Vachana 76:Anantha Veda Shaatra Aagama - Awareness

ಅನಂತ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಆಗಮ ಪುರಾಣ ತರ್ಕ ತಂತ್ರಂಗಳನ್ನು

ಆತ್ಮನು ಮಾಡಿದನಲ್ಲದೆ ಆತ್ಮನನ್ನವು ಮಾಡಿದುದಿಲ್ಲ

ಎನ್ನಂತರಂಗದ ಅರಿವಿನ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ

ಎನ್ನ ಉರಿಲಿಂಗದೇವರು ಸಂಕಲ್ಪಿಸಿ ಆಗೆಂದರಾದವು

TRANSLITERATION

anaMta vEda shaastra aagama puraaNa tarka taMtragaLannu

aatmanu maaDidanallade aatmanannavu maaDidudilla

ennaMtaraMgada arivina mUrtiyaagi

enna uriliMgadEvaru saMkalpisi aageMdaraadavu

CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://www.youtube.com/watch?v=9Znqoiypd5M&feature=youtu.be

TRANSLATION (Words)

anaMta (endless) vEda  (veda) shaastra (proceduress) aagama (sacrament) puraaNa(mythology) tarka (logic) taMtragaLannu (the ways of religious rituals)

aatmanu (the soul)maaDidanu (made)allade  (not ) aatmanannu (the soul) avu (they) maaDidudilla (have not done)

enna (my) aMtaraMgada (inward)  arivina (awareness)  mUrtiyaagi ( personified, materialized)

enna(my)  uriliMgadEvaru (urilinagadeva) saMkalpisi  (when  willed) aageMdare (asked to be done) aadavu( came into existence )

TRANSLATION

All the Vedas, sacraments, mythologies, logic and religious rituals

were created by the soul (self), but not the other way (i.e. they did not create the soul)!

When my inner awareness materialized into my Lord Urilingeswara who (in turn) willed them to be, they came into existence!

COMMENTARY

The previous two postings advocated that mind control and intense desire to know as the prerequisites for self-realization. Both suggested not being too involved in the superficiality of reading and blind following of sacred texts. In this Vachana  Sharana Urilingadeva continues that thought process and says that his inner awareness reached such an intense level that it materialized itself as the Lord, who in turn created all the sacred texts as aids for the realization of the Self.  He says that the inner (self) awareness is more important than all the sacred texts such as Vedas, Sacraments, Mythologies, etc. and the soul created the sacred texts rather than sacred text creating the soul. 

Urilingadeva agrees with the belief that the Vedas were created by God, not Man. In this context it is interesting to examine the concepts of God and Man. We have said that the individual soul (Jeevaatma) is a spark of the supreme soul (Paramaatma, God). As such, each individual has a Godly attribute in him/her. When this attribute is camouflaged by ignorance and non-awareness of the self, the Man gets involved in and influenced by  material aspects. When he removes the camouflage through self-awareness, intense desire to probe self and mind control, his Godly nature wins and he contributes to and consumes Vedas and other sacred texts appropriately.

We should never interpret this and the previous postings as advocating staying away from sacred texts. We should question them, analyze and understand the subtle suggestions in them towards achieving self-realization. Sarvagna (Knower of Everything) a 16th century poet/philosopher said that we should acquire knowledge from those who know, from respected texts and from the company of knowledgeable individuals. 

Let us bring out the godlyness in us!

KANNADA COMMENTARY

ಇದು ಉರಿಲಿಂಗದೇವರ ವಚನ. ಅವರು ಮಠಾಧೀಶರಾಗಿದ್ದು ಬಸವಣ್ಣನವರ ಸಮಕಾಲೀನರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಮಹಾ ಭಕ್ತರಾಗಿದ್ದರೂ ಮಹಾ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರರೂ ಆಗಿದ್ದರು. ಇವರ ಶಿಷ್ಯರೇ ಉರಿಲಿಂಗಿ ಪೆದ್ದಿ. ವೇದ  ಶಾಸ್ತ್ರ, ಪುರಾಣ, ಆಗಮಗಳಿಗಿಂತ  ಸ್ವ  ಅರಿವು ಏಕೆ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾವ ಆಡಂಬರವೂ ಇಲ್ಲದೆ ಬಹಳ ಸರಳವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.  

ವೇದಗಳು ಅಪೌರುಷೇಯ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.  ಏನು ಹಾಗೆಂದರೆ? ಎಂದರೆ ಮಾನವನು ಮಾಡಿದುದಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಯಾರು ಮಾಡಿದುದು?  ದೇವರು ಮಾಡಿದವುಗಳು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು  ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು  ಹೇಗೆ? ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾನವನೆಂದರೆ ಯಾರು, ದೇವರು ಎಂದರೆ ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.  “ಮರೆತರೆ ಮಾನವ ಅರಿತರೆ ದೇವ”. ಯಾರನ್ನು ಮರವೆ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಈ ಮರವೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾನೆಯೋ ಆತನೇ ಮಾನವ. ಯಾರು ಅರಿವುಳ್ಳವನಾಗಿರುತ್ತನೆಯೋ ಆತನೇ ಜಾಗೃತನಾಗಿ ದೇವನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆತನು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಪ್ರಭಾವಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆತನು ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ತನುಗುಣಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.  ಭೂತ,  ವರ್ತಮಾನ, ಭವಿಷ್ಯ ಎಂಬ ತ್ರಿಕಾಲಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಸತ್ವ ರಜೋ ತಮೋಗುಣಗಳನ್ನು ಮೀರಿರುತ್ತಾನೆ,  ಎಲ್ಲ ವಿರೋಧಗಳನ್ನು ಮೀರಿರುತ್ತಾನೆ, ಎಲ್ಲ ಕಂದಕಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಬಯಲ ದೇಹಿಯಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.  ಮಾನವನ ಯಾವ ಗುಣಗಳೂ ಆತನಿಗೆ ಅಂಟಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆತನು ಎಚ್ಚರವೇ ತಾನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.  ಈ ರೀತಿಯ ಅರಿವೇ ಮೂರ್ತಿಯಾಗಿ ನುಡಿದಾಗ ಅದು ಅಪೌರುಷೇಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಅರಿವನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿದುದು ಆತ್ಮ. ಆತ್ಮನ ಸಂಕಲ್ಪದಿಂದಲೇ ಆ ವೇದಗಳು ಮೂಡಿಬಂದಿವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಆತ್ಮನೇ ವೇದಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನಲ್ಲದೆ ವೇದವು ಆತ್ಮನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಉರಿಲಿಂಗಿದೇವರು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ  ವೇದಾಗಮಗಳು ಆತ್ಮಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡವಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. “ಅರಿವು”  ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು. ಆದ್ದರಿಂದ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಆಗಮ ಪುರಾಣಗಳ ಹಿಂದೆ ಧಾವಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅರಿವು ಪಡೆಯುವುದರಕಡೆ ಗಮನವಿರಲಿ ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ಈ ವಚನದ್ದು.