Vachana 87: Brahmananaagali Kshatriyanaagali - True Disciple

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಾಗಲಿ ಕ್ಷತ್ರಿಯನಾಗಲಿ ವೈಶ್ಯನಾಗಲಿ ಶೂದ್ರನಾಗಲಿ
ಆವ ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ  ಹುಟ್ಟಿದಾತನಾದರೂ ಆಗಲಿ
ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯ ಪಡೆದು ಅಂಗದ ಮೇಲೆ ಲಿಂಗವ ಧರಿಸಿದವನು
ಆಚಾರ ಸಂಪನ್ನ ಸತ್ಕ್ರಿಯನಾದ ಮಹಾತ್ಮನೇ
ಮೂರು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರಿಯು ನೋಡಾ ಅಖಂಡೇಶ್ವರಾ.


TRANSLITERATION

braahmaNanaagali kShatriyanaagali vaishyanaagali shUdranaagali
aava jaatiyalli huTTidaatanaadarU aagali
guru kaaruNya paDedu aMgada mEle liMgava dharisidavanu
aacaara saMpanna satkriyanaada mahaamanE
mUru loKakke adhikaariyu nODaa akhaMDEshvaraa.


CLICK HERE TO READ-ALONG:
 http://youtu.be/dzgK-OHF68Y
TRANSLATION (WORDS)

braahmaNanaagali  (let him  be a Brahmin , born in the highest caste) kShatriyanaagali (let him be a warrior) vaishyanaagali ( let him be a trader) shUdranaagali (let him be a manual laborer)
aava( whichever) jaatiyalli ( caste) huTTidaatanaadarU aagali (let him be born )
guru (the Guru,the  teacher) kaaruNya (blessings) paDedu(received)  aMgada mEle ( on the body) liMgava (Linga, the icon of God) dharisidavanu (who wares)
aacaara(good behavior) saMpanna (the one with) satkriyanaada ( one with right actions) mahaatmanE ( great soul indeed)
mUru (three) loKakke (worlds) adhikaariyu (authority over) nODaa (you see) akhaMDEshvaraa. (Akhamdeshvara)

TRANSLATION

Whether one is a Brahmin, Kshatriya, Vysya or Sudra,
No matter which caste one is born in,
After earning the blessings of the Guru, the one who wares Linga on his body,
and the one with good conduct and right actions, is the great soul indeed!
He is the authority over the three worlds, you see, Akhamdeshvara!

COMMENTARY

In previous postings we have addressed the concept of Guru, the teacher. It is said that Guru appears when the disciple is ready, or the disciple finds the Guru when he is ready for receiving the knowledge. In this Vachana, Sharana Shanmuka Swamy addresses as to who would be qualified to be a disciple and the state the disciple would reach once blessed by the Guru. 

It is apparent that the four-caste system consisting of Brahmin (knowledge bearer, the highest caste), Kshatriya (warrior, protector), Vysya (Trader, Merchant) and Sudra (manual laborer, the lowest caste) was very prevalent and hence Sharana Shanmuka Swamy clarifies that it is immaterial as to which cast the disciple is born in.  As long as the disciple earns/receives the blessings of the guru, he becomes eligible for the divine knowledge.  As we have mentioned in previous postings, guru is not limited to be an individual, rather it is a concept.  Those who develop an intense desire to be enveloped by this concept, obtain the keenness of detecting the subtlety in all things around them. Such subtle nature enables them to see the truth beyond what appears at the surface of entities around them. That is the blessing of the guru.  As a symbol of acquiring the subtle divine principle, guru offers the disciple Linga, the icon of the divine principle. The disciple wears the Linga on his body. It is not sufficient to wear the Linga as a ritual, but the disciple has to grasp the true meaning behind it and conduct himself well in all aspects and perform right actions. He thus becomes the authority of all the three worlds (Heaven, Mortal and Hell), implying that he is capable of realizing the whole Universe, commonly believed to be consisting of the three worlds.  Shanmuka Swamy says that such a true disciple has reached the ultimate level of merger with the God, the so called Linga-Anga saamarasya.

In general, understanding the material of which any given object is made yields an understanding of everything else made of the same material.  For example, understanding properties of Gold, allows understanding of all jewelry made of Gold no matter what their shapes and sizes are. Similarly, all things in this world, although identified with different names and shapes, have the same life source.  The blessing of guru provides us the insight into this life source and allows us to talk authoritatively about all entities around us.  Such blessing and insight are not limited by the caste one is born in.


Let our conduct and actions become that of a blessed disciple!


KANNADA COMMENTARY


ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಗುರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಈಗ ಇಲ್ಲಿ ಶಿಷ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಷಣ್ಮುಖಸ್ವಾಮಿಗಳು. ಶಿಷ್ಯನಾಗಲು ಯಾರು ಅರ್ಹರು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಕಾರುಣ್ಯದಿಂದ ಶಿಷ್ಯನು ಯಾವ ಸ್ಥಿತಿಗೇರುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಷಣ್ಮುಖಸ್ವಾಮಿಗಳು ಬಹಳ ಸೊಗಸಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. 
ಶಿಷ್ಯನು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕ್ಷತ್ರಿಯ, ವೈಶ್ಯ ಅಥವಾ ಶೂದ್ರ ಯಾವ ಜಾತಿಯವನೇ ಆಗಲಿ ಆತನಿಗೆ ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯ ಉಂಟಾಗಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಅದೇ ಆತನಿಗೆ ಜ್ಞಾನಿಯಾಗುವ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯವೆಂದರೇನು? ಅದು ಹೇಗೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ?  ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಗುರುಕಾರುಣ್ಯವೆಂದರೆ  ಗುರು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬಂದು  ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ ಉಪದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಗುರುವು ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಾನೆ, ಶಿಷ್ಯನು ಹಂಬಲಿಸಿದರೆ ಸಾಕು ಗುರು ತಾನೇ ಸ್ವತಃ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕರುಣಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬಂತಹ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಈ ಹಿಂದೆಯೇ  ನಾವು ಗುರುವು ಕೇವಲ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲ, ಅಮೂರ್ತವಾದ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬರುವ ತತ್ವ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಯಾರಿಗೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆ ತತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕೆನ್ನುವ ಆಳವಾದ
ಹಂಬಲವಿರುತ್ತದೆಯೋ ಆತನಿಗೆ ದೈವಕೃಪೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಆತನ ಮನಸ್ಸು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೊಸ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಲುಪಕ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ.  ಆತನಿಗೆ ಜಗತ್ತಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದೋ ತತ್ವದ ಆಟ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಮೇಲು ನೋಟಕ್ಕೆ ಕಾಣುವುಷ್ಟೇ ಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯವಲ್ಲ ಅಲ್ಲ, ಅದನ್ನು ಮೀರಿದುದದೇನೋ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ.  ಈ ಸೂಕ್ಶ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯ ಲಾಭವೇ ಒಂದು ರೀತಿಯಿಂದ ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯವೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಈ ರೀತಿಯ ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯ ಉಂಟಾದ ಯಾವ ಜಾತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಆಗಲಿ ದೀಕ್ಷೆಗೆ ಅರ್ಹನಾಗುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಷಣ್ಮುಖ ಸ್ವಾಮಿಗಳು. ಇದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಜಾತಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ.  

ಗುರು ಕಾರುಣ್ಯ ಪಡೆದು ಅಂಗದ ಮೇಲೆ ಲಿಂಗವ ಧರಿಸಿದವನು
ಆಚಾರ ಸಂಪನ್ನ ಸತ್ಕ್ರಿಯನಾದ ಮಹಾತ್ಮನೇ
ಮೂರು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರಿಯು ನೋಡಾ ಅಖಂಡೇಶ್ವರಾ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಗುರುಕಾರುಣ್ಯವೇ ಎಲ್ಲವೂ ಅಲ್ಲ. ಆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿಯ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಆ ದಾರಿ, ಆತನಿಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಗುರುವಿನಿಂದ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಆ ಗುರು  ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ ಆ ಪರತತ್ವದ ಕುರುಹಾದ ಲಿಂಗವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆ ಗುರುವಿನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಶಿಷ್ಯನು ಲಿಂಗವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಆಚಾರ ಸಂಪನ್ನ ಮತ್ತು ಸತ್ಕ್ರಿಯವಂತನಾಗುತ್ತಾನೆ. “ಆಚಾರ” ವೆನ್ನುವುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ವಿಭೂತಿ ಧರಿಸುವುದು, ಲಿಂಗ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವುದು ಮಾತ್ರ ಆಚಾರವಲ್ಲ. “ಇಟ್ಟ ಕಲ್ಲು ಮೆಳೆಯ ಮೇಲೆ ಸಿಕ್ಕಡೆ  ಆ ಕಲ್ಲು ಲಿಂಗವೆ? ಆ ಮೆಳೆ ಭಕ್ತನೆ? ಇಟ್ಟಾತ ಗುರುವೆ?” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅದು ಆಚಾರವಲ್ಲ ಎಂದು ಅಲ್ಲಮರು ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ’ಅಂತರಂಗ ಬಹಿರಂಗ ಶುದ್ಧಿ” ಬಹು ಮುಖ್ಯವೆಂದು ಬಸವಣ್ಣನವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ನೋಡಿ, ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವ ಲಿಂಗಧಾರಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರ ಅಚಾರ ಮತ್ತು ಸತ್ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವವನಲ್ಲ. ಆತನು ಅದರ ಹಿಂದೆ ಇರುವ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಕೇವಲ ಬಾಹ್ಯ ಆಚಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.  ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮೂರುಲೋಕಕ್ಕೂ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಮೂರು ಲೋಕ ಎಂದರೆ “ಸ್ವರ್ಗ, ಮರ್ತ್ಯ ಮತ್ತು ಪಾತಾಳ ಅಥವಾ ನರಕ” ವೆಂದರ್ಥ. ಈ ಲೋಕಗಳಿಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗುವುದೆಂದರೇನು? 
ಮೂರು ಲೋಕವೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಇಡೀ ವಿಶ್ವ ಎಂದರ್ಥ. ವಿಶ್ವಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರಿ ಎಂದರೆ ಈ ವಿಶ್ವದ ಪ್ರತಿಯೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಮಾತನಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಆತನಿಗೆ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂದರ್ಥ.  ಈ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಆತನಿಗೆ ಹೇಗೆ ಒದಗುತ್ತದೆ? ಇದನ್ನು ಅರುಹುವ ಒಂದು ಕತೆ ಉಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ.

ಛಾಂದೋಗ್ಯ ಉಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬರುವ  ಒಂದು ಕತೆ: 
ಉದ್ದಾಲಕ ಮಹರ್ಷಿಯು ತನ್ನ ಮಗ ಶ್ವೇತಕೇತುವನ್ನು ವಿದ್ಯಾರ್ಜನೆಗಾಗಿ ಗುರುಕುಲಕ್ಕೆ ಕಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಗುರುಕುಲದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ವಿದ್ಯಾಭೂಷಣನಾಗಿ ಶ್ವೇತಕೇತು ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಾನೆ. ಆತನಿಗೆ ಆಗಲೆ ತಾನು ಗಳಿಸಿದ ವಿದ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಹಂಕಾರ ಉಂಟಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಕಂಡು ಉದ್ದಾಲಕನು ಮಗನನ್ನು ಕುರಿತು “ ಶೇತಕೇತು! ಈಗಾಗಲೇ ನೀನು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯೆಗಳನ್ನೂ ಕಲಿತಿರುವೆಯಲ್ಲವೆ?” ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. “ಹೌದು” ಎಂದುತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ ಶ್ವೇತಕೇತು.
“ಆದರೆ,  ತಿಳಿಯದೆ ಇರುವುದನ್ನು ತಿಳಿಯುವ, ಗ್ರಹಿಸಲು ಬಾರದುದನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ, ಕಿವಿಗೆ ಕೇಳಿಸದೆ ಇರುವಂತಹದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿದ್ಯೆ ನಿನಗೆ ಲಭಿಸಿದೆಯೆ?” ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿಂದ ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡು ಶ್ವೇತಕೇತುವು “ಅಂತಹ ವಿದ್ಯಯೊಂದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ನೀವು ನನಗೆ ದಯಪಾಲಿಸಿರಿ” ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಉದ್ದಾಲಕನು ಕೆಲ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಂದ  ಮತ್ತು ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಂದ ಆ ವಿದ್ಯೆಯು ಮಗನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಶ್ವೇತಕೇತುವಿನ ಅಹಂಕಾರ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿಯ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಉದ್ಧರಿಸಬಹುದು:

“ಮಣ್ಣಿನ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಚಿನ್ನದ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅರಿತಾಗ ಚಿನ್ನದಿಂದ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಅರಿಯಬಹುದು. ಕೇವಲ ಅವುಗಳ ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಹೆಸರುಗಳು ಬೇರೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲವೂ ಮಣ್ಣಿನವೇ ಅಥವಾ ಚಿನ್ನದವೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ  ಎಲ್ಲವುಗಳ ಹೆಸರುಗಳು ಮತ್ತು ಆಕಾರಗಳು ಬೇರೆಯಾಗಿವೆ. ಆದರೆ ಅವುಗಳಲ್ಲಿಯ ಚೈತನ್ಯ ಒಂದೇ ಆಗಿದೆ. Understanding the material of which any given object is made yields an understanding of everything else made of the same material.”  ಇದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಾಗ ಆ ವಸ್ತುಗಳಬಗ್ಗೆ ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಮಾತಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆ.”
ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಆಂತರಿಕವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಎಲ್ಲವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಧಿಕಾರಯುತವಾಗಿ ಮಾತಾಡುವ ಒಳದೃಷ್ಟಿಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಈ ಒಳದೃಷ್ಟಿ ಯಾವ ಒಂದು ಜಾತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸ್ವತ್ತಲ್ಲ, ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಷಣ್ಮುಖಸ್ವಾಮಿಗಳು.

