Vachana 28: Maramara Mathanadindagni Hutti – Lead me to the enlightened, Oh! Lord!

ಮರಮರ ಮಥನದಿಂದಗ್ನಿ ಹುಟ್ಟಿ,
ಆ ಮರನೆಲ್ಲವ ಸುಡದಿಪ್ಪುದೆ ?
ಮಹಾನುಭಾವರ ಸಂಗದಿಂದ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿ ಹುಟ್ಟಿ
ಎನ್ನ ತನುಗುಣವೆಲ್ಲವ ಸುಡದಿಪ್ಪುದೆ ?
ಇದು ಕಾರಣ,
ಮಹಾನುಭಾವರ ತೋರಿಸು
ಕೂಡಲಸಂಗಮದೇವ.

TRANSLITERATION

maramara mathanadiMdagni huTTi,
A maranellava suDadippude ?
mahAnuBAvara saMgadiMda j~jAnAgni huTTi
enna tanuguNavellava suDadippude ?
idu kAraNa,
mahAnuBAvara tOrisu
kUDalasaMgamadEva.


CLICK TO HEAR IT

http://www.youtube.com/watch?v=rHJDAar-5z0


TRANSLATION

mara (tree) mara(tree) mathanadiMda (from the friction) agni(fire) huTTi (produced),
A(those) maranellava(trees) suDadippude(will it not burn) ?
mahAnuBAvara (learned, mystical,enlightened) saMgadiMda(company of) j~jAna (knowledge) Agni(fire) huTTi (produced)
enna(my) tanu(bodily) guNavellava(tendencies) suDadippude(will it not burn) ?
idu (this) kAraNa(reason),
mahAnuBAvara tOrisu (show me)
kUDalasaMgamadEva.(Lord Kudalsangamadeva)


Will the fire produced by the friction of two trees not destroy both the trees?
Will the fire of knowledge produced by the interaction with learned (enlightened) people not destroy my ignorance and bodily tendencies?
And hence, Oh! Lord, please lead me to the company of enlightened!

COMMENTARY

In our previous postings we have addressed the importance of enlightened individuals (Guru and Jangama) in our quest to achieve spiritual growth and enlightenment! Guru (the teacher) initiates us in the path of spiritual growth. Company of Jangamas (learned and enlightened mystics) makes our journey smooth and achievable. In this vachana, Basavanna stresses the importance of such influences and begs the Lord to lead him to such enlightened souls.
The two important words in this vachana are ‘tanuguna’ and ‘mahanubaava’. Tanuguna, roughly translated as bodily tendency is that aspect of us guided and tinged by our five sense organs. This is the process of us solely concentrating on satisfying our desires, acquiring wealth for our own sake, always in the mode of impressing the world with our perceived greatness, and in general being completely self centered. Mahanubaava is an enlightened soul. He works hard and conducts all his activities with utmost sincerity and honesty. He earns wealth for the sake of society rather than for himself. He is embodied in his body but not consumed by it. He walks, but he is stationary in his thoughts of the almighty. He is on the Earth, but is beyond the influences surrounding him. He is above it all, but is willing to share his wisdom by descending down to the ones needing it. He is the wandering mystic, Jangama! He appears, when are ready for the influence of such soul. Basavanna shows his humility and readiness by requesting the Lord to lead him to such an individual.


It is probably appropriate now to mention that guru, jangama and istalinga are three of the eight aids known as Astaavarana - Asta (eight) aavarana (covering or surroundings) – that help the seeker in his spiritual journey. The others are vibhuti (sacred ash), paadodaka (sacred water), prasaada (sacred food), rudraakshi (sacred beads) and mantra (sacred chant). Vibhuti is the sacred ash applied by the devotee on the forehead, arms and neck to indicate his adherence to the spiritual path. It symbolizes the light of inner peace shining through the devotee. The literal meaning of paadodaka is the water obtained by washing guru’s feet. The actual importance is to portray bliss (pada) and knowledge (udaka). It is the bliss brought about by the Guru through the knowledge of Shiva, the universal soul. Prasaada symbolizes the devotee’s realization that all food and other material are offerings to the Lord. Rudraakshi literally means the eye of Shiva. Rudraakshi seeds are worn by devotees symbolizing the opening of our third (intuitional) eye to look within in order to realize the Lord within us. Repeated chanting of Mantra (any sacred chant) helps the mind to concentrate and meditate.


Ideally, an aid is not necessary to realize the supreme reality. It helps the seeker in the initial stages of the spiritual journey. As he progresses in the spiritual journey, the seeker internalizes the meaning and significance of the aids. Sharanas emphasized that these aids should not become the end in themselves.

Let us pray the Lord to give us strength and support of enlightened ones in our spiritual journey!



KANNADA COMMENTARY

ಬಸವಣ್ಣನವರು ತಮ್ಮ ಅನೇಕ ವಚನಗಳಲ್ಲಿ ಅನುಭಾವಿಗಳ, ಜಂಗಮರ, ಸಜ್ಜನರ, ಶರಣರ ಸಂಗಕ್ಕಾಗಿ ಪರಿ ಪರಿಯಾಗಿ ಬೇಡುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಅಂತಹವರ ಸಂಗದಿಂದ ಆಗುವ ಲಾಭವನ್ನು ಅವರು ಆಳವಾಗಿ ಮನಗಂಡಿದ್ದು ಅದನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ವಿಶದಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಈ ವಚನ.
ಮರವನ್ನು ಮರದಿಂದ ಮಥಿಸಿದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದೇ ಅಗ್ನಿಯು ಆ ಎರಡೂ ಮರಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ. ಆ ಎರಡೂ ಮರಗಳು ತಮ್ಮ ಮೂಲ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಮಹಾನುಭಾವರ ಸಂಗದಿಂದ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿ ಹುಟ್ಟಿ ತನ್ನ ತನುಗುಣಗಳನ್ನು ಸುಡುವುದಿಲ್ಲವೆ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಸಹಜವಾಗಿ ಆಗಿಯೇ ಆಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ತನಗೆ ಅಂತಹ ಮಹಾನುಭಾವರನ್ನು ತೋರಿಸು ಎಂದು ಕೂಡಲ ಸಂಗಮನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಇಲ್ಲಿ ತನುಗುಣಗಳು ಎಂದರೆ ಯಾವುವು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮುಖ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ.
ತನ್ನ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಮುಳುಗಿರುವುದು, ಕೀರ್ತಿಕಾಮಿಯಾಗಿರುವುದು, ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು, ಕೇವಲ ಹಣಗಳಿಸುವುದು, ಸುಖದ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆಗಾಗಿ ಹೆಣಗಾಡುವುದು, ಸುಖದ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಕೂಡಿಹಾಕುವುದು, ಮಾಯಾ ಮೋಹಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕುವುದು, ಮಾತಿನಿಂದ ಜನರನ್ನು ಮೋಡಿಗೊಳಿಸುವುದು, ಲೋಕವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವುದೇ ಗುರಿಯಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಕೇವಲ ತನ್ನ ಹಿತವನ್ನೇ ಸಾಧಿಸುವುದು, ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋದತ್ತ ಯಾವ ವಿವೇಚನೆಯೂ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ಶಿವಯೋಗಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವ ಗುಣಗಳನ್ನು ತನುಗುಣಗಳೆನ್ನಬಹುದು.
ಮಹಾನುಭಾವರು ಎಂದರೆ ಯಾರು?

“ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಶರಣ, ಸಿದ್ಧಿಯ ಶಿಖರದಲ್ಲಿ ನಿಂತವನು. ಶ್ರದ್ಧೆ, ನಿಷ್ಠೆ, ಅವಧಾನ, ಅನುಭವ, ಭಕ್ತಿಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಆನಂದ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಲೀಲಾರೂಪಿಯಾದವನು; ದೇಹವನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದರೂ ಆತ ನಿರ್ದೇಹಿ, ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಆತ ನಿರ್ಗಮನಿ, ನುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಆತ ನಿಶ್ಶಬ್ದಿ, ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಜಗತ್ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ, ಆದರೂ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅತೀತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಜಂಗಮವೆಂಬುದು ಅತ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಈ ನಿಲವಿಗೇರಿದ ಶಿವಯೋಗಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಳಿದ ಮಾತೇ ಆಗಿದೆ. ಈ ನಿಲವಿಗೆ ಏರಿದ್ದರೂ ಆ ಶಿಖರದಲ್ಲಿಯೇ ಆತ ನಿಂತುಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ತನ್ನ ಅನುಭಾವದ ಬೆಳಕನ್ನು ಸುತ್ತಲಿನ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೂ ಬೀರುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಮೇಲೇರಿ ಕಂಡುದನ್ನು ಇಳಿದು ಕಟ್ಟುವ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲನಾಗುತ್ತಾನೆ........... ಧನದಲ್ಲಿ ಶುಚಿ, ಪ್ರಾಣದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಭಯನಾಗಿ ಈಗಲೂ ಆತ ದುಡಿಯುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಆ ದುಡಿಮೆ ತನಗಾಗಿಯಲ್ಲ; ಜಗತ್ತಿಗಾಗಿ, ಜನತೆಯ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ, ಲೋಕಸಂಗ್ರಹಕ್ಕಾಗಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆ ಇವುಗಳ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧದ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಶರಣ ಮನಗಂಡು ಅದನ್ನು ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ತಂದು ಸಮಾಜಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಹಸನುಗೊಳಿಸುವ ಭವರೋಗ ವೈದ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ.............ಹೀಗೆ...ಜೀವನ್ಮುಕ್ತ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೈಯನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಚಾಚಿ ಜನತೆಯನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವವ ಮಹಾನುಭಾವಿ” ( ಬಸವ ವಚನ ದೀಪಿಕೆ- ಡಾ. ಎಚ್. ತಿಪ್ಪೇರುದ್ರಸ್ವಾಮಿ).


ಇಂತಹವರ ಒಡನಾಟದಿಂದ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿ ಹುಟ್ಟಿ ತನ್ನ ತನುಗುಣಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ನಾಶಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರು.