Vachana 219: Naanembudu Pramaana – What we call as I is a measure

PLEASE NOTE THAT THIS POST HAS 7 SECTIONS. IF YOU ARE NOT FAMILIAR WITH KANNADA (THE LANGUAGE IN WHICH THE VACHANA IS COMPOSED ORIGINALLY) SCROLL TO SECTIONS 5 AND 6.

1.       VACHANA IN KANNADA

ನಾನೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ  ನೀನೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ

ಸ್ವಯವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ  ಪರವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ

ಪ್ರಮಾಣವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ

ಗುಹೇಶ್ವರನೆಂಬುದು ಅಪ್ರಮಾಣ

2.       TRANSLITERATION

naaneMbudu pramaaNa nIneMbdu pramaaNa

svyaveMbudu pramaaNa paraveMbudu pramaaNa

pramaaNaveMbudu pramaaNa

guhEshvaraneMbudu apramaaNa

3.       RECITATION

http://youtu.be/Zv6vF_wM1nM

4.       TRANSLATION (WORDS)

naaneMbudu (what we call as I)  pramaaNa (is a measure) nIneMbdu (what we call as you)  pramaaNa (is a measure)

svyaveMbudu (what we call as the self) pramaaNa (is a measure) paraveMbudu (what we call as “the other”) pramaaNa (is a measure)

pramaaNaveMbudu pramaaNa (what we call as measure is a measure)

guhEshvaraneMbudu apramaaNa (Guheshvara is immeasure)

5.       VACHANA IN ENGLISH

What we call as I is a measure, what we call as you is a measure

What we call as the self is a measure, what we call as “the other” is a measure

What we call as measure is a measure

What we call Guheshvara is immeasure!

6.       COMMENTARY

This seemingly simple Vachana by Allama Prabhu sets us into deep thoughts. What we call I is a measure. The moment we say ‘I’ we imply ‘I am tall’, ‘I am rich’ etc. When we say ‘you’ we imply ‘you are different’, ‘you are distant’ etc. The I and the you become measures of who we are vs who the others are. The comparison begins and the differences evolve. The ‘I-ness’ takes over immersing us into the ups and downs of this world. Similarly, the self and the other are also measures that emphasize the differences and distances between us. These measures simply increase the barrier between the individuals. The only way to reduce and eliminate these barriers is to realize Guhesvara, the divine. He is the only immesure!

According to philosopher J. Krishnamurti:

“..........We use time as measure both outwardly and inwardly. We use time as measure as going

from here to there, that is, covering the distance needs time, physically. And we also think or, being educated in our culture, we think that psychologically, inwardly, inside the skin as it were, we need time to understand, we need time to conquer, we need time to break down our bondages, we need time to understand sorrow. So we use time as a measure both outwardly and inwardly........”

“............So to cover from a certain point to another point needs time, which is measure. Now we apply the same measurement inwardly. I need time to get over a habit, I need time to stop smoking, I need time to conquer my anger, I need time in order to achieve a certain psychological result, I need time to find enlightenment, (laughs) I need time to get over my sorrow. So outwardly we apply the measure of time, and inwardly we do the same, psychologically............”.

“….. An immeasurable  vastness that is utterly still and silent. There is no space, nor time to cover that space. The beginning and the ending are here, of all things. There is really nothing that can be said about it…”.

J. Krishnamurti    Seventh Public Discussion in Saanen   August 1972; Krishnamurti's Notebook (13)

 Let us get out of the bondage of measures!

Dear Readers,

Our goal in starting this blog was to provide a total of 52 Vachanas to cover one year’s worth of thoughts. We got carried away by your enthusiastic support and comments. We have translated and interpreted these Vachanas the way we understood them. While we have learnt a lot, we feel there is much more to learn. The more Vachanas we read the more their meanings expanded. We feel that it is time to stop writing. You have read our writings and we appreciate all the comments. Thanks a lot.

Sajjan Shiva and Leela Garady.

7.      KANNADA COMMENTARY

ನಾನೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ (ನಾನು ಎಂಬುದು ಒಂದು ಅಳತೆ)  ನೀನೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ (ನೀನು ಎಂಬುದು ಒಂದು ಅಳತೆ)ಸ್ವಯವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ (ತಾನು ಎಂಬುದು ಒಂದು ಅಳತೆ)  ಪರವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ (ಪರವೆಂಬುದು ಎಂಬುದು ಒಂದು ಅಳತೆ)

ಪ್ರಮಾಣವೆಂಬುದು ಪ್ರಮಾಣ

ಗುಹೇಶ್ವರನೆಂಬುದು ಅಪ್ರಮಾಣ(ಅಳತೆಯಿಲ್ಲದ್ದು, ಅಳತೆಗೆ ಸಿಕ್ಕದ್ದು)

ಇದು ಕೂಡ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳ ವಚನ. ಬಹಳ ಸರಳವೆಂದು ತೋರುವ ಈ ವಚನದ ಅರ್ಥ ಬಹಳ ಗಹನ.

ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲವೂ ಅಳತೆಗೆ ಸಿಗುವಂತಹದ್ದು , ನಾನು ಎನ್ನುವುದು ಒಂದು ಅಳತೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು. ಅದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡೋಣ. ನಾನು ಈಗ ಹೀಗಿದ್ದೇನೆ. ನಾಳೆ ನಾನು ಹಾಗಾಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ನಾನು ನಾಳೆ ಸಾಧಿಸಬೇಕಾದ ಸ್ಥಿತಿಗೂ ಅಂತರವಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಮಾಣ, ಅಳತೆ.  ನಾನು ಎಂದಾಗ ನಾನು ನನ್ನನ್ನು ಇನ್ನಿತರರಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಮತ್ತು ಇತರರ ಮಧ್ಯ ಎನೋ ಅಂತರವಿದೆ ಎಂದಾಯಿತು. ಈ ಅಂತರವೇ ಅಳತೆ. ನಾನು ಒಂದು ಮಿತಿ. ನೀನು ಎಂಬುದು ಇನ್ನೊಂದು ಮಿತಿ. ಇವೆರಡರ ಮಧ್ಯ ಅಂತರ. ಈ ಅಂತರ ಒಂದು ಅಳತೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ನೀನು  ನಿನ್ನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಮೀರಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಅಂತರದ ಮತ್ತು ಅಳತೆಯ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಭಯ, ಚಿಂತೆ, ಸಂದೇಹ ಮುಂತಾದ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತವೆ.  ಈ ಅಳತೆಯೆ ಈ ಸಂಸಾರದ ಜಂಜಾಟಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ.

ಇದನ್ನು ಪ್ರಸಿದ್ಧ  ದಾರ್ಶನಿಕರಾದ  ಜೆ. ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿಯವರು ಬಹಳ ಸರಳವಾಗಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ-

“..........We use time as measure both outwardly and inwardly. We use time as measure as going

from here to there, that is, covering the distance needs time, physically. And we also think or, being educated in our culture, we think that psychologically, inwardly, inside the skin as it were, we need time to understand, we need time to conquer, we need time to break down our bondages, we need time to understand sorrow. So we use time as a measure both outwardly and inwardly........”

“............So to cover from a certain point to another point needs time, which is measure. Now we apply the same measurement inwardly. I need time to get over a habit, I need time to stop smoking, I need time to conquer my anger, I need time in order to achieve a certain psychological result, I need time to find enlightenment, (laughs) I need time to get over my sorrow. So outwardly we apply the measure of time, and inwardly we do the same, psychologically............”.

(J. Krishnamurti    Seventh Public Discussion in Saanen   August 1972)

ಇದೇ ರೀತಿ ತಾನು ಎನ್ನುವುದು ಮತ್ತು ಪರವೆನ್ನುವುದು ಕೂಡ ಅಳತೆ.  ಪರವೆಂಬುದು ತನ್ನಿಂದ ದೂರ. ಈ ದೂರವೇ,  ತಾನು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕು, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು, ಎನ್ನುವ ಭಾವ ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದು ಅಳತೆಯ ಸಂಕೇತ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅಲ್ಲಮರು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ನಾನು, ತಾನು, ನೀನು,ಪರ ಮತ್ತು ಫ್ರಮಾಣವೂ ಪ್ರಮಾಣ ಅಥವಾ ಅಳತೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಗುಹೇಶ್ವರನೆಂಬುದು ಮಾತ್ರ  ಅಪ್ರಮಾಣ, ಎಂದರೆ ಅಳತೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ್ದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.  ಅಳತೆಗಳ ಸಂಕೋಲೆ ನಮ್ಮಿಂದ ಕಳಚಿಹೋಗಬಹುದೆ?

ಆ ಅಪ್ರಮಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಜೆ. ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿಯವರು  ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ--      

“….. An immeasurable  vastness that is utterly still and silent. There is no space, nor time to cover that space. The beginning and the ending are here, of all things. There is really nothing that can be said about it…”.

Krishnamurti's Notebook (13) July 1^st

ಪ್ರೀತಿಯ ಓದುಗರೆ,

ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಾವು ವಚನಗಳ  ಅರ್ಥವನ್ನು  ನಮಗೆ ತಿಳಿದಂತೆ  ಬರೆದಿದ್ದೇವೆ.  ಈ ಬರವಣಿಗೆಯು ನಮ್ಮ ಕಲಿಕೆಗೆ ಸಾಧನವಾದದ್ದು  ನಮಗೆ ಆದ ಲಾಭ. ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ತಿಳಿದದ್ದು ಕಡಿಮೆ ಮತ್ತು ತಿಳಿಯಬೇಕಾದದ್ದು ಅಪಾರ ಎನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಓದಿದಂತೆ ಅವುಗಳ ಅರ್ಥ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತ ಹೋಗುವುದು ನಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ. ಈಗ ಬರೆದದ್ದು ಸಾಕು ಎನಿಸಿ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನೀವು  ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ನಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಓದುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ಸ್ಪಂದಿಸಿದ್ದೀರಿ. ನಿಮಗೆ ಅನಂತ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

ಲೀಲಾ ಗರಡಿ ಮತ್ತು ಸಜ್ಜನ್ ಶಿವ

Vachana 218: Dhareya Melulla Aruhiriyarellaru – The Intelligent People of the Earth

PLEASE NOTE THAT THIS POST HAS 7 SECTIONS. IF YOU ARE NOT FAMILIAR WITH KANNADA (THE LANGUAGE IN WHICH THE VACHANA IS COMPOSED ORIGINALLY) SCROLL TO SECTIONS 5 AND 6.

1.       VACHANA IN KANNADA

ಧರೆಯ ಮೇಲುಳ್ಳ ಅರುಹಿರಿಯಲ್ಲರೂ

ಮರುಳುಗೊಂಡೋಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನೋಡಾ,

ಮಂಜಿನ ಮಡಕೆಯೊಳಗೆ ರಂಜನೆಯ ಭಂಡವ (ವಸ್ತುವನ್ನು) ತುಂಬಿ

ಅಂಜದೆ ಪಾಕವ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಉಂಡು

ಭಂಡವ  ಮಾರುತಿರ್ಪರು ನೋಡಾ.

ಸಂಜೀವನಿಯ ಬೇರೆ ಕಾಣದೆ ಮರಣಕ್ಕೊಳಗಾದರು

ಗುಹೇಶ್ವರನನರಿಯದ  ಭವ ಭಾರಕರೆಲ್ಲರು.

2.       TRANSLITERATION

dhareya mEluLLa aruhiriyarellarU maruLugoMDODaaDuttiddaare nODaa.

maMjina maDakeyoLage raMjaneya  bhaMDava tuMbi

aMjade paakava maaDikoMDu uMDu

bhaMDava maarutirparu nODaa,

saMjIvaniya bEre kaaNade maraNakkoLagaadaru

guhEshAVaranariyada bhava bhaarakarellaru

3.       RECITATION

http://youtu.be/kg-gbNZjpRc

4.       TRANSLATION (WORDS)

dhareya (the earth) mEluLLa (living on) aruhiriyarellarU(all the intelligent people)  maruLugoMDODaaDuttiddaare (are acting foolish)  nODaa (you see).

maMjina (fog) maDakeyoLage (in the pot of) raMjaneya (pleasure,happiness)  bhaMDava (thing, matter of) tuMbi (filled)

aMjade( not fearing) paakava  maaDikoMDu (cooking) uMDu (eating)

bhaMDava (material, matter) maarutirparu nODaa   (selling it you see),

saMjIvaniya  (life giving root) bEre kaaNade (not finding) maraNakkoLagaadaru (are succambed to death)

guhEshAVaranariyada (not realizing Guheshvara) bhava bhaarakarellaru (all the people who are carrying the burden of this world).

5.       VACHANA IN ENGLISH

All the intelligent people on the earth are acting fooloish, you see!

Having filled the pot of fog with the material of pleasure,

cooking and eating it without fear, and selling it, you see!

They are succumbed to death without finding the SaMjIvini (the life giving root),

the people carrying the burden of this world, having not realized Guhesvara!

6.       COMMENTARY

Allama Prabhu is commenting on the ways of the people in this world. Even the so called intelligent individuals are behaving in a foolsh manner. They are not using their intelligence towards achieving the permanent bliss. They are filling the pot made of fog with the material of the world. They are cooking it without the fear of this pot of fog melting away. They are not only immersed in this percieved pleasure and happiness, they are selling it to the fellow beings too.They have forgotten that the true happiness is the realization of Guhesvara, the divine, the Sanjivini (life giving root). Allama Prabhu wonders why all these intelligent individuals are so immersed in carrying the burden of this world, instead of moving towards realization of the Divine! The message of this Vachana then is that we have to realize that the pleasures of the world are temporary. The more we acquire the more we would like to have. This never ending quest of materialistic world has to stop. We need to use our intelligence in realizing this fact and move towards the true and permanent hapiness, the realization of the Self!

Let us perceive the impermanence of the materialistic world!

7.       KANNADA COMMENTARY

ಜಗತ್ತಿನ ರೀತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ವ್ಯಕ್ತಗೊಂಡ ಅಲ್ಲಮರ ಈ ಉದ್ಗಾರ ಈಗಲೂ ಅತ್ಯಂತ  ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ  ಮತ್ತು  ಬಹಳ ಸೊಗಸಾಗಿ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ.

ಸಂಸಾರದ ಆಕರ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡ ಜನರನ್ನು ನೋಡಿ ಅಲ್ಲಮರು - ಈ ಧರೆಯ ಮೇಲಿರುವ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಹಿರಿಯರೆಲ್ಲರೂ ಹುಚ್ಚರಂತೆ ಓಡಾಡುತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ನಡತೆಯಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಕರಗಿ ಹೋಗುವ ಮಂಜಿನ ಮಡಕೆಯೊಳಗೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸುಖಕೊಡುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತುಂಬಿದ್ದಾರೆ,  ಮಡಕೆ ಕರಗಿಹೋದರೆ ಸುಖ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ  ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಅಟ್ಟು ಉಣ್ಣುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಆ ಮಂಜಿನ ಮಡಕೆ ಅದು ಯಾವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಾದರೂ ಕರಗಿಹೋಗಬಹುದು ಎಂಬುದರ ಅರಿವು ಅವರಿಗಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ  ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಅದನ್ನು ಇತರರಿಗೂ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಈ ಸಂಸಾರದ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತವರು ಇದರಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಲು ಸಂಜೀವನಿಯು ದೊರೆಯದೆ ಮರಣಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಾರೆ – ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಇದು ಇಂದು ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದರ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ನಿದರ್ಶನ. ಜನರು ಬುದ್ಧಿವಂತರಂತೆ ಕಂಡರೂ ಅವರು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಮೂರ್ಖತೆಯ ಪರಮಾವಧಿ. ಮಂಜಿನ ಮಡಕೆಯೊಳಗೆ ಸುಖಕೊಡುವ ವಸ್ತುವನ್ನು ತುಂಬಿ ಅಡುಗೆಮಾಡಿ ಉಣ್ಣುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳ ಹಿಂದೆ ಓಡುತ್ತ, ತಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆ ,ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳಿಂದ  ಅವುಗಳ ರುಚಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತ  ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಅದು ಮಂಜಿನ ಮಡಕೆ ಎಂಬುದೆ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಮನರಂಜನೆಯೇ ಜೀವನದ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ- ನಾನಾ ದೇಶದ ಅಡುಗೆ ಊಟಗಳು. ವೇಶ ಭೂಷೆಗಳು, ಅಂದ ಚಂದದ ಸಾಮಾನುಗಳು, ಸೌಕರ್ಯದ ವಸ್ತುಗಳು, ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಮನೆಗಳು, ವಾಹನಗಳು, ಯಂತ್ರಗಳು,  ಕೊನೆಯೇ ಇಲ್ಲದ ಈ ಪಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವ ತವಕ, ನಂತರ ಹೊಸದನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಹಂಬಲ, ಇವುಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ಇವುಗಳ ಸುಖ ಅನುಭವಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೆ ಜೀವನ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.  ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಮೃಗಜಲದಂತೆ ಇರುವ  ಇದೇ ವಸ್ತುವನ್ನು ಇತರರಿಗೂ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಆದರೆ ಈ ಸುಖ, ತನ್ನ ಕಲ್ಪನೆ , ಜನರ ಮಾತು ಮತ್ತು ಪ್ರಚಾರ ಮತ್ತು ಜಾಹಿರಾತುಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿದೆ. ಅದು ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ಬದಲಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ಆಳವಾಗಿ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಸುಖವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಪಾರಾಗಲು ಅವರಿಗೆ ಸಂಜೀವನಿಯು ದೊರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಮುಳುಗಿ ಸಾವಿಗೀಡಾಗುತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸಂಸಾರದ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತು ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿರುವ ಇವರು ಗುಹೇಶ್ವರನೆಂಬ ಸಂಜೀವನಿಯನ್ನು ಪಡೆಯದೆ  ಮರಣಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.