ಊರಮಧ್ಯದ ಕಣ್ಣ ಕಾಡಿನೊಳಗೆ ಬಿದ್ದೈದಾವೆ ಐದು ಹೆಣನು,
ಬಂದು ಬಂದು ಅಳುವರು, ಬಳಗ ಘನವಾದ ಕಾರಣ!
ಹೆಣನೂ ಬೇಯದು ಕಾಡೂ ನಂದದು;
ಮಾಡು ಉರಿಯಿತ್ತು ಗುಹೇಶ್ವರಾ
TRANSLITERATION
Ura madhyada kaNNa kaaDnoLage biddaidaave aidu heNanu
baMdu baMdu aLuvaru baLaga ghanavaada kaaraNa!heNanU bEyadu, kaaDU naMdadu;
maaDu uriyittu guhEshvaraa
CLICK HERE TO READ-ALONG:
TRANSLATION (WORDS)
Ura (of a town, of the world) madhyada (at the centre) kaNNa (of the eye) kaaDinoLage(in the forest) biddaidaave(are lying) aidu (five) heNanu (corpses)
baMdu baMdu (coming again and again) aLuvaru(weep) baLaga (relatives) ghanavaada (are in big number,innumerable) kaaraNa!(because)heNanU(the corpse too) bEyadu,(doesn’t get burnt) kaaDU (the forest too)naMdadu;(doesn’t get extinguished)
maaDu(a place to keep some thing, the body) uriyittu(got burnt) guhEshvaraa.(Guheshvara)
TRANSLATION
In the forest seen at the center of the town are lying five corpses,
Innumerable relatives come over and over again and weep!Neither the corpses get burnt, nor the forest gets extinguished (vanishes);
The body got burnt, Oh! Guhesvara!
COMMENTARY
This is another cryptic (mystifying, poking, awakening) Vachana by Allama Prabhu. The town mentioned in the first line is the Universe. In this Universe is the world seen by us referred to as the forest. The five corpses lying in the forest are the five sense organs. Innumerable relatives come again and again and weep for these corpses, meaning that innumerable people aspire for these sense organs over and over again. But, the sense organs do not get burnt, meaning that the thirst for what these organs offer never ends. The forest does not vanish either, meaning that there is no desire in any one to move away from this material world’s influence, even though the body burns (or vanishes). This aspiration continues life after life!
It is interesting that the world we are in is tagged as ‘forest’. Indeed, we fall prey for our senses and weave a complex web and get tangled in it. We are always lost in this forest. The sense organs are corpses – they are guided by the past experiences, not the present or the future. We remember the taste of a sweet dish and crave for the same. We get frustrated if we did not get to taste it again. Similar is the story of other senses. We are always in the mode of acquiring more to satisfy and continue the sensual experiences of the past. But, we fail to satisfy them. We continue to be frustrated and continue to make the material world more complex. The world never dies, although the body vanishes eventually.
Let us not deprive of our sense organs, but not become their slaves!
KANNADA COMMENTARY
ಇದು ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳ ಇನ್ನೊಂದು ಬೆಡಗಿನ ವಚನ. ಊರು ಎಂದರೆ ವಿಶ್ವ. ಈ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡು ಬರುವ ಪ್ರಪಂಚವಿದೆ. ಇದೇ ಕಣ್ಣ ಕಾಡು. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಅಲ್ಲಮರು ಕಾಡು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಜೀವರು ಅದರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿ, ದಾರಿ ತಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಐದು ಹೆಣಗಳು ಬಿದ್ದಿವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅವರು. ಐದು ಹೆಣಗಳು ಎಂದರೆ ಐದು ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳು; ಶಬ್ದ, ಸ್ಪರ್ಶ,ರಸ, ರೂಪ, ಗಂಧ. ಇವುಗಳಿಗಾಗಿ ಅಸಂಖ್ಯ ಜೀವರು ಬಂದು ಅಳುವರು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಹೆಣವೆನ್ನುತ್ತಿರುವುದು ಕುತೂಹಲದ ವಿಷಯ. ಎಲ್ಲರೂ ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸುಖದ ಆಸೆಗಾಗಿ, ವಿಷಯ ಭೋಗಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತದೆ ಇದನ್ನೇ “ಬಂದು ಬಂದು ಅಳುವರು” ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಈ ಸುಖವೇನು? ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ತನಗೆ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದಾದ ಸುಖದ ನೆನಪಿನಿಂದ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಸುಖವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಹವಣಿಸತ್ತಾನೆ. ಆ ಸುಖ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಅದನ್ನು ತಾನು ಹಿಂದೆ ಪಡೆದ ಸುಖದೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ಆಶಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅವನು ಪಡೆಯ ಬೇಕೆನ್ನುವ , ಅಥವಾ ಬೇಡವನ್ನುವ ಆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ, ಹಿಂದೆ ತಾನು ಅನುಭವಿಸಿದುದನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಹೊಸತನವೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ವರ್ತಮಾನ (present)ವೇನೂ ಇಲ್ಲ. ಇರುವುದೆಲ್ಲ ಭೂತ(past)ವನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಹೆಣವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು. ಆದರೆ ಈ ಹೆಣಗಳಿಗಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಜೀವರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಹೆಣಗುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಇಡೀ ಜೀವನವೇ ಆ ಹೆಣಗಳಿಗಾಗಿ ಮುಡಿಪಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅವರಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ತಾವು ಬಯಸಿದ ಸುಖ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಬಯಸಿದ ಸುಖ ಆ ವಸ್ತುವಿನಲ್ಲಿ ಇರುವದಿಲ್ಲ. ಅದು ಕೇವಲ ಅವರ ಭಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇರುವುದು. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ಹೆಣಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಬೇಯುವುದಿಲ್ಲ. ಎಂದರೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಆ ವಿಷಚಕ್ರದಿಂದ ಹೊರಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆತನ ಭಾವನೆಗಳು ಸದಾ ಜಾಗೃತವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಕೀರ್ಣ (complex)ವಾಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಹೆಣವೂ ಬೇಯುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ದೃಶ್ಯ ಪ್ರಪಂಚವೂ ಇಲ್ಲದಂತಾಗುವುದಿಲ್ಲ.ಅಂದರೆ ಆ ಮಾಯಾ ಪ್ರಪಂಚ ಅಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನೇ “ಕಾಡೂ ನಂದದು” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. “ಮಾಡು ಉರಿಯಿತ್ತು” ಎಂದರೆ ಜೀವವಿರುವ ದೇಹಗಳು. ದೇಹಗಳು ಮಾತ್ರ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ನಾಶಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಹೋರಾಟ, ಹೆಣಗಾಟ ಮಾತ್ರ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳು.
ಊರಮಧ್ಯದ ಕಣ್ಣ ಕಾಡಿನೊಳಗೆ ಬಿದ್ದೈದಾವೆ ಐದು ಹೆಣನು,..
ReplyDeleteಬಂದು ಬಂದು ಅಳುವರು, ಬಳಗ ಘನವಾದ ಕಾರಣ!....
I am not sure at what stage of his life the poet has uttered these words if it it the earlier stage then it could be an indication of his own experience but if it at a later stage then it is with reference to others.
Indeed it is cryptic. it is also a highly radical verse . My interpretation is subject to the current undertanding and may vary subsequently .
The verse Signifies the undertanding , experiencing and rejecting / negotiating the Chakras. Each of the Chakras are systematically negotiated in a special form of yoga called Kundalini or Kriya Yoga. There are different interpretations and very knowldgable authors on this so suffice to say here that my own undertanding of these forms of yoga are quite non traditional and complex.
Neverthe less The verse speaks of Five corpses percieved in a forest by the eye which is in the center of a town . The Ajna is the eye. In the body it is in the center of eye brows. It is also the center of the entire cosmic wisdom. To this eye of Cosmic wisdom something is apearing as forest. In the eye of Ajna the only forest is the forest naadis or praanic channels. BELOW the level of Ajna there are Five Chakras. These are active centers that sustain and nourish life and its processes . Thease are DEAD. They are no longer ALive. I appears to me that Death here is not literal death or non functioning here . But the entire Enigmatic nature of these entities have been understood. The The fundamental construct of " undertanding ' is linked to to the death of the same phenomenon . For example Lust. Or Fear. They are alive only till they are not understood . Once they are understood they are as good as dead. From the LEvel of Ajna the lower five centers are dead. means they are understood. Another linked phenomenon is the distance coverd between finding the existance of these centers and 'undertanding these centers. Siddhis lie inbetween. Siddhi is nothingbut a specefic supramental process that takes precedance over the mental proces. It it is the supremacy of intangilbe over the tangible , the subtle over the gross and the intutive versus the rational AND The YET to be understood phenomenon over the understood phenomenon. Siddhis are the most intimate relative of each chakra. There are Others like tatwas/ mantras/ tanmantra/karmendriya/ jnanendria/ kosha/ praana/ loka/ direction etc. different philosophical streams give varied /different accompaniments to each chakra. these are the relatives of each chakra. And there is grief experienced during the process of undertanding the chakras and thus rendering them dead.. The whole aspect of the illusionary process is linked to an aura of enigma and when the enigma is ripped apart the individual looses a part of his or herself. This grief is transient in nature but has the potential for the sadhaka to stop the process and return back to status quo .
ಹೆಣನೂ ಬೇಯದು ಕಾಡೂ ನಂದದು; .....
The Corpse doesnt get cooked ... and the forest has not dissappeared.
This is a GROSS statement but extreemly powerful and radical expression of what needs to happen if the Maze of Pranic network has to dissappear. Why the pranic network has to dissappear? Again it is not literal dissappearance but the complete reduction of the pranic network to irrelevance that is being indicated here.
Cooked seed does not germinate. similarly cooked chakra shall not emanate siddis.. A tru yogi DOES not manifest therefore ANY Siddhi he will remain in the rapturous embrace of the linga.
ಮಾಡು ಉರಿಯಿತ್ತು ಗುಹೇಶ್ವರಾ...
While ALL the above is happendiing below the AJNA, Through the same eye ..AJNA, the yogi sees the attic and Finds it ABLAZE. This reference is simlilar to an Attic here and an unmistakable reference to the final Chakra.