Vachana 86: Lokadalliha Nuuraaru Gurugalu – True Teacher

ಲೋಕದಲ್ಲಿಹ ನೂರಾರು ಗುರುಗಳ ನೋಡಿ ನೋಡಿ ನಾನು ಬೇಸರಗೊಂಡೆನಯ್ಯಾ
ವಿತ್ತಾಪಹಾರಿ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು
ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥ ಹೇಳುವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು,
ಮಂತ್ರತಂತ್ರದಿಂದುಭಯ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸುಖದುಃಖವೀವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು
ಸತ್ಕರ್ಮೋಪದೇಶವನರುಹಿ ಸ್ವರ್ಗಮರ್ತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸುಖವೀವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು;
ವಿಚಾರಮುಖದಿಂದ ಷಟ್ಸಾಧನೆಯನರುಹುವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು.
ವಿಷಯಂಗಳೆಲ್ಲ ಮಿಥ್ಯಂಗಳೆಂದರುಹಿ ಆತ್ಮಾನುರಾಗತ್ವವನೀವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು;
ಶಿವಜೀವರ ಏಕತ್ವವನರುಹಿ ನಿರ್ಮಲಜ್ಞಾನವೀವ ಗುರುಗಳು ಪ್ರಮಥರು.
ಸಂಶಯಾಳಿಗಳನೆಲ್ಲ ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿಯಿಂದ ದಹಿಸಿ ಮುಕ್ತಿಯ ಹಂಗೆಂಬುದ ಅರುಹಿನ ಬಂಧದಲ್ಲಿರಿಸಿದ ಗುರು
ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೋರ್ವನ ಕಾಣೆ ನೋಡಾ, ಕಪಿಲಸಿದ್ಧಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನಾ.


TRANSLITERATION
lOkadalliha nURaaru gurugaLa nODi nODi naanu bEsaragoMDenayya
vittaapahaari gurugaLu nUraaru
shaastraartha hELuva gurugaLu nUraaru,
maMtrataMtradiMdubhaya lOkadalli sukhaduHkhavIva gurugaLu nUraaru
satkaramOpadEshavanaruhi Svarga martydalli sukhavIva gurugaLu nUraaru
vicaaramukhadiMda ShaTsaadhaneyanruhuva gurugaLu nURaaru
viShayaMgaLella mithyaMgaLeMdaruhi aatmaanuraagatvavanIva gurugaLu nUraaru
shivajIvara Ekatvanaruhi nirmalaj~jaanavIva gurugaLu pramatharu.
saMshayaaLigaLanella j~jaanagniyiMda dahisi muktiya haMgeMbuda aruhina baMdhadallirisida guru
cennabasavaNNanallade mattOrvana kaaNe nODaa, kapilasiddhamallikaarjunaa.


CLICK HERE TO READ-ALONG:
http://youtu.be/T7jjCCSDUkk


TRANSLATION (WORDS)


lOkadalliha (present in this world) nURaaru (handreds of) gurugaLa ( teachers, gurus) nODi nODi (seeing again and again) naanu ( I) bEsaragoMDenayya ( am tired sir)
vittaapahaari (wealth stealing, taking away the wealth) gurugaLu (gurus) nUraaru (are hundreds)
shaastraartha ( explaination to rituals) hELuva (giving) gurugaLu (the gurus) nUraaru,(are hundreds)
maMtrataMtradiMda ( sacred verse and technique) ubhaya (both) lOkadalli (in the world)
sukha(happiness) duHkhav (suffering) Iva(giving) gurugaLu (the teachers) nUraaru (are hundreds)
satkaramOpadEshavanu (preaching good deeds) aruhi (informing, talking about)
Svarga (heaven) martydalli (in the mortal world) sukhavIva (giving pleasure) gurugaLu ( teachers ) nUraaru (hundreds of)
vicaaramukhadiMda (giving importance to thinking) ShaTsaadhaneyanruhuva(teaching six achievements) gurugaLu (teachers) nURaaru (are hundreds)
viShayaMgaLella ( all the objects of desire) mithyaMgaLeMdu (are false) aruhi (saying)
aatmaanuraagatvavanIva (making one self centered) gurugaLu nUraaru (teachers are hundreds)
shiva(god, shiva) jIvara (the living being) Ekatvanaruhi (making one know the unity of)
nirmalaj~jaanavIva (giving pure knowledge) gurugaLu (teachers) pramatharu (are pramathas, the early Sharanas)
saMshayaaLigaLanella (chain of doubts) j~jaanagniyiMda ( with the fire of pure knowledge) dahisi (burning)
muktiya ( of freedom) haMgeMbuda (obligation, debt) aruhina ( the awareness) baMdhadallirisida ( has kept it tied by) guru (the guru who)
cennabasavaNNanallade (ChennabasavaNNa) mattOrvana ( other than) kaaNe nODaa,(I don’t see sir!)
kapilasiddhamallikaarjunaa.(Kapilasiddhamallikaarjuna)


TRANSLATION
After seeing the hundreds of Gurus of this world over and over again, I am tired Sir!
There are hundreds of Gurus snatching your wealth.
There are hundreds of Gurus explaining the meaning of rituals.
There are hundreds of Gurus that offer pleasure and sorrow in this and the world beyond, through sacred verses and techniques.
There are hundreds of Gurus that preach good conduct that gives pleasure here and in heaven.
There are hundreds of Gurus that preach that intense thinking is the way to achieve the sixfold wealth.
There are hundreds of Gurus that say that all objects of desire are false and make one self-centered.
Pramathas (accomplished Sharanas) are the gurus that show the unity of Shiva (Linga, God) and Jeeva (Anga, individual) and provide the pure self-knowledge.
Having burnt the chain of doubts with the fire of knowledge, the only Guru who tied up the debt of freedom with ropes of awareness is Chennabasavanna and no one else, you see! Kapilasidda Mallikarjuna!


COMMENTARY


This Vachana is from Sharana Siddarameswara. Siddarameswara resident of Sholapur area is said to have become an ardent devotee of Shiva very early in his life. He devotes a major part of his life to worshipping Shiva in the form of temple-resident (Static, Sthavara) Linga. He also believed that serving community is an important part of devotee’s life and said to have constructed wells, shelters and lakes. Allama Prabhu in his effort to drive home to Siddarameswara that devotion and community projects are not the end in themselves, and the Self-knowledge and awareness of the unity of the Lord and the devotee (i.e. Linga-Anga Saamarasya) are the most important, brings him in contact with Sharanas at the city of Kalyana. Siddarameswara participates in Anubhava Mantapa (platform of experience) of Sharanas and becomes a disciple of Chennabasavanna (nephew of Basavanna). In this Vachana, Siddarameswara enumerates the variety of teachers (Gurus) found in the world and emphasizes that the true teacher is the one who enhances the intense desire and awareness to achieve self-realization.
It is apparent that even in the eleventh century (the time of Sharana movement) Gurus of various types and inclinations were present. Some were more interested in snatching the wealth of their disciples. Some gurus preached the ritualistic way of life. Some offered techniques to enhance pleasure and avoid sorrow in this and the next worlds. Some preached that the good conduct here is the only way to achieve heaven. Some advocated thinking and questioning as the mechanism for achieving the sixfold wealth: sama (Control of mind – ManoNigraha), dama (control of external senses, Baahyandriya Nigraha) , uparati (Withdrawing from objects, Vairaagya), titiksa (endurance of pain/pleasure, heat/cold, etc.), sradda(faith, belief) and samaadhana (single-pointedness of mind). Some teach that all objects of desire are false and one should get self-centered. Siddarameswara concludes that the Sharanas who have accomplished Linga-Anga Saamarasya (Unity with Him) are the only true Gurus who can remove the chain of doubts from disciple’s mind and impart pure knowledge of the self. They are the only Gurus who can show the true freedom through true awareness. In particular, Siddarameswara offers his utmost respect saying that his Guru Chennabasavanna is the only true guru that he has come across and no one else.


Let us become aware and gain pure self-knowledge through those who have achieved it!


KANNADA COMMENTARY


ಇದು ಸಿದ್ಧರಾಮೇಶ್ವರರ ವಚನ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರು ಅನೇಕ ಬಗೆಯ ಗುರುಗಳ ವಿಷಯ ಹೇಳುತ್ತ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ವಚನವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಎಂಟು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೂ ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೇ ಇತ್ತು ಎಂಬುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಸಿದ್ಧರಾಮರು, ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಗುರುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಬೇಸರಗೊಂಡೆನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರೆಲ್ಲ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ತೋರದೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಯಾವುದೋ ಒಂದನ್ನು ಜ್ಞಾನವೆಂದು ತೋರುತ್ತಾರೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಮೋಸಮಾಡುವ ಗುರುಗಳೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಮೋಸ ಮಾಡಿ ಶಿಷ್ಯರಿಂದ ಹಣವನ್ನು ದೋಚುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಮಾತಿನ ಮೋಡಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ಶಿಷ್ಯರು ಗುರುಗಳು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರು, ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೇಳಿ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಅದೇ ಜ್ಞಾನವೆನ್ನುವ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಅನೇಕ ಗುರುಗಳು ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತ ಅವುಗಳಿಂದುಂಟಾಗುವ ಸುಖ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಮುಳುಗಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೀಡುಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನೂ ನೂರಾರು ಗುರುಗಳು ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕರ್ಮ ಯಾವುದು ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕರ್ಮ ಮಾಡಿದರೆ ಸ್ವರ್ಗವು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ, ಕೆಟ್ಟ ಕರ್ಮ ಮಾಡಿದರೆ ಮರ್ತ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಂಬಿಸಿ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಸತ್ಯದಿಂದ ದೂರವಿರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಬಹು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಗುರುಗಳು ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಕೊಟ್ಟು ಷಟ್ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶಮೆ, (ಆತ್ಮ ಸಂಯಮ), ದಮೆ(ಇಂದ್ರಿಯ ನಿಗ್ರಹ), ತಿತಿಕ್ಷೆ (ಸಹನೆ ,ತಾಳ್ಮೆ), ಉಪರತಿ (ವೈರಾಗ್ಯ), ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಧಾನ ಇವು ಷಟ್ಸಂಪತ್ತುಗಳು. ಇವುಗಳನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ಷಟ್ಸಾಧನೆ. ಇವೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಸಾಧಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ವೈಚಾರಿಕತೆಯಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೌದ್ಧಿಕವಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದೇ ಹೊರತು ಅವುಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಗುರುಗಳು, ಶಿಷ್ಯರನ್ನು, ಅವುಗಳನ್ನು ವಿಚಾರದಿಂದ ಸಾಧಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇಂದ್ರಿಯ ವಿಷಯಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮಿಥ್ಯೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಕೂಡ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ಭ್ರಮೆ. ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖ ಬೇಕು ಎನ್ನುವವನಿಗೂ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖ ಬೇಡವೆನ್ನುವವನಿಗೂ ಲಿಂಗಾಂಗ ಸಾಮರಸ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶರಣರು. ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಮಿಥ್ಯೆ ಎಂದು ಪರಿಗ್ರಹಿಸಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಕೃತಕವಾಗಿ ನಿಗ್ರಹದಲ್ಲಿಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಾಧುವೂ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಶಿಷ್ಯರಿಂದ ಇಂತಹದನ್ನು ಮಾಡಿಸುವರು ನೂರಾರು ಗುರುಗಳು. ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹದಲ್ಲಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎನ್ನುವ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಷ್ಯ ಆ ಸಾಧನೆಯ ಅಹಮ್ಮಿನಲ್ಲಿರುತ್ತಾನೆ. ಆತನು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಅನುರಾಗದಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆಯುತ್ತಾನೆ, ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮೇಶ್ವರರು. ಇಂತಹ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ತಯಾರಿಸುವ ಗುರುಗಳು ನೂರಾರು ಸಿಗುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುತಾರೆ. ಆದರೆ ಶಿವ ಮತ್ತು ಜೀವ ಇವರ ಏಕತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿ, ಯಾವ ಭ್ರಮೆಗೂ ಒಳಗಾಗದೆ, ಯಾವ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೂ ಒಳಗಾಗದೆ ಇರುವ ನಿರ್ಮಲವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುವವರು ಕೇವಲ ಪ್ರಮಥರು, ಎಂದರೆ ಸಾಮರಸ್ಯ ಪಡೆದ ಶರಣರು ಮಾತ್ರ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿದ್ಧರಾಮರು. ಸಂಶಯದ ಶೃಂಖಲೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದ ಅಗ್ನಿಯಿಂದ ಸುಟ್ಟು, ಮುಕ್ತಿಯ ಹಂಗನ್ನು ಅರಿವಿನ ಬಂಧದಲ್ಲಿರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ತನ್ನ ಗುರು. ಅರಿವು ಉಂಟಾದಾಗ ಮುಕ್ತಿಯ ಹಂಗು ಅಥವಾ ಅದರ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಅರಿವಿನ ಬಂಧದಲ್ಲಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆ ಗುರು ಕೇವಲ ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣನಲ್ಲದೆ ಬೇರಾರೂ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಗುರುವನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾರೆ.


ಸ್ಥಾವರ ಲಿಂಗಾರಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಲೋಕೋದ್ಧಾರದ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ದಿನಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಿದ್ಧರಾಮನಿಗೆ ಅಲ್ಲಮರು ಪ್ರಮಥರ ಶಿವಯೋಗದ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕೆ ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣನವರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ದೀಕ್ಷೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ಭ್ರಮೆಗಳು ಕಳಚಿಹೋಗುತ್ತವೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಾಧನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ತರಹದ ಗುರುಗಳನ್ನು ಕಂಡಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣನವರನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರ ಶರಣರನ್ನು ಕಂಡ ಮೇಲೆ ಅವರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಯಾರೆಂಬುದು ತಿಳಿದದ್ದಕ್ಕೆ ಈ ವಚನವೇ ಸಾಕ್ಷಿ.

Vachana 85: Guruvingu Shishyangu – You are your teacher!

ಗುರುವಿಂಗೂ ಶಿಷ್ಯಂಗೂ ಆವುದು ದೂರ? ಆವುದು ಸಾರೆ? ಎಂಬುದನು ಆರು ಬಲ್ಲರು?

ಗುರುವೇ ಶಿಷ್ಯನಾದ ತನ್ನ ವಿನೋದಕ್ಕೆ, ಶಿಷ್ಯನೇ ಗುರುವಾದ ತನ್ನ ವಿನೋದಕ್ಕೆ.

ಕರ್ಮವೆಂಬ ಕೌಟಿಲ್ಯ ಎಡೆವೊಕ್ಕ ಕಾರಣ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಇದ್ದಿತ್ತೆಂದಡೆ, ಅದು ನಿಶ್ಚಯವಹುದೆ?

ಆದಿ ಅನಾದಿಯಿಂದತ್ತತ್ತ ಮುನ್ನಲಾದ ಪರತತ್ವಂ ತಿಳಿದು ನೋಡಲು,

ನೀನೇ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿಪ್ರಕಾಶವೆಂದರಿಯಲು,

ನಿನಗೆ ನೀನೆ ಗುರುವಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನಿಂದಧಿಕವಪ್ಪ ಗುರುವುಂಟೆ?

ಇದುಕಾರಣ ಗುಹೇಶ್ವರಲಿಂಗ ತಾನೇ ಎಂಬುದನು ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ಅರಿಯಬೇಕು ನೋಡಾ.

TRANSLITERATION

guruviMgU shiShyaMgU aavudu doora? Aavudu saare?  eMbudanu aaru ballaru?

guruvE shiShyanaada tanna vinOdakke, shiShyanE guruvaada tanna vinOdakke.

karmaveMba kouTilya eDevokka kaaraNa bhinnavaagidditeMdaDe,

adu nishcayavahude?

Aadi anaadiyiMdattatta munnalaada paratatvaM tiLidu nODalu,

nInE svayaM jyOtiprakaashaveMdariyalu,

ninage nInE guruvallade ninniMdadhikavappa guruvuMTe?

idukaaraNa guhEshvaraliMga taanE eMbudanu tanniMda taanE ariyabEku nODaa

CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://youtu.be/o_p1yd0fT1k

TRANSLATION (WORDS)

 

guruviMgU (to the guru, to the teacher) shiShyaMgU-(and to the disciple-)

aavudu (which is ) doora? (far?) Aavudu (which is ) saare?( near?)  eMbudanu (that which is asked) aaru (who) ballaru?(knows?)

guruvE (teacher himself)shiShyanaada(became disciple) tanna (his own) vinOdakke, (pleasure) shiShyanE (the disciple himself) guruvaada (became teacher)tanna(his own) vinOdakke.(pleasure)

karma(action) veMba (which is )kouTilya(hypocracy, deceit) eDevokka( has entered  the mind) kaaraNa (for the reason)bhinnavaagidditeMdaDe,(if seems different)

adu (it) nishcayavahude? ( is it for sure?)

Aadi (beginning) anaadi (without beginning ) yiMdattatta (beyond) munnalaada (which existed before) paratatvaM (the ultimate) tiLidu (understanding, comprehending) nODalu,(if seen)

nInE (you alone)svayaM (your self) jyOtiprakaashavu (bright light) eMdariyalu,(if understood) ninage(to yourself) nInE(you alone) guruvallade (if not the teacher)ninniMda (to you) adhikavappa(superior ) guruvuMTe?(is there a teacher)

idukaaraNa(for this reason) guhEshvaraliMga (Guheshvara linga)taanE(oneself) eMbudanu(which is)

tanniMda(from oneself) taanE (one) ariyabEku(should understand) nODaa.(you see.)

TRANSLATION

Who knows how far apart or how close are the teacher and the disciple?

The teacher became the disciple for his pleasure, and the disciple became the teacher for his pleasure!

Deceived by the materialistic activity, if the teacher and disciple appear to be different, can it be for sure?

To really comprehend the Ultimate which existed before the idea of beginning and without beginning came in to being,

To realize that you yourself  is that ever shining illumination,

You have to be your own teacher, there is no other superior guru.

As such, you yourself have to realize that you are the Guhesvara Linga, you see!

COMMENTARY

Our previous postings mention that a guru (teacher) is needed to get one started on the spiritual path for self-realization. We have also said that when an intense desire arises in the disciple, a guru appears, meaning that disciple must be ready to receive the knowledge. An intense desire to do so is a must. Allama Prabhu expands on the concept of guru further in this Vachana. He says who knows how far apart or close the guru and disciple are, essentially leading to the thought that the two are one and the same.  Guru becomes a disciple for his pleasure and the disciple becomes guru for his pleasure. What is the significance of this paradox?  An individual with a kindled intense desire to learn becomes a disciple, while the individual on gaining the knowledge becomes a guru. Ignorance can be considered as the characteristic of the disciple. When he realizes his state of ignorance, he might look for a guru to guide him. Even after such guidance is provided, the disciple continues to be ignorant unless he is willing to shine the light on the recently gained knowledge by himself. Neither the guru nor others around him are of any help in this regard. He himself has to become his guru. Allama Prabhu says that we tend to distinguish guru and disciple as separate because of the ignorance covering us due to the mundane materialistic activities we are involved in. If we can emerge from the grip of this ignorance, we realize that the only guru we have and need are ourselves. It is interesting that Allama prabhu concludes the Vachana saying that one has to see that he/she and the God (Guhesvara Linga) are one and he/she has to realize it by himself/herself.

In summary, a guru is essential to guide us in the right path. An intense desire and awareness is a must to seek and find such guru. Even after receiving the knowledge from a guru, internalizing it and seeing the divine through this enhanced awareness is still the responsibility of the individual. No one else can give one such power. Finally, the Lord and the individual are one and the same, there is no duality or separation. When the awareness heightens, the unity of jeevatma and paramatma becomes obvious.

Let us find the guru in us!

KANNADA COMMENTARY

ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳು ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ ಗುರು ಎಂದರೆ ಯಾರು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗುರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯ ಇಬ್ಬರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯೆ? ಇವರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಹತ್ತಿರದವರು ಯಾರು ದೂರದವರು? ಎಂಬುದನ್ನು ಯಾರು ಹೇಳಬಲ್ಲರು?ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಭಿನ್ನವಲ್ಲವೆಂಬುದು ಅವರ ಅಂಬೋಣ.  ಗುರುವೇ ತನ್ನ ವಿನೋದಕ್ಕೆ ಶಿಷ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ವಿನೋದಕ್ಕೆ ಗುರುವೂ ಆಗುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಈ ಸೋಜಿಗವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ? ಏನು ಹಾಗೆಂದರೆ? ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತಾನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸಿದಾಗ ಶಿಷ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ, ತಿಳಿದುಕೊಂಡಾಗ ತಾನೇ ಗುರುವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅಜ್ಞಾನ ಶಿಷ್ಯನ ಲಕ್ಷಣವೆನ್ನಬಹುದು. ಆಗ ಆತನು ಹೊರಗಣ ಗುರುವನ್ನು ಅರಸುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ದಾರಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಅರಿವು ಉಂಟಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ತನಗೆ ತಾನೇ ಬೆಳಕಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅರಿವು ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.  ಆದ್ದರಿಂದ ತನಗೆ ತಾನೇ ಗುರು ತನಗೆ ತಾನೇ ಶಿಷ್ಯನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮ ಪ್ರಭುಗಳು. ಹಾಗಾದರೆ “ಗುರು”  “ಶಿಷ್ಯ” ಎಂದು ಏಕೆ ಹೇಳುವರು? “ಕರ್ಮ ಕೌಟಿಲ್ಯ ಎಡೆವೊಕ್ಕ ಕಾರಣ ಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದಿತೆಂದೆಡೆ” ಎಂದರೆ  ನಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿ ಕರ್ಮದ ಮೋಸ ಮನೆ ಮಾಡಿರುವುದರಿಂದ  ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ಕರ್ಮವೇ,  ನಮಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ “ಕರ್ಮ” ವೆಂದರೆ   ನಾವು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮವೆಂದರ್ಥವಲ್ಲ. ಶರಣರು ಅಂತಹ ಕರ್ಮವನ್ನು ಒಪ್ಪಿದವರಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರ ಅರ್ಥವೇ ಬೇರೆಯಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನಿಗೂ ತನ್ನ ಗುರು ತಾನೇ ಆಗುವ ಅವಕಾಶವಿದ್ದೇ ಇದೆ. ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿವಿಗಾಗಿ ಆಳವಾದ ಹಂಬಲವಿದ್ದಾಗ ಅರಿವು ತಾನಾಗಿಯೇ ಒಲಿಯುತ್ತದೆ.  ಆದರೆ ತನ್ನ  ಅಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗಿ, ತನ್ನಲ್ಲಿ ಅರಿಯುವ ಆಳವಾದ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲದ್ದರಿಂದಾಗಿ, ಅನೇಕ ಗೊಂದಲಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ  ತಾನು ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ತಾನೇ ತನ್ನ ಮೋಸಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ ವ್ಯಕ್ತಿ. ತನ್ನದೇ ಕುಟಿಲತೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ. ಹೊರಗಣ ಗುರುವನ್ನು ಅರಸಲು  ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ.  ಹೀಗಾಗಿ ಗುರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿ  ತೋರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ತಾನೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೋಸ.ಅಥವಾ ತನ್ನನ್ನು ಆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಲು ಅವಕಾಶಮಾಡಿಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ತನಗೆ ತಾನೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೋಸ.  ಕರ್ಮ ಕೌಟಿಲ್ಯ. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ  ಗುರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರು ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನರಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೆಂದಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅವರು  ಭಿನ್ನ ಎಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸುವುದು ಸರಿಯೆ? ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮರು.

ಆದಿ ಮತ್ತು ಅನಾದಿಯನ್ನು ಮೀರಿದ, ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುನ್ನಿನ, ಆದಿ ಅನಾದಿ ಎಂಬ ವಿಚಾರವು ಹುಟ್ಟುವುದಿಕ್ಕಿಂತ ಮುನ್ನ ಇದ್ದ  ಪರತತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿದು ನೋಡಲು ತಾನೇ ಸ್ವಯಂ ಜ್ಯೋತಿ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಾಗ ತನಗೆ ತಾನೇ ಗುರುವಲ್ಲದೆ ತನಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೇರೆ ಗುರು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ತನಗೆ ತಾನೇ ಗುರುವೆಂಬುದನ್ನು ತಾನೇ ಅರಿಯಬೇಕು. ಆ ಅರಿವು ಕೂಡ ಇತರರಿಂದ ಬರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಲ್ಲಮಪ್ರಭುಗಳು.

Vachana 84: Ayyaa nararoLu huTTi - From Ignorance to Awareness

ಅಯ್ಯಾ ನರರೊಳು ಹುಟ್ಟಿ, ಮರಹಿನೊಳಗೆ ಬಿದ್ದವಳ ತಂದು
ಮಹಾಶರಣರು ಎನಗೆ ಕುರುಹ ತೋರಿದರು.
ಗುರುವೆಂಬುದನರುಹಿದರು, ಜಂಗಮವೆ ಜಗದ ಕರ್ತುವೆಂದರುಹಿದರು.
ಅವರ ನೆಲೆವಿಡಿದು ಮನವ ನಿಲಿಸಿದೆ, ಕಾಯ ಜೀವವೆಂಬುದನರಿದೆ,
ಭವ ಬಂಧನವ ಹರಿದೆ, ಮನವ ನಿರ್ಮಲ ಮಾಡಿದೆ.
ಬೆಳಗಿದ ದರ್ಪಣದಂತೆ  ಚಿತ್ತ ಶುದ್ಧವಾದಲ್ಲಿ,
ನೀವು ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣದಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಪಾದವಿಡಿದು
ನಾನು ನಿಜಮುಕ್ತಳಾದೆನಯ್ಯಾ ಅಪ್ಪಣ್ಣಪ್ರಿಯ ಚೆನ್ನಬಸವಣ್ಣ

TRANSLITERATION


Ayyaa nararoLu huTTi, marahinoLage biddavaLa taMdu
mahaasharaNaru enage kuruha tOridaru
guruveMbudanaruhidaru, jaMgamave jagada kartuveMdaruhidaru.
Avara  neleviDidu manava niliside, kaaya jIvaveMbudanaride.
Bhava baMdhanava haride, manava nirmala maaDide.
beLagida darpqaNadaMte citta shuddhavaadalli,
nIvu accottidda kaaraNadiMda nimma paadaviDidu
naanu nijamuktaLaadenayyaa appaNNapriya cennabasavaNNa

CLICK HERE TO READ-ALONG:

http://www.youtube.com/watch?v=sJoQ7CAh_zM

TRANSLATION (WORDS)

Ayyaa (sir) nararoLu (among humans)  huTTi (born), marahinoLage (in ignorance) biddavaLa (lying) taMdu (brought)
mahaasharaNaru (great sharaNaas) enage (to me) kuruha ( the symbol of god) tOridaru (showed)
guruvu (guru) eMbudanu (what is) aruhidaru,(revealed) jaMgamave (jaMgama alone) jagada (of the world) kartuveMdu (maker) aruhidaru.(revealed)
Avara (their) neleviDidu ( holding  feet) manava (my mind) niliside (established, I put in place) kaaya (body) jIvavu (life) eMbudanu (what is) aride.( I understood)
Bhava(worldly) baMdhanava(ties, bondage) haride,(I tore) manava ( the mind) nirmala (pure) maaDide.( I made)
beLagida(polished) darpaNadaMte(like a mirror)  citta  (mind) shuddhavaadalli,(when it is pure)
nIvu(you) accottidda( were imprinted) kaaraNadiMda(for the reason) nimma (your) paadava (feet) iDidu (holding) 
naanu (I)  nijamuktaLaadenayyaa (became completely free) appaNNapriya cennabasavaNNa (Appanna priya Chennabasavanna)

TRANSLATION

Dear Sirs! Having born among ordinary humans, I had fallen in ignorance!
The great Sharanaas showed me the symbol of (way to) God.
They revealed the concept of guru, they revealed that Jangama alone is the maker of the World  
Holding their feet, I established my mind, I understood the body and the soul,
I tore the bondages of the world and purified my mind.
As the mind became clear as a polished mirror,
with Your abstraction imprinted on it,  I held on to it and  
became completely (truly) free, Oh! Appanna priya Chennabasavanna!

COMMENTARY

In this Vachana, Sharane Hadapada Lingamma traces her path from ignorance to enlightenment. She says that having born among ordinary (common) people, she was drowned in the sea of ignorance. Shranaas revealed her the symbol of enlightenment. They showed the concept of guru and impressed that this world is made by jangama alone. With these concepts understood, Lingamma says that she established her mind in that bliss, understood the meaning and purpose of body and soul, tore up the worldly bondages and purified her mind. With that clear mind on which the God concept was impressed, she held on to it and became truly free.


This Vachana provides the roadmap for self-realization or becoming truly free. Having born among common humans, we are all occupied by our routine worldly activities and seldom find time or  develop an inclination to seek the true freedom. Sharanaas urged us to get away from that ignorant mode through the concepts of Guru and Jangama.  The  word ‘Guru’ stands for the one who erases ignorance.  We immediately associate Guru to an individual preferably with yellow robes, always quoting slokas and mantras. Lingamma takes us away from this thinking saying that sharanaas showed her ‘what is Guru’ i.e. the concept of guru not an individual guru. The keen desire and awareness needed to move from ignorance to enlightenment is the conceptual guru. Along the same lines, Jangama is equated to a wandering ascetic who has given up his worldly possessions and has devoted himself to enhancing God awareness among the common men. Lingamma says that the Sharanaas impressed on her that Jangama alone is the maker of the world. Jangama stands for ‘mobile, dynamic,  non-static’ implying that nothing in this world is static or permanent except the true awareness. With the concepts of guru and jangama in hand, Lingamma could tear up the worldly bondages, could understand the true meaning and purpose of body and soul (Jeevaatma) and achieved the true freedom. With this roadmap we all can reach the heights Lingamma reached starting from her beginnings as an ignorant individual.


Let us invite the conceptual guru and jangama into our lives!

KANNADA COMMENTARY

ಈ ವಚನದಲ್ಲಿ, ತಾನು,  ಮರೆವಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅರಿವಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬಂದ ಬಗೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಹಡಪದ ಲಿಂಗಮ್ಮ. ತಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ನರಜನ್ಮ ಪಡೆದು ಮರೆವಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.  ಅಂತಹ ಅಜ್ಞಾನದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದವಳನ್ನು ಕರೆತಂದು ಶರಣರು ಅರಿವಿನ ಕುರುಹ ( symbol)ನ್ನು ತೋರಿದರು, ಗುರು ಎಂದರೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರು, ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ಮಾಡಿರುವುದೇ ಜಂಗಮದಿಂದ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು. ಗುರು ಮತ್ತು ಜಂಗಮದ ನೆಲೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲಿ ಮನವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ, ಕಾಯವೆಂದರೇನು ಜೀವ ವೆಂದರೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ. ಆ ಕಾರಣ ಭವ ಬಂಧನವನ್ನು ಹರಿದೆ, ಮನವನ್ನು ನಿರ್ಮಲಗೊಳಿಸಿದೆ. ಮನಸ್ಸು ಬೆಳಗಿದ ಕನ್ನಡಿಯಂತೆ ಶುದ್ಧವಾದಾಗ ಅಲ್ಲಿ  ಪರತತ್ವ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದಂತೆ  ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಾನು ಮುಕ್ತಳಾದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ.

ಲಿಂಗಮ್ಮ ಕೆಳಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದವಳು. ಆದರೆ ಅವಳು ಬೆಳೆದ ರೀತಿ ಅದ್ಭುತವಾದದ್ದು, ಅವಳು ಅಧ್ಯಾತ್ಮದಲ್ಲಿ  ಪಡೆದ ಸ್ಥಾನ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಮಟ್ಟದ್ದು. ಅದು ನಡೆದದ್ದು ಹೇಗೆ? ಮರವೆ ಆವರಿಸಿ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾನವಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದವಳು ಲಿಂಗಮ್ಮ. ಆದರೆ  ಮಹಾಶರಣರು ಆಕೆಗೆ ಪರತತ್ವದ ಕುರುಹು ತೋರಿದರು. ಕುರುಹನ್ನು ತೋರಿದರೆ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಯಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಕುರುಹೇ ಅಂತಿಮವಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿಂದ ನಿಜಮುಕ್ತಿಯ ದಾರಿ ಬಹುದೂರ. ಕುರುಹೇ ನಿಜವೆಂದು ಮೌಢ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ನಾವು ಇಂದು ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ದೇವರ ಕುರುಹೆಂದು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ದೇವರ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನೇ ನಿಜವಾದ ದೇವರೆಂದು ಪೂಜಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಇಡೀ ಬದುಕನ್ನೇ ಕಳೆಯುತ್ತಾರೆ ಜನರು. ಅದು ಸಮಾನ್ಯ ನರರ ರೀತಿ. ಆದರೆ ಶರಣರು ಲಿಂಗಮ್ಮನನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಶರಣರು “ಗುರುವೆಂಬುದನ್ನರುಹಿದರು” ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ ಆಕೆ. ಇಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಬಳಸಿದ  “ಗುರುವೆಂಬುದನ್ನು” ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಗಮನಿಸುವುದು ಬಹು ಮುಖ್ಯ.  ಆಕೆ ಬಳಸಿದ ಪದ ವ್ಯಕ್ತಿವಾಚಕವಲ್ಲ. ಆಕೆ ಗುರುವನ್ನು ಎನ್ನಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಗುರು ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲರ ಮನದಲ್ಲಿ  ಮಠಾಧಿಪತಿಯದೋ, ಕಾವಿಧಾರಿಯದೋ, ಗಡ್ಡಧಾರಿಯದೋ, ಸಂನ್ಯಾಸಿಯದೋ, ಗುಹಾವಾಸಿಯದೋ ಚಿತ್ರ ಮೂಡುತ್ತದೆ.  ಆದ್ದರಂದ ಆಕೆ  “ಗುರುವೆಂಬುದನ್ನು” ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ಎಂದರೆ ಗುರು ಎನ್ನುವ ತತ್ವವನ್ನು  ತಿಳಿಸಿದರು ಎಂದರ್ಥ. “ಗುರು” ಎಂದರೆ ಮಹಾನ್ ಎಂದೂ, ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಕಳೆಯುವವ ಎಂದೂ ಅರ್ಥಗಳಿವೆ. ಕತ್ತಲೆ ಅಥವಾ ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದವನನ್ನು ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ತತ್ವ ಗುರು. ಮೊದಲು ಆ ತತ್ವ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ತೋರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಅಲ್ಲ.   ಗುರು ತತ್ವವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕೇ ಹೊರತು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುವೆಂದು ಪೂಜಿಸುವುದಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುವೆಂದು ಪೂಜಿಸಿ, ನಿಂತ ನೀರಾಗುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ ನರನ ರೀತಿ. ಶರಣರ ಕರುಣೆಯಿಂದ ತಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ನರನ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ ಲಿಂಗಮ್ಮ.ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಶರಣರು “ಜಂಗಮವೆ ಜಗದ ಕರ್ತುವೆಂದರುಹಿದರು” ಜಂಗಮವೇ ಜಗತ್ತಿನ ಕರ್ತೃ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಅರುಹಿದರು ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಜಗತ್ತು ಚೈತನ್ಯಯುಕ್ತವಾದದ್ದು. ಸದಾ ಚಲನಶೀಲವಾದದ್ದು, ಇಲ್ಲಿ ಯವುದೂ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ. ಎಂಬಂತಹ ಅರಿವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿದರು ಶರಣರು ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ಜಂಗಮವೆಂದರೆ ಸಾಮನ್ಯರ ಗ್ರಹಿಕೆ ಬಹಳ ಸೀಮಿತವಾದದ್ದು. ವಿಭೂತಿ, ರುದ್ರಾಕ್ಷಿಧಾರಿಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಜಂಗಮರೆನ್ನುವ ಪರಿಪಾಠವಿದೆ. ಲಿಂಗಮ್ಮ ಅದನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿಲ್ಲ. ಜಂಗಮ ಒಂದು ತತ್ವ. ಅದು ಚೈತನ್ಯ ತತ್ವ. ಗುರು ಮತ್ತು ಜಂಗಮ ತತ್ವಗಳು ಅಮೂರ್ತ (abstract) ವಾದವುಗಳು. ಮೊದಲು ಕುರುಹನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ನಂತರ ಅದರ ಮೂಲಕ ಅಮೂರ್ತ ತತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರು ಶರಣರು. ಅವರು ತಿಳಿಸಿದ ತತ್ವವನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಆ ತತ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಮನವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕಾಯ ಮತ್ತು ಜೀವಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡೆ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ಕಾಯದ ಮತ್ತು ಜೀವದ ಇತಿಮಿತಿಗಳೇನು? ಗುಣಗಳೇನು? ಅವುಗಳ ಸ್ಥಾನವೇನು? ಎಂಬುದಲ್ಲದೆ ಅವುಗಳ ನಶ್ವರತೆಯನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಳು. ಇದರಿಂದ ಅಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿಯೇ ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವೈರಾಗ್ಯ ಉಂಟಾಯಿತು. ತನುಗುಣಗಳು ಅಳಿದು ಹೋದವು. ಭವ ಬಂಧನ ಹರಿದು ಹೋಯಿತು. ಮಾಯೆಯೆಲ್ಲ ಅಳಿಸಿಹೋಗಿ ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಯಿತು. ಅದು ಬೆಳಗಿದ ಕನ್ನಡಿಯಂತೆ ಉಜ್ಜ್ವಲವಾಯಿತು. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ಸ್ವರೂಪ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದಂತುಳಿಯಿತು ಆ ಒಂದನ್ನುಳಿದು ಬೇರೆಯದೆಲ್ಲ ನಿರ್ನಾಮವಾಯಿತು. ಆ ಪರತತ್ವದ  ಪಾದಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಾನು ಪೂರ್ಣರೂಪದಿಂದ ಮುಕ್ತಳಾದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ  ಹಡಪದ ಲಿಂಗಮ್ಮ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ಆಕೆ ದೇವರೆಂಬ ಪದವನ್ನೇ ಬಳಸಿಲ್ಲ. ಆ ಅಮೂರ್ತನನ್ನು  ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನಮಗೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ ಲಿಂಗಮ್ಮ. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಆಕೆ ಮುಟ್ಟಿದ ಎತ್ತರ.