Vachana 78: Gaganada Megangalella – Pure Mind

ಗಗನದ ಮೇಘಂಗಳೆಲ್ಲ ಸುರಿದವು ಭೂಮಿಯಮೇಲೆ

ಭೂಮಿ ದಣಿಯುಂಡು ಸಸಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಬೆಳೆದವು

ಬಹು ವಿಕಾರದಿಂದ ಬೆಳೆದ ಸಸಿಯ

ವಿಕಾರದಿಂದ ಗ್ರಹಿಸುವ ಕಾಮವಿಕಾರಿಗಳು

ಲಿಂಗವನೆತ್ತಬಲ್ಲರು ಗುಹೇಶ್ವರಾ?

TRANSLITERATION

Gaganada mEghaMgaLella suridavu bhoomiyamele
Bhoomi daNiyuMDu sasigaLella beLedavu
Bahu vikaaradiMda beLeda sasiya
vikaaradiMda grahisuva kaamavikaarigaLu
liMgavanettaballaru guhEshvaraa?

CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://www.youtube.com/watch?v=TmMqYiQIDFA&feature=youtu.be

TRANSLATION (WORDS)

Gaganada (of sky)  mEghaMgaLella( all the clouds)  suridavu (poured) bhoomiyamele (on the earth)Bhoomi (earth) daNiyuMDu (took in, received to its heart’s content, drank enough and was satisfied) sasigaLella (and all the plants) beLedavu (were grown)
Bahu  (many,a lot of)  vikaaradiMda ( of transformation ) beLeda (grown  after ) sasiya( of plant which is) vikaaradiMda (from that modification) grahisuva (comprehend those) kaamavikaarigaLu (people who are changed because of their desire, conditioned people)
liMgavanettaballaru (how will they know the linga ) guhEshvaraa? (Guheshvara)

TRANSLATION

All the clouds in the sky poured on the Earth.
The Earth drank to heart’s content and the plants grew.
These plants that grew after multiple transformations,
were observed by individuals transformed by their desires.
How can such transformed individuals know the Lord? Oh! Guhesvara!

COMMENTARY

Allama Prabhu paints a nice picture of how the common man understands and views the world around him in this Vachana. Clouds are formed in the sky. They pour on the Earth. The Earth absorbs the water and enables the seeds to sprout and grow into plants.  We observe the plants and enjoy their fruits and flowers. All these are the natural cycle of events. We never pay attention to the events leading to the plants. Allama Prabhu is trying to draw our attention to the truth behind the natural cycle that led to plants. He further says that these plants are being observed (viewed, comprehended) by individuals who themselves are transformed by their desires. Our view of the plant depends on our frame of mind and our interest in that plant’s utility for us. We tag it to be tall, short, beautiful, medicinal, weed, grass, etc. We not only fail to grasp the transformations (water, Earth, seed, plant) behind the plant, but also tinge the plant with our jaundiced eyes and transformed views. Allam Prabhu questions as to how such transformed individuals, jaundiced by their desires can see the Lord, an untransformed one!

Katopanishad says:

agniryathaikO  BuvanaM praviShTO

rUpaM rUpaM pratirUpO baBUva|

EkastathA sarva BUtAMtarAtmA

rUpaM rUpaM pratirUpO bahiSca

As the fire takes the shape of what it burns, the Self takes the shape of everything it enters, but remains unchanged. This concept is further clarified as,

EkO vaSI sarvaBUtAMtarAtmA

EkaM rUpaM bahudhA yaH karOti|

tamAtmasthaM yEnupaSyaMti dhIrA-

stEShAM suKaM SASvataM nEtarEShAm 

Truly,  there is no diversity here. Those who perceive diversity due to the defects of the inner organs experience birth and death, as they have to conform to what they believe in. What one intensely believes in, that one experiences, because every belief pertains to an aspect of reality. But, because individual beliefs are partial, the experiences corresponding to these too are partial. This is the reason, why desirers or perceivers of quality and multiplicity do not have absolute experience, but are caught in the meshes of the effects of their own desires.

Thus, as Allama Prabhu says, we can see the Lord only when we are free from all the transformations (jaundices) of our mind!

Let us learn to see the truth and keep an uncluttered mind!

KANNADA COMMENTARY

ಇಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಬಗೆಯನ್ನು, ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಚಿತ್ರಣದ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಸುತ್ತಿರುವರು ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳು. ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಮೋಡಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ, ಆ ಮೋಡಗಳು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಸುರಿಯುತ್ತವೆ. ಭೂಮಿ ಮನ ದಣಿಯೆ ನೀರನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಅದರ ಫಲವಾಗಿ ಅನೇಕ ಸಸಿಗಳು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಇದು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಸಹಜವಾದ ಕ್ರಿಯೆ. ಈ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಮೇಲ್ನೋಟದಿಂದ ನೋಡಿ ನಾವು ಅದನ್ನು ನಮ್ಮ ಸೀಮಿತವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಇದೆಲ್ಲವೂ ಸಹಜವೇ. ಆದರೆ ಈ ಕ್ರಿಯೆಯ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ಸತ್ಯದ ಕಡೆಗೆ ನಮ್ಮ ಗಮನ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ  ಅದರ ಕಡೆಗೆ ನಮ್ಮ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆದಿದೆ. ಅಲ್ಲಮರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಈ ಸಸಿಗಳು ಬಹು ವಿಕಾರದಿಂದ ಬೆಳೆದಿರುವವು ಎಂದು. ಅಂದರೆ ಅನೇಕ ಮಾರ್ಪಾಟುಗಳ ನಂತರ ಸಸಿಗಳು ರೂಪತಾಳುತ್ತವೆ. ಒಂದೇ ಶಕ್ತಿ ನಾನಾ ರೂಪ ತಾಳುತ್ತದೆ. ಆವಿಯಾಗಿ ಮೋಡವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಮೋಡ ನೀರಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತದೆ. ಆ ನೀರನ್ನೇ ಭೂಮಿ ಕುಡಿಯುತ್ತದೆ,  ನಾನಾ ಸಸಿಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ತೋರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ “ಆ ಒಂದೇ” ಈ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಇಡೀ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ವಿಕಾರಹೊಂದಿ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ರೂಪ ತಾಳುತ್ತದೆ. ನಾವು ಹೊರಗೆ ಕಾಣುವ ಆ ಸೀಮಿತವಾದ ಆಕಾರವನ್ನಷ್ಟೇ ನಿಜವೆಂದು ನಂಬುತ್ತೇವೆ. ಸಸಿಯನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ನಮಗೆ ಅದು ಮೋಡದ, ಮಳೆಯ, ಭೂಮಿಯ ರೂಪಕೂಡ ಎಂಬುದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಥವಾ ಈ ಎಲ್ಲದರ ಮೂಲ ರೂಪದಕಡೆಗೆ ಕೂಡ ಗಮನವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ನೋಡುವುದು ಕೇವಲ ಸಸಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ. ಇದು ನಮ್ಮ ಗ್ರಹಿಕೆ. ನಾವು ಅದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವುದು ಹೇಗೆ? ಅದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ನಾವು ಕೂಡ ವಿಕಾರಿಗಳು, ಎಂದರೆ, ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯು ಶುದ್ಧವಾದುದಲ್ಲ. ಅದು ಅನೇಕ ಪ್ರಭಾವಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿದೆ. ಕಾಮ ಅಥವಾ ಬಯಕೆಯಿಂದ ಕೂಡಿ ಅದು ಇನ್ನೂ ವಿಕಾರಗೊಂಡಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಸಸಿಯನ್ನು ನಾವು, ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ, ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ, ಉಪಯೊಗಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಗಿಡ್ಡವಾಗಿದೆ, ಉದ್ದವಾಗಿದೆ, ಹಸುರಾಗಿದೆ, ಅಥವಾ ಇಲ್ಲ, ಅದರಲ್ಲಿ ಔಷಧಿಯಗುಣವಿದೆ ಎಂಬಂತಹ ಹೋಲಿಕೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ.ಈ ಹೋಲಿಕೆಗಳು ನಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತವೆ, ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ನೋಡುವ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿ ಅನೇಕ ಪ್ರಭಾವಗಳಿಂದ ವಿಕಾರಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.  ಇಂತಹ ವಿಕಾರಗೊಂಡ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ವಿಕಾರಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ ಅದನ್ನೇ ಸತ್ಯವೆಂದು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅಂದರೆ ನಾವು ಗ್ರಹಿಸುವ ಎಲ್ಲವೂ ವಿಕಾರಮಯವೇ. ಇಂತಹವರು ಯಾವ ವಿಕಾರಕ್ಕೂ ಒಳಗಾಗದ ಗುಹೆಶ್ವರಲಿಂಗವನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು.                    

ಇದನ್ನು ಕಠೋಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.

ಅಗ್ನಿರ್ಯಥೈಕೋ  ಭುವನಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೋ
ರೂಪಂ ರೂಪಂ ಪ್ರತಿರೂಪೋ ಬಭೂವ|
ಏಕಸ್ತಥಾ ಸರ್ವ ಭೂತಾಂತರಾತ್ಮಾ
ರೂಪಂ ರೂಪಂ ಪ್ರತಿರೂಪೋ ಬಹಿಶ್ಚ

ಅಗ್ನಿಯು ಹೇಗೆ ಈ ಲೋಕವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ತಾನು ಸುಡತಕ್ಕ ವಸ್ತುಗಳಿಗನುಗುಣವಾಗಿ ಬಹು ವಿಧವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ಪಂಚಭೂತಗಳಲ್ಲಿರುವ ಒಬ್ಬನೇ ಆತ್ಮನು ಎಲ್ಲ ರೂಪಗಳಿಗೂ ಮೂಲವಾಗಿರುವನು, ಮತ್ತು ಹೊರಗೂ ಇರುವನು. ಇದನ್ನೇ ಇನ್ನೂ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾ-

ಏಕೋ ವಶೀ ಸರ್ವಭೂತಾಂತರಾತ್ಮಾ
ಏಕಂ ರೂಪಂ ಬಹುಧಾ ಯಃ ಕರೋತಿ|
ತಮಾತ್ಮಸ್ಥಂ ಯೇನುಪಶ್ಯಂತಿ ಧೀರಾ-
ಸ್ತೇಷಾಂ ಸುಖಂ ಶಾಶ್ವತಂ ನೇತರೇಷಾಮ್  ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ ಕಠೋಪನಿಷತ್ತು.

ಆತ್ಮನು ಅದ್ವಿತೀಯನು, ಆತನು ಸರ್ವ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಅಂತರಾತ್ಮನು, ಜಗತ್ತೆಲ್ಲವೂ ಆತನ ವಶದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಆತನು ಏಕನಾದರೂ  ನಾಮ ರೂಪಗಳೆಂಬ ಉಪಾಧಿಗಳಿಂದ ಬಹುವಿಧವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಆತನ ಮೂಲರೂಪವನ್ನು ಯಾವ ವಿವೇಕಿಗಳು ನೋಡುತ್ತಾರೆಯೋ ಅವರಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾದ ಸುಖವು ದೊರೆಯುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಇತರರಿಗಲ್ಲ.

ಎಂದರೆ ಅಲ್ಲಮರು ಹೇಳುವಂತೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲ ವಿಕಾರಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ ಮಾತ್ರ ಆ ಗುಹೇಶ್ವರನ ಅರಿವು ಉಂಟಾಗಲು ಸಾಧ್ಯ.