ್ತು ನೇವೇದ್ಯದಿಂದ ದೇವನನ್ನು ಒಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಆತನು ಕೇವಲ ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತನಾದವನಲ್ಲ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಈ ಲಿಂಗವೇ ದೇವರು ಎನ್ನಲು ಮನಸ್ಸು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಈ ಲಿಂಗದ ಹಿಂದಿನ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಭೇದಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸು ತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕದ ಆತನನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ, ಅಷ್ಟವಿಧವಾದ ಅರ್ಚನೆಯು ಎಷ್ಟೇ ಆದರೂ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದದ್ದು ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ ಹೇಳಿದ ವಚನವಿದು:

“ಅಷ್ಟವಿಧವಾದ ಅರ್ಚನೆಯ ಮಾಡಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಕೂಡಿಕೊಂಬೆನೆಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ಬಹಿರಂಗ ವ್ಯವಹಾರದಿಂದ ಬಲು ದೂರ ಇರುವವನು, ಬಹಿರಂಗದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಒಲಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ವಾಕ್ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿಗೇ ಸಿಗದವನು, ಇನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದೇನನ್ನು? ಜಪ ಮತ್ತು ಸ್ತೋತ್ರಗಳಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ಅವುಗಳ ನಾದವನ್ನು ಮೀರಿದವನು, ಭಾವ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಒಲಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ಬುದ್ಧಿಗೆ ನಿಲುಕದವನು, ನಿನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ಹೃದಯಕಮಲಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವೆನೆಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗಿರುವೆ, ಅಂತಹ ನಿನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲದರಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಆದ್ದರಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಒಲಿಸುವುದು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನೀನೇ ಒಲಿದು ಬಿಡು” ಎಂದು ನಿಸ್ಸಹಾಯಕಳಾಗಿ ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.

“ಜಗದಗಲ ಮುಗಿಲಗಲ” ವಚನದ ಭಾವವೇ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಆ ದೇವನ ವಿರಾಡ್ರೂಪ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ ಇಲ್ಲಿ. “ನಾನು ನಿನಗೆ ಜಲ, ವಿಭೂತಿ, ಗಂಧ, ಅಕ್ಷತೆ, ಪತ್ರೆ, ಪುಷ್ಪ, ನಾದ ಮತ್ತು ನೈವೇದ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತೇನೆ, ನಿನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ನನಗೆ ನಿನ್ನ ರೂಪವನ್ನು ತೋರಿಸು, ನನಗೆ ಒಲಿದು ಬಿಡು” ಎಂಬುದು ಈ ಲೋಕದ ವ್ಯವಹಾರದಂತೆ, ವ್ಯಾಪಾರದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಆತನು ಅಂತಹ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವವನಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಭಕ್ತಿಯ ನಿರ್ಮಲವಾದ ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಶಾಂತವಾಗಲಿ ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ಪೂಜೆಯೇ ಹೊರತು ಅದೇ ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಉಪಾಯವಲ್ಲ. ಇಂತಹ ವ್ಯವಹಾರ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಪೂಜೆಯಿಂದ ಆತನು ಒಲಿಯುವನು ಎಂಬುದು ಅಸಾಧ್ಯದ ಮಾತು. ದೇವನು ಅದನ್ನು ಮೀರಿದವನು.

ಆದ್ದರಿಂದ ಬಹಿರಂಗದ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ನನ್ನು ಆಂತರಂಗದ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಒಲಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ, ಆದರೆ ನೀನು ಮನಸ್ಸಿಗೇ ನಿಲುಕದವನು ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ ಅಕ್ಕ. ಧ್ಯಾನ ಎಂದರೇನು? ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಏಕಾಗ್ರಗೊಳಿಸಿ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಗ್ನವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಧ್ಯಾನವೆನ್ನುವರು. ದೇವನು ಯವುದೋ ಒಂದು ವಸ್ತುವಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದವನಲ್ಲ. ಆತನು “ಜಗದಗಲ ಮುಗಿಲಗಲ..................................ಅಗೋಚರ ಅಪ್ರತಿಮ ಲಿಂಗ” ಅಂತಹವನನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಗೆ ತಾನೆ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ? ಎಷ್ಟೇ ಆದರು ಧ್ಯಾನ ಮನಸ್ಸಿನ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಬರುವಂತಹದ್ದು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅತೀತನಾದವನನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ ಅಕ್ಕ.
ಇನ್ನು ಇತರರು ಹೇಳುವಂತೆ ಜಪ ಮತ್ತು ಸ್ತೋತ್ರಗಳಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ನಾದಕ್ಕೆ ನಿಲುಕದವನು. ಯಾವುದೇ ಸ್ತೋತ್ರವಾಗಲಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. “ನಾದಪ್ರಿಯ ಶಿವನಲ್ಲ” ಎಂಬುದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಅನೇಕ ಜಪ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ದೇವನು ಸರ್ವತ್ರವೂ ನಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಬಲ್ಲವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಹೇಳುವ ಸ್ತೋತ್ರದ ನಾದ ಎಷ್ಟೆ ಇಂಪಾದರೂ ಅದು ಕೂಡ ಸೀಮಿತವಾದದ್ದೇ. ದೇವನು ಯಾವುದೇ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಇರುವವನಲ್ಲ.

ಭಾವಜ್ಞಾನದಿಂದ ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ನೀನು ಮತಿಗೆ ಸಿಗದವನು. ಭಾವ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನಗಳು ಬುದ್ಧಿಗೆ ಒಳಗಾದವುಗಳು. ಬುದ್ಧಿ ತನಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಭಾವವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅದು ತನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಯ ವಿಷಯದಿಂದ ತರ್ಕಿಸಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಮತಿಯ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಬರುತ್ತದೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಬುದ್ಧಿ, ಜ್ಞಾನ, ಮತಿಗಳಿಗೆ ಮೀರಿದವನನ್ನು ಬುದ್ಧಿ, ಜ್ಞಾನ, ಮತಿಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು?

ಕೊನೆಗೆ ದೇವನನ್ನು ತನ್ನ ಹೃದಯಕಮಲದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ ಅಕ್ಕ. ಆದರೆ ಅದೂ ಕೂಡ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಆತನು ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತನಾದವನಲ್ಲ. ಆತನು ಸರ್ವಾಂಗ ಪರಿಪೂರ್ಣನು. ಅಣುರೇಣು ತೃಣ ಕಾಷ್ಠ ಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗಿರುವವನು. ಅಂತಹವನನ್ನು ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಅಲ್ಲಿಯ ಅತನ ಇರವನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ, ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವೇ?

ಅಂತಹವನನ್ನು ಸೀಮಿತವಾದ ಈ ಎಲ್ಲ ವಿಧಗಳಿಂದ ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ ಕೊನೆಗೆ ಅಕ್ಕ ಮಹಾದೇವಿಯು “ನೀನೇ ಒಲಿಯುವುದು ಸುಖ”ವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಮಾತು ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ್ದು. ನಾವು ಆತನನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಏನೇ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಅಸಾಧ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನಾವು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವುದರ ಅರ್ಥವೆಂದರೆ: ನಾವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಗಲೇ ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಧಾರಣೆ, ಒಂದು ರೂಪ, ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ. ಅಂದರೆ ನಾವು, ನಾವು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ರೂಪವನ್ನೇ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತೇವೆ, ನಾವು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದು ನಮಗೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ನಾವು ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆವೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತೇವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ಭಾವವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿರಾಳಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಯಾವದೇ ವಿಷಯವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ ಅದನ್ನು ತೆರವಾಗಿರಿಸಿದರೆ ಆ ದೇವರಿಗೆ ಅವಕಾಶಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಂತೆ. ದೇವನು ಯಾವಾಗಲೂ “ಒಳಗೆ ಬರಲೇ” ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾನಂತೆ. ಆದರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ತುಂಬ ಏನೇನೋ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಅವನಿಗೆ ಇಂಬು ಮಾಡಿ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆತನ ಧ್ವನಿ ನಮಗೆ ಕೇಳಿಸುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸುವುದೇ ಸರಿಯಾದ ಉಪಾಯ. ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಆ ದೇವರು, ಆ ತತ್ತ್ವ, ಆ ಲಿಂಗ ನಮ್ಮೆದುರಿಗೆ ತಾನಾಗಿಯೇ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

Vachana 22 Jagadagala Mugilagala - Largesse of the Lord

ಜಗದಗಲ ಮುಗಿಲಗಲ ಮಿಗೆಯಗಲ ನಿಮ್ಮಗಲ!
ಪಾತಾಳದಿಂದತ್ತತ್ತ ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀಚರಣ!
ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಿಂದತ್ತತ್ತ ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀಮಕುಟ!
ಅಗಮ್ಯ ಅಪ್ರಮಾಣ ಅಗೋಚರ ಅಪ್ರತಿಮ ಲಿಂಗವೇ,
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಯ್ಯ,
ಎನ್ನ ಕರಸ್ಥಲಕ್ಕೆ ಬಂದು ಚುಳುಕಾದಿರಯ್ಯ.


TRANSLITERATION


jagadagala mugilagala migeyagala nimmagala!
pAtALadiMdattatta nimma SrIcaraNa!
brahmAMDadiMdattatta nimma SrImakuTa!
agamya apramANa agOcara apratima liMgavE,
kUDalasaMgamadEvayya,
enna karasthalakke baMdu cuLukAdirayya.

CLICK TO HEAR IT:

http://www.youtube.com/watch?v=VjvZchUt6Bk

A MUSICAL RENDERING

http://www.raaga.com/player4/?id=168654&mode=100&rand=0.013282552311677964


TRANSLATION

jagat (Universe) agala (width) mugilu (sky) agala migeya (beyond Universe) agala nimma (your) agala(width)!
pAtALadiMda (under world) attatta(beyond) nimma SrIcaraNa (sacred feet)!
brahmAMDadiMda (upper world, Brahma's abode) attatta nimma SrImakuTa (sacred crown)!
agamya (beyond comprehension) apramANa (beyond any measure) agOcara (beyond visibility) apratima (beyond comparison) liMgavE (linga),
kUDalasaMgamadEvayya,
enna (my) karasthalakke(on the palm) baMdu (arrived) cuLukAdirayya (became a speck).

Your wideness exceeds the wideness of the Universe and sky, and stretches beyond!
Your sacred feet go beyond the depth of the underworld!
Your sacred crown reaches beyond the heavens!
You are beyond comprehension from our senses, beyond any measure, beyond our sensual visibility and incomparable!
Lord kUDalasaMgamadEva,You shrunk into a speck and arrived on to my palm!


COMMENTARY


In previous posting we mentioned that Istalinga represented the merger of the individual soul with the Universal soul and is an icon to aid us in the development of God mindedness. Basavanna expands on the significance of Istalinga in this vachana and says “Oh! Lord, you are boundless, limitless and formless. Yet, I reach you through my Istalinga on my palm”. This vachana is a beautiful compilation of the characteristics of the Lord who is beyond the expression through our speech and perception of our mind. The first three lines express the all pervasive and vast nature of the Lord. The next two lines express the inability of our sense organs to fathom the largesse of the Lord. The last line expresses the ultimate humility and thankfulness of Basavanna for the Lord who has appeared as Istalinga on his palm. Istalinga is thus an icon of the omnipotent, omniscient and omnipresent Lord.
It is said that Istalinga is the flower (form) while the Pranalinga (the Lord within us) is the fragrance (formless). We can see the flower, but can only realize the fragrance! Istalinga is the mirror while the Pranalinga is the image in it. Worshipping Istalinga is thus, meditating on it to realize the Pranalinga, the Lord within.
Basavanna advocated wearing Istalinga on the body so it is available always as an aid to meditate upon the Lord. It is interesting that people started worshipping the icon as the God and eventually attached more importance to the rituals for such worship, forgetting what the icon stood for.


Let us utilize the icon to take us towards the goal of realizing the Lord within!


KANNADA COMMENTARY


ಹೊತ್ತಾರೆ ಎದ್ದು ಶಿವಲಿಂಗನ ದೃಷ್ಟಿಯಾರೆ ನೋಡಿದಾಗ ಬವಣ್ಣನವರಿಗೆ ಕಂಡುಬಂದದ್ದು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ:

“ಹೇ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮದೇವ! ನಿಮ್ಮ ಹರವು ಜಗದಗಲವಾಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಹರವು, ಕೇವಲ ಜಗತ್ತಿನ ಭೂಮಿಯಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಮುಗಿಲಿನ ತುಂಬ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಅದು ಜಗತ್ತು ಮತ್ತು ಆಕಾಶವನ್ನು ಮೀರಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಪಾತಾಳದ ಆಳದ ಎಲ್ಲೆಯನ್ನೂ ಮೀರಿ ಹೋಗಿವೆ ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀ ಚರಣಗಳು, ಕೇವಲ ಆಕಾಶವೇ ಅಲ್ಲದೆ ಇಡೀ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನೂ ಮೀರಿ ಹೋಗಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀ ಮಕುಟ” ಎಂದು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೂ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ತೃಪ್ತಿಗೊಂಡಿಲ್ಲ. ಈ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿರುವ ಅವನ ವಿಸ್ತಾರದ ರೂಹನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿಯಾಗಿ ಹೇಳಿದರೂ ಅದು ಕಡಿಮೆಯೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ ಅವರಿಗೆ. “ಅಗಮ್ಯನು; ಯಾರೂ ಹೋಗಿ ಮುಟ್ಟಲಾರದ, ಅಪ್ರಮಾಣ; ಯಾವ ಅಳತೆಗೂ ಸಿಗದ, ಅಗೋಚರ; ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಕಾಣದ ಮತ್ತು ಅಪ್ರತಿಮ; ಏಕಮೇವಾದ್ವಿತೀಯವಾದ ಲಿಂಗವೇ ನೀವು ಈ ಸಣ್ಣ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕರಸ್ಥಲಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವಿರಿ” ಎಂದು ಆನಂದತುಂದಿಲರಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸೌಭಾಗ್ಯವನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾರೆ.

“ಎಲ್ಲವೂ ಲಿಂಗಮಯವಾಗಿದೆ. ಲಿಂಗವಲ್ಲದ ಏನೇನೂ ಇಲ್ಲ ಈ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ” ಎಂಬ ಭಾವ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ಅನುಭಾವಿಯದು. ನಮ್ಮಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯರು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು??? ನಮ್ಮ ಅರಿವು ನಮಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಸದಾ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಓಲಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. “ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಂಡು ತಿರುಗುತಿಪ್ಪ ಜೀವನಿಗೆ ತಾನು ಶಿವನೆಂಬ ನಿಜದರಿವು ತಲೆದೋರದು” ನಿಮ್ಮ ಒಳಗೆ ನೀವು ನೋಡಬೇಕು, ನಿಮ್ಮ ಪರವಾಗಿ ಈ ಕೆಲಸ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಕೈಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ............. ನೀವು ನಿರ್ಮಲವಾದರೆ ನಿಮ್ಮ ದೇಹ, ಕರಣ, ಇಂದ್ರಿಯ, ಅಜ್ಞಾನ, ಅಹಂಭಾವ ಇವು ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ತೊಳೆದು ಹೋದಂತೆಯೆ. ಇಲ್ಲಿ ಒಳಗೆ ನೋಡುವುದು ತೊವಲ ಕಣ್ಣಲ್ಲ. ಈ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒಳಗೆ ಹೇಗೆ ಕಂಡೀತು? ಜ್ಞಾನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಂತರ್ಮುಖವಾಗಿ ನೋಡಿದರೆ “ಅನ್ಯವಿಲ್ಲ ಕಾಣಿರಣ್ಣಾ”. ತನಗೆ ಅನ್ಯವಾದ ಬೇರೊಂದು ವಸ್ತು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಲ್ಲಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ”ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನೀವೇ ಕಾಣಿರಣ್ಣಾ!” ಇದೊಂದು ಮಾನವನ ಮನ, ಬುದ್ಧಿ ನಿಲುಕದ ದರ್ಶನ.” (ಶೂನ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ ಪರಾಮರ್ಶೆ ಸಂಗ್ರಹ - ಸಂ. ಶ್ರೀ. ಭೂಸನೂರಮಠ)

ಮನಸ್ಸನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಉಪಾಯ. ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತವಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಬೇರೇನನ್ನಾದರು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಸದಾ ನಮ್ಮ ಭ್ರಮೆಗಳೆ ನಮ್ಮೆದುರು ತಾಂಡವವಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ತೊಗಲಿನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಕಾಣುವುದಷ್ಟೇ ಸತ್ಯವೆಂದುಕೊಂಡು ನಾವು ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿಯೇ ಮುಳುಗಿರುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಭ್ರಮೆಗಳು ಯಾವುವು ಮತ್ತು ಅವು ಹೇಗೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅರಿಯಲು ಸಹ ನಮಗೆ ಆಳವಾದ ಹಂಬಲವಿರಬೇಕು.
“ ತಾನು ಯಾರು? ತನ್ನ ನಿಜಸ್ವರೂಪವೇನು? ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತಾನು ಪೂರೈಸಬೇಕಾದ ಮಣಿಹವಾವುದು? ತನಗೂ ಜಗತ್ತಿಗೂ ಇರುವ ಸಂಬಂಧವೇನು? ತನ್ನ ಸ್ವಸ್ಥಲವಾವುದು? ಎಂಬುದು ತನ್ನ ಒಳಗೆ ತಾನೇ ಉದಯವಾಗಿ, ಸ್ವಯಂ ವೇದ್ಯವಾಗಿ ತೋರುವ ಆತ್ಮವಿದ್ಯೆಯೇ ಅನುಭಾವ................ ನಾವು ನಮ್ಮ ವ್ಯವಹಾರದ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ಬೊಡ್ಡೆ, ಶಾಖೆ,ಪತ್ರ, ಪುಷ್ಪ. ಫಲವೆಂದು ವಿಂಗಡಿಸಿ ಕರೆದರೂ ವೃಕ್ಷದ ಒಂದುತನಕ್ಕೆ ಯಾವ ಭಂಗವೂ ಇಲ್ಲ. ............... ಪಂಚಭೂತಗಳ ಹಾಗೂ ವಿಶ್ವದ ವಿಜ್ಞಾತ ಮತ್ತು ಅವಿಜ್ಞಾತ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೊಲೆವಾಲನ್ನುಂಡು ರೂಪುಗೊಂಡಿರುವ ನಾನು ವಿಶ್ವ ಶಕ್ತಿಗಳ ಕಾರುಣ್ಯ ಶಿಶು. ನನ್ನಂತೆ ನೀವು. ಅವರು, ಅವು ಎಂದು ಮಾನವನಿಂದ ಕರೆಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಸಣ್ಣ ದೊಡ್ಡ ಭೂತ ವಸ್ತುಗಳೆಲ್ಲ ಆ ವಿಶ್ವ ಶಕ್ತಿಯ ಕೂಸುಗಳೆ. ನವಿಲಿನ ತತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನವಿಲಿನ ಅಕಾರ, ಗರಿ, ತುರಾಯಿ, ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣಗಳ ಬೆಡಗು ಅಡಗಿರುವಂತೆ ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವದ ಅನಂತ ವೈಭವ ಅಡಗಿಕೊಂಡಿದೆ. ನವಿಲು ಒಂದು ಪಿಂಡಾಂಡ. ವಿಶ್ವ ಪ್ರಪಂಚ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ. ಅದು ಬ್ರಹ್ಮನ ಅಳತೆಗೆಟ್ಟ ಬಹು ದೊಡ್ಡ ತತ್ತಿ.” (ಶೂನ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ ಪರಾಮರ್ಶೆ ಸಂಗ್ರಹ - ಸಂ. ಶ್ರೀ. ಭೂಸನೂರಮಠ)

ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಈ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿಗೆ ನಿಲುಕಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಆತ್ಮಸಾತ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದದ್ದು ಮುಖ್ಯ. ಅದನ್ನು ಅನುಭಾವಕ್ಕೆ ತಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಬೇಕಾದದ್ದು ಅರಿವು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಬಸವಣ್ಣನವರು “ತನ್ನ ತಾನರಿಯದ ಜ್ಞಾನವೆಲ್ಲ ಅಜ್ಞಾನ ಕಾಣಣ್ಣ “ ಎಂದು ಹೇಳಿರುವರು. ನಮ್ಮ ದೈಹಿಕ ಚಕ್ಷುಗಳಿಗೆ ಕಾಣದ ಅದನ್ನು ಅರಿವಿನ ಚಕ್ಷುಗಳಿಂದ ಕಾಣಬೇಕು.

VACHNA 21: hottaare eddu shivaliMgadEvana - Shiva Linga

ಹೊತ್ತಾರೆ ಎದ್ದು ಶಿವಲಿಂಗದೇವನ

ದೃಷ್ಟಿಯಾರೆ ನೋಡದವನ ಸಂಸಾರವೇನವನ?

ಬಾಳುವೆಣನ ಬೀಳುವೆಣನ ಸಂಸಾರವೇನವನ?

ನಡೆವೆಣನ ನುಡಿವೆಣನ ಸಂಸಾರವೇನವನ? ಕರ್ತು ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವಾ,

ನಿಮ್ಮ ತೊತ್ತುಗೆಲಸವ ಮಾಡದವನ ಸಂಸಾರವೇನವನ?


TRANSLITERATION


hottaare eddu shivaliMgadEvana

dRuShTiyaare nODadavana saMsaaravEnavana?

baaLuveNana bILuveNana saMsaaravEnavana?

naDeveNana nuDiveNana saMsaaravEnavana? kartu kooDalasaMgamadEvaa,

nimma tottugelasava maaDadavana saMsaaravEnavana?


CLICK TO HEAR IT

http://www.youtube.com/watch?v=WitVikiMxh0


TRANSLATION

Hottaare(dawn) eddu (wake up) shivaliMgadEvana (Lord Shiva Linga)

dRuShTiyaare(with reverent eyes) nODadavana(one does not see) saMsaaravu (Life) Enavana(what is it for)?

baaLuva (living) heNana(corpse) bILuva (falling) heNana saMsaaravEnavana?

naDeva (walking) heNana nuDiva (speaking) heNana saMsaaravEnavana? Kartu(creator) kooDalasaMgamadEvaa,

nimma (your) tottugelasava(service) maaDadavana(one that does not) saMsaaravEnavana?



What good is the life of one who does not look at Shiva Linga with reverent eyes, very first at the dawn?

His life is like that of a lifeless, inert corpse.

His life is like that of a moving, talking corpse. Oh Lord Kudala Sangama Deva the creator,

what good is the life of one who does not partake in your service?



COMMENTARY

Basavanna is emphasizing the importance of worship of Shiva Linga in this vachana as a means of cultivating and living a devotional life. He says that our first order of duty in the morning after we wake up should be worshipping Linga. This will enable us to continue to lead a devotional day and devoting all our activities to the service of the Lord. Basavanna uses fairly harsh words to impress that a life without such intense devotion is worthless.

In the last posting we mentioned how we should look beyond the ritual worship of idols and realize the Shiva within us. But, this vachana advocates the worship of Shiva Linga, essentially an idol in the opinion of some. Shiva Linga, more commonly referred to as ‘Istalinga’ (‘Ista’ in Sanskrit means ‘adored’ or ‘desired’) is made up of light gray slate stone interior (representing the devotee) coated with fine durable thick black paste of ashes mixed with some suitable oil to withstand wear and tear. The coating called Kanthe (covering) is in the shape of a dome representing the Universe (or the Lord). Istalinga is thus an amorphous representation of ‘Lingaanga Saamarasya’ i.e. the merger of the devotee (Anga) with the God (Linga).

Basavanna witnessed the fury of idol worship, corresponding rituals, and the strong effects of caste system making humans unequal, very early in his life. He dedicated his life to eradicate the ill effects brought by them. He suggested that it is not necessary to worship idols in temples, as long as we can develop a devotional life. He popularized Istalinga as an icon representing the God within us. In fact, he advocated wearing of Istalinga (enclosed in a container – karadige) around the neck, so that one can pray where ever he is, without a temple or a priest to aid him.

During Linga worship, the devotee places the Linga on his palm, offers prayers and meditates upon it with the mantra “Om Namah Shivaaya” (my salutations to Lord Shiva), whose inner meaning is “Oh Lord, I am longing to merge with you”. The vachana emphasizes that the Linga worship should be performed at the dawn. It seems to be the optimal time for concentrating on God, since we will have rested in the night, will not have been disturbed by the occurring of the day yet, or tired due to all the work during the day by the evening. Beyond that, getting an early start with devotional attitude carries us through such practice the rest of the day.

Let us commit our lives to the service of God every morning through meditation upon the God within!


KANNADA COMMENTARY


ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಬಸವಣ್ಣನವರು ಶಿವಲಿಂಗ ಪೂಜೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಸುಕಿನಲ್ಲಿಯೇ ಎದ್ದು ಶಿವಲಿಂಗದೇವನ ದೃಷ್ಟಿಯಾರೆ ನೋಡದವನ, ಪೂಜೆಗೈಯದವನ ಸಂಸಾರ ವ್ಯರ್ಥವಾದದ್ದು. ಅವನ ಬಾಳು ಜೀವವಿಲ್ಲದ ಹೆಣದಂತೆ, ಪ್ರಾಣಸಂಚಾರವಿಲ್ಲದೆ ಬಿದ್ದ ಹೆಣದಂತೆ. ಆತನು ನಡೆದಾಡುವ, ನುಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಜೀವಚ್ಛವದಂತೆ. ಈ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಕಾರಣಕರ್ತನಾದ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮನ ಸೇವೆ ಮಾಡದವನ, ಆತನನ್ನು ಕೃತಜ್ಞತೆಯಿಂದ ನೆನೆಯದವನ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸಾರವಿರುತ್ತದೆ? ಅಂತಹವನ ಸಂಸಾರ ಯಾವ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಶಿವಲಿಂಗವನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮೊದಲು ಅದೇನೆಂದು ಅರಿಯುವುದು ಮುಖ್ಯ:

ಕಂತೆ ಕೂಡಿಸಿದ ಶಿವಲಿಂಗವು “ಬಾಹ್ಯ ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಗೋಳಕವಾಗಿ ಅದುವೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಇಲ್ಲವೆ ಆಕಾಶದ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅದರ ಒಳಗಿನ ಆಕಾರವು ಮಾತ್ರ ಪೂಜೆಗೆ ಕುಳಿತ ಭಕ್ತನ ಆಕಾರದಲ್ಲಿದೆ. .... ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ದೇಹದಲ್ಲಿಯೇ ದೇವನಿರುವನು ಎಂದು ಕಾಣುವನು. ತಾನು ತನ್ನ ಸ್ವರೂಪವನ್ನೇ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿಹೆನೆಂಬ ರಹಸ್ಯವು ಈ ಇಷ್ಟಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಇರುವ ಆಕಾರದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದೆ. ..... ಬಾಹ್ಯ ಆಕಾರವು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ರೂಪದಲ್ಲಿ, ಅಂತರಾಕಾರವು ಪಿಂಡಾಂಡದ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದು, ಪಿಂಡ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಗಳ ಐಕ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಿದೆ ಈ ಲಿಂಗ. ಇಷ್ಟಲಿಂಗದ ಪೂಜೆ ಮತ್ತು ಅನುಸಂಧಾನಗಳಿಂದ ...... ಪ್ರಕಾಶದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಉಂಟಾಗುವುದು.” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಶ್ರೀ ಶಿವಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿಗಳು (ನವ ಕಲ್ಯಾಣಮಠ, ಧಾರವಾಡ)

ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸವನ್ನು ಕುಂದಿಲ್ಲದೆ ನೆರವೇರಿಸಬೇಕಾದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು. ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಸಫಲತೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಕಂಡರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಕುಂದುಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಪೂರ್ಣ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಗಳಿಸಲು ತಕ್ಕ ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತೆ ಬೇಕು. ಈ ಮಾತು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೂ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞನಾಗಿರಬೇಕಾದರೆ, ಸುಖದುಃಖಗಳನ್ನು ಸಮದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಕೈಗೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ, ಶಿವಾನುಭವವನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕಾದರೆ ಪೂರ್ವ ಸಿದ್ಧತೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಈ ಎಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದವನೇ ಈ ಲೋಕವನ್ನು ಕೈಲಾಸವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅಂಟಿಯೂ ಅಂಟದಂತಿರುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬೇಕಾದ ಪೂರ್ವ ಸಿದ್ಧತೆಯೇ ಶಿವಲಿಂಗಪೂಜೆ. ಭಕ್ತನು ಶಿವಲಿಂಗ ಪೂಜೆ ಮಾಡಬೇಕಾದದ್ದು ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕವೆಂದು ಬಸವಣ್ಣನವರು ಈ ವಚನದ ಮೂಲಕ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಲೇ ನಿತ್ಯ ಬದುಕಿನ ಜಂಜಾಟಗಳು, ಗೊಂದಲಗಳು, ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಆರಂಭವಾಗುತ್ತವೆ. ಇಡೀ ದಿನವೆಲ್ಲ ಅವುಗಳನ್ನು ಅಪಕ್ವ ರೀತಿಯಿಂದ ಪರಿಹರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಅವುಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ರಾತ್ರಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವುಗಳಿಂದ ಘಾಸಿಯಾದ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹ ವಿಶ್ರಾಂತಿಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತದೆ. ನಿದ್ರೆ ಮತ್ತು ಕನಸಿನ ಲೋಕದ ನಡುವೆ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಾಡುತ್ತ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದ ಭ್ರಮಾತ್ಮಕ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದು ಮತ್ತೆ ಮರುದಿನ ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ ಯಾವ ಸಿದ್ಧತೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ, ಅರಿವಿನ ಲವಲೇಶವೂ ಇಲ್ಲದೆ, ದಿನ ನಿತ್ಯದ ಬದುಕಿನ ಜಂಜಾಟಗಳನ್ನು ಎದುರುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಕಾರ್ಯ ಚಕ್ರದಂತೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡವನು, ಬದುಕನ್ನು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಅಥವಾ ರಕ್ಷಣಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾನೆಯೇ ಹೊರತು ಮುಕ್ತಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸದೆ, ಅನುಭವಿಸದೆ, ಆನಂದಿಂದ ವಂಚಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲದವನಂತೆ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಆತನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ರಿಯೆಯೂ ಜ್ಞಾನರಹಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅದು ಜೀವರಹಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದೂ ಒಂದು ಬದುಕೇ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು.

ಈ ಎಲ್ಲದರಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಪೂರ್ವ ಸಿದ್ಧತೆ ಬೇಕು. ಮನಸ್ಸು ಶಾಂತವಾಗಬೇಕು, ಇದ್ದುದನ್ನು ಇದ್ದಂತೆ ನೋಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಬೇಕು. ಈ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪೂರ್ವ ಸಿದ್ಧತೆ ಬೇಕು. ಅದುವೇ ಶಿವಲಿಂಗ ಪೂಜೆ.

“ ಲಿಂಗವೆಂದರೆ ದೇಹ. ಸದಾಚಾರದಿಂದ, ಯುಕ್ತಾಯುಕ್ತ ಆಹಾರ ವಿಹಾರದಿಂದ, ದೇಹವನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛವಾಗಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ......ಶರೀರ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯವೇ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಧರ್ಮಸಾಧನೆಗೆ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. ..... ಅಭಕ್ಷ್ಯ ಭಕ್ಷಣ, ಅಪೇಯಪಾನ ನಿಷಿದ್ಧವಾದವುಗಳು. ಕೂಡಲಸಂಗನ ಒಲಿಸ ಬಂದ ಪ್ರಸಾದ ಕಾಯವ ಕೆಡಿಸಲಾಗದು. ಇದುವೇ ಅನ್ನಮಯ ಕೊಶ. ಗಿಡಕ್ಕೆ ಎರೆದ ನೀರು ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಆ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಜೀವನ ರಸವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸುವುದು. ..... ಸದಾಚಾರವೆಂಬ ನೀರಿನಿಂದ ಪ್ರಾಣಮಯಕೋಶವು ಶುದ್ಧವಾಗುವುದು. ಪ್ರಾಣಮಯ ಕೋಶವು ಶುದ್ಧವಾಗುವುದೆಂದರೆ, ಕಾಮನೆ ವಾಸನೆಗಳ ತೀವೃತೆಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಪ್ರಾಣವು ಮನದ ಅಂಕಿತದಲ್ಲಿ ಬರಬೇಕು. ಇಂತಹ ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ಪ್ರಾಣದಲ್ಲಿ ಲಿಂಗವು ಗೋಚರಿಸುವುದು. ಲಿಂಗವೆಂದರೆ ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ಮನ. ಸಂಕಲ್ಪ ವಿಕಲ್ಪಗಳು, ಸಂಶಯವೃತ್ತಿಗಳೆಲ್ಲವು ಮನಸ್ಸಿನ ಧರ್ಮ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಅಳಿದು ಮನ ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ನಿಶ್ಚಲವಾದ ಹೊರತು ಅದು ಲಿಂಗವಾಗದು. ನಿರ್ಮಲ ನಿಶ್ಚಲ ಮನವೇ ಲಿಂಗ.” (ಶ್ರೀ ಶಿವಕುಮಾರ ಸ್ವಾಮಿ - ನವ ಕಲ್ಯಾಣಮಠ ಧಾರವಾಡ)

ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ನಿಶ್ಚಲವಾದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹೊಂದಲು ನಸುಕಿನ ಸಮಯ ಬಹಳ ಪ್ರಶಸ್ತವಾದದ್ದು ಎಂಬ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲರ ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದಿರುತ್ತದೆ. ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿಯ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ನಂತರ ಮನಸ್ಸು ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಶಾಂತವಾಗಿ ಹೊಸತನವನ್ನು ಪಡೆದಿರುತ್ತದೆ. ಸೂರ್ಯೋದಯದ ನಂತರ ಬಾಹ್ಯ ಜಗತ್ತಿನ ಗೊಂದಲಗಳು ಆರಂಭವಾಗುವ ಮೊದಲೇ ಪ್ರಶಾಂತವಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಿವಪೂಜೆಯೆಂಬ ಆಚರಣೆಯ ಮೂಲಕ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಶ್ಚಲಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದು ಯುಕ್ತ. ಈ ರೀತಿಮಾಡದವನು ಜೀವಚ್ಛವವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದು ಬಸವಣ್ಣನವರ ಅಂಬೋಣ